مدیر حوزه علمیه لواسان در پاسخ به این سوال که در جامعه خدمت در زمینه بعد مای و جسمانی مهمتر است یا بعد روحی و معنوی تصریح کرد: در یک منظر کلی نمیتوانیم انسانی را که متشکل از روح و جسم است را تک بعدی ببینیم زیراکه همان مقدار که انسان نیاز به غذای جسم دارد نیاز به تغذيه روح نیز دارد و اگر فقط به بعد معنا توجه کنیم بعد مادی ضعف پیدا میکند که انسان را جابه جا و خسته میکند لذا در تفکر اصیل دینی همان اندازه که به تفکرات دینی توجه شده به مادیات و جسم انسان هم توجه شده است.
دنیا وسیلهایی برای آخرت است
وی ادامه داد: در بسیاری از روایات و احادیث گفته شده است که فقر انسان را به کفر و بیخدایی میکشاند پس تناسب، توازن و تعادل در این تبلیغ است که انسان میتواند در حین خدا پرست بودن و زندگی سالمی را نیز در دنیا داشته باشد که این امر در تبلیغ مهم است و هیچ اصلی در تفکر اسلامی نمیگوید که اگر میخواهید آسمانی باشید دنیا را تعطیل کنید بلکه میگویند دنیا را فدای آخرت نکن و آخرت را هم فدای دنیا نکن و از دنیا برای زندگی آسوده و بهتر بهره ببرید لذا امر تبلیغ هم در زندگی دنیا کشش دارد حتی اگر در رفتار انبیاء و امامان نگاه کنیم خواهیم دید که آن بزرگواران نیز در دنیا زندگی کردهاند اما هدف و اصل دنیا نبوده بلکه دنیا وسیلهایی برای آخرت بوده.
حجت الاسلام و المسلمین معزی تصریح کرد: رفتار حوزوی میتواند یک سطح آموزش عالی فراتر از آموزشها و نیازهای ابتدایی سطح دبیرستان باشد حال اگر توصیف این باشد که آموزشهای علمی حوزه آموزشهای عالی است و فراتر از درسهای دبستان و دبیرستان است یک نوع جذابیت ایجاد میکند اما در محیط حوزوی آموزشها مقدمه است و رفتاری که در بحث خدمت و تبلیغ دینی است در یک جایگاه فراتر و بالاتر از یک محیط آموزشی قرار دارد که آن هم یک محیط معنوی است که من معتقدم در زمینههایی که روحانیت برای مردم یک قدم خوب و عالی برداشته یک زمینه جذابیت برای جوانان برای ورود به حوزه ایجاد شده است اما در مواقعی که انقدر کامل نبوده ما موفق به معرفی محیط حوزه به عنوان یک محیط آموزش عالی نبودهایم.
آسیبهای طلبیگی
مدیر حوزه علمیه لواسان مهمترین آسیب طلبه شدن را این دانست که توقع مردم از شخصی که کارش دعوت به سمت معنویت است این است که او خودش نیز یک شخصیت معنوی داشته باشد و گفت: توقع مردم از شخصی که کارش دعوت به سمت معنویت است این است که او خودش نیز یک شخصیت معنوی داشته باشد یا حداقل در مسیر معنویت قدم بردارد. روزگار، دنیا و گرفتارهای زندگی روزمره بیشک برای کسی که باید در این دنیا زندگی کند و همه هم و غمش زندگی اقتصادی و مادی نباشد و کارش نیز دعوت به بندگی و روحانیت باشد زندگی پردرد سری را ایجاد میکند تصور کنید بنده باید در این دنیای پر هیاهو زندگی کنم ولی رنگ و بوی این دنیا را نگیرم که این امر قدرت نفسانی بالایی را میطلبد.
این کارشناس مذهبی در پایان بیان کرد: درضمن افرادی که دعوی دعوت به روحانیت و معنویت میکنند به آگاهیهای اضافی و مراقبت و مواظبت نفسانی، علمی و معنوی نیاز دارند که کار بسیار سختی است اما کسانی که در طول تاریخ در این محیط زندگی کردهاند والگوهای ما هستند نشان دادهاند که میشود انسان در این محیط زندگی کند و اثر گذار هم باشد.
زینب رحیمی