محمدعلی باقرزاده طوسی، مسئول انجمن خوشنویسان مشهد در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در خصوص تاریخچه معماری اسلامی، با بیان اینکه دغدغه و همت هنرمندان از مهمترین عوامل پیشرفت آنان در زمینه آثار هنری و اسلیمی است، اظهار کرد: بها دادن به هنر و هنرمند وسیله مناسبی برای تبلیغ هنرهای سنتی ایرانی ـ اسلامی است اما آنطور که باید، مورد حمایت ارگانها و سازمانهای دولت قرار نگرفته است.
وی گفت: بیشتر دغدغه هنرمندان در خصوص فروش آثار، حمایت مقامات فرهنگی کشور از آنان و بها دادن به هنر است؛ در این صورت، هنرمندان با خیالی آسوده هنرهای خود را که در قالبهای سختافزاری و نرمافزاری طراحی شده است، عرضه میکنند.
مسئول انجمن خوشنویسان مشهد با اشاره به این موضوع که معماری اسلامی به صدر اسلام بازمیگردد، عنوان کرد: در زمان امویان آثار چشمگیری در زمینه معماری نداریم اما در دوره سلجوقی شاهد سبک معماری بهتری نسبت به دوره امویان هستیم.
باقرزاده طوسی با بیان اینکه آثار چشمگیری در خصوص معماری در زمان امویان دیده نمیشود، افزود: دیدگاه سلجوقیان به معماری اسلامی تشابه زیادی به نگاه ساسانیان به معماری دارد؛ به عنوان مثال میتوان به ایوانهای گنبدی شکل با ورودی شبستانهای مختلف به محوطه یک مکان بزرگ در معماری این دو دوره اشاره کرد و در هر دوره نیز شاهد معماری کاملتری از نظر فرم و استحکام بنا هستیم که اوج آن در زمان صفویه و ادامه آن در زمان قاجار است.
وی، اوج هنر و خطوط اسلامی را دوره صفویه بیان کرد و گفت: در آثار شهر اصفهان که در زمان شاهان صفوی از جمله طهماسب یا دیگر حکمرانان آن دوران بنا شده است، نشاندهنده اوج معماری، خوشنویسی و کاشیکاری در آن زمان بوده که البته در زمان قاجار نیز شاهد این آثار بودهایم.
مسئول انجمن خوشنویسان مشهد با اشاره به اینکه خوشنویسی دارای سیر تحول بوده و سهم بسزایی در کاشیکاری داشته و دارد، عنوان کرد: در کاشیکاریهای اسلامی علاوه بر نقوش سنتی و اسلیمی، خوشنویسی نیز سهم مهمی از این هنر دارد که میتوان به استفاده خطوطی از جمله ثلث، نسخ، کوفی و شاخههای آن همچون کوفی تحریری در این هنر اشاره کرد.
باقرزاده طوسی با اشاره به اینکه در دوران تیموری توسط سلطان علی مشهدی، تغییر و تحولات در خط ایجاد شده که اوج آن در زمان صفویه و میرعماد است، اضافه کرد: در دوره قاجار خط به لحاظ پختگی و اصلاح در شاکله متحول میشود و مصادف با صنعت چاپ، پالایش صورت میگیرد و به دوره معاصر میرسد.
وی بیان کرد: در این دوران، ضعفها و ایراداتی که در شاکله حروف است، کاهش مییابد و به زیبایی خود میرسد به گونهای که در آثار موجود در صحنهای حرم رضوی، بیشتر شاهد خطوطی همچون ثلث، نسخ و نستعلیق در طراحیها هستیم.