یک تبلیغ آمریکایی به سبک «خانه پوشالی»

«خانه پوشالی» سریالی سیاسی است که اولین فصل آن سال 2013 پخش شد این مجموعه تلویزیونی که طرفداران بسیاری در سراسر دنیا دارد که بزرگانی چون؛ دیوید فنیچر، جیمز فولی، جول شوماخر، چارلز مک دوگال، جودی فاستر و .... را به عنوان سازنده در تیتراژ خود یدک می‌کشد در این سریال سیاسی به روابط کثیف پشت پرده کاخ سفید پرداخته شده و ما به خوبی با هویت سیاستمداران آمریکا آشنا می‌شویم. در همین رابطه ممکن است این سوال پیش آید که آمریکا چگونه به چنین سریالی اجازه پخش داده است؟ این سوال بسیار خوب و ظریفی است؛ چون ما در کارهای دیگری چون سریال «24» نیز شاهد بودیم رئیس جمهور آمریکا هم دست طمع کاران است! آیا این پرداخت‌ها به معنای آزاداندیشی سینمای آمریکا است!

مسلماً جواب این پرسش خیر است، چون شرکت‌های فیلمسازی در آمریکا از سوی صهیونیست‌ها و سیاستمداران کاخ سفید هدایت می‌شوند، اما این هدایت با عموم کارهای سفارشی که ما انجام می‌دهیم یک فرق عمده دارد آن هم این‌که تبلیغ به شکل کاملاً مخفیانه انجام می‌شود. برای مثال در «خانه پوشالی» ما روابط حاکم بر کاخ سفید را کاملاً سیاه می‌بینیم، اما نکته ظریف اینجاست که این سیاهی‌ها تنها مختص به افراد می‌شود، زیرا تنها شخصیت‌هایی چون فرانک اندروود، همسرش کلر و نقش‌های مشابه نقاط تاریک مجموعه هستند، اما قانون اساسی و پرچم همیشه جز اولویت‌های فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی است.

«خانه پوشالی» روایتگر زندگی فرانک اندروود نماینده کنگره است که برای رسیدن به اهدافش حاضر به انجام هر کاری بوده و حتی در بخشی از فیلم خدا را نیز زیر سوال می‌برد، اما همین شخصیت زمانی که در شرایط تحت فشار قرار می‌گیرد با چنگ زدن به قانون می‌خواهد لباس تقدیس بر تن کند یا این‌که با شعار‌ حمایت از پرچم خود را آمریکای وطن‌پرستان نشان دهد.

درباره بخش‌های فنی این سریال نمی‌خواهیم چندان بحث کنیم چون انصافاً کلیت مجموعه از یک ساختار بسیار مستحکم و خوب بهره برده است. به ویژه سخن گفتن کوین اسپیسی (بازیگر نقش فرانک اندروود) با دوربین بسیار دلنشین است. درباره کارگردانی و موسیقی فیلم هم باید «خانه پوشالی» را مثالی موفق ذکر کرد که در میان مجموعه‌های تلویزیونی آمریکا اثری در خور توجه است، اما بحث ما به موضوعات فنی برنمی‌گردد بلکه همان طور که پیشتر به آن اشاره کردیم می‌خواهیم به تبلیغات که پیرامون این فیلم شده اشاره کنیم.

این سریال تا به امروز در 5 فصل تولید و پخش شده و به احتمال زیاد به واسطه رسوایی اخلاقی کوین اسپیسی!! فصل ششم آخرین فصل این سریال خواهد بود. این مجموعه باید به عنوان یک سریال آمریکایی که در آن سعی شده کاخ سفید تبلیغ شود نام برده شده و به هیچ وجه آن را یک کار ضد آمریکایی ندانیم، چون این ساده انگارترین تصویری است که می‌توان از سریال «خانه پوشالی» داشت.

نکته دیگری که می‌خواهم در این یاداشت به آن اشاره کنم ظرفیت حرفه روزنامه نگاری در سریال است و همین جاست که می‌گویم این مجموعه کاری است مبلغ سیاست‌های آمریکاست چون نشان داده می‌شود، یک خبرنگار ساده می‌تواند رئیس جمهور آمریکا را به چالش کشد! این بخش جایی است که باید به آن توجه کنیم، چون نشان می‌دهد در آمریکا مهم نیست رئیس جمهور باشیم یا نماینده کنگره، زیرا اگر خطایی روی دهد، یک روزنامه نگار متعهد تو را به چالش خواهد کشید.

در انتهای این مطلب کارهای چون «خانه پوشالی»،«24» سریالی است که توانسته بسیاری از مخاطبان جهانی را جذب خود کند، اما بیاید به این نکته بیندیشیم مخاطبی که مجذوب چنین آثاری می‌شود می‌تواند در آینده نگاهی ضداستعماری داشته باشد، اینجاست که می‌بینیم سرمایه گذاری در سینما و سریال سازی تا چه حد برای سیاستمداران آمریکا دارای اهمیت بوده و از هیچ تلاشی برای تولید کارهای بیشتر در این حوزه دریغ نمی‌ورزند.

به قلم؛ داود کنشلو