به گزارش ایکنا؛ از زمان به شهادت رسیدن حضرت فاطمه(س) در سال 11 هجری قمری همواره افرادی سعی میکردند با شبهه افکنی نسبت به این واقعه، یاد و خاطره این اقدام ثمربخش را از ذهن امت اسلام بزدایند؛ چراکه ثبت تاریخی این واقعه را موجب مفتضح شدن سپاه کفر و برافکندن چهره نفاق از جریان باطل تلقی میکردند. همین افراد بودند که در آن زمان گاه و بیگاه پس از وفات پیامبر اسلام به گریه صبح و شام حضرت فاطمه(س) اعتراض میکردند و در تلاش بودند این شیون مدام که فریاد حقطلبی را در امالقرای عالم اسلام فریاد میزد خاموش سازند.
به مرور زمان شیوه مقابله با حماسه فاطمیه شکل تازه یافت و سپاه کفر در صدد ایجاد خدشه و تحریف اسناد تاریخی این واقعه برآمد. در مقابل، علمای شیعی و اهل سنت ساکت ننشستند و با نقل و نشر آثار و اقوالی که حاکی از وقوع این حادثه دردناک پس از وفات پیامبر اسلام(ص) بود به ثبت و حفظ میراث فاطمی که میتواند تا ابد به عنوان معیار و میزان تفکیک حق از باطل مورد بهرهگیری واقع شود همت گماردند.
در عصر حاضر که معاندان اسلام وحیانی به دلیل کثرت ادله و مستندات شهادت حضرت فاطمه(س) دست خود را از تحریف تاریخی این واقعه کوتاه دیدهاند با بهانهتراشیهای جدید و در قالبهای شِبهروشنفکری و با ژستی بشردوستانه خدعه جدیدی برای مقابله با نهضت فاطمیه دست و پا کردهاند. این گروه ادعا میکنند احیای فاطمیه(س) و سخن گفتن از شهادت آن بانوی گرانقدر موجب تفرقهافکنی در عالم اسلام و ایجاد انشقاق در امت واحده است که بیشک این پیامد نه از منظر مبانی قرآن کریم که پیامآور ایجاد وحدت و یکپارچگی است مورد تأیید است و نه به مصلحت جوامع اسلامی است.
حال جا دارد پاسخ این شبهه پرتکرار را از منظر مبانی اسلامی استنباط کنیم. نکته نخست این است که بر مبنای آیه شریفه «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا؛ همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد (سوره 3 آیه 103) معیار و ملاک وحدت چیست. سوای روایات وارده در تفسیر این آیه شریفه که از «حبل الله» به وجود اهل بیت(ع) تعبیر کردهاند با مراجعه به خود قرآن کریم نیز میتوان به این نتیجه دست یافت.
توضیح این که آیا مقصود از آیه، وحدت بر محور حق است یا وحدت بر محور باطل؟ به حکم آیه «إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا؛ باطل همواره نابودشدنى است (سوره 17 آیه 81)» باطل محکوم به نابودی است. فلذا وحدتی که حول محور باطل صورت بگیرد سالبه به انتفاع موضوع است و دوام و پایداری نخواهد داشت. نتیجتا اگر بخواهیم وحدت ایجاد کنیم باید بر مبنای حق باش.
حال سؤال اساسی این است که حق کدام است؟ شخصیت ارزنده جهان اسلام جناب محمد ابن ابوبکر که فرزند خلیفه اول است میگوید: خواهرم عایشه برای من روایت کرد که رسول خدا(ص) فرمودند: «حق با علی است و علی با حق است. این دو هرگز از هم جدا نمیشوند تا روز محشر در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.» از مضمون این روایت و روایات بیشمار دیگری که در کتب شیعه و سنی موجود است دانسته میشود که معیت و همراهی امیرالمومنین(ع) با حق، معیتی مداوم و مستمر است.
بر همین اساس حضرت فاطمه(س) در دو فراز از خطبه فدکیه، به صراحت نسخه وحدت را بیان میفرمایند: «فَجَعَلَ اللَّهُ ... طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا اَماناً لِلْفُرْقَةِ». معنای این عبارت این است که خداوند اطاعت و پیروی از ما را باعث نظام جامعه و رهبری ما را سبب امان از تفرقه قرار داده است. نخ تسبیح، نظام دانههای تسبیح است. اگر این نخ را بکشید تمام دانهها از هم جدا میشوند. اطاعت از امیرالمؤمنین(ع) نیز مانند نخ تسبیح جامعه را به وحدت میرساند. همچنین رسول گرامی اسلام(ص) به عمار یاسر فرمودند: «ای عمار! اگر دیدی که علی در یک راه است و تمام امت در مسیر دیگری هستند، تو در راهی باش که علی در آن است. چون علی تو را به هلاکت نمیکشانند و تو را از هدایت خارج نمیکنند». مضاف بر اینکه در کتب معتبر اهل سنت این روایت به کرات نقل شده است که پیامبر(ص) فرمودند: «یا علی، حق با توست. حق بر زبان توست. حق در قلب توست. حق در چشم توست.»
بر این اساس همچنانکه حضرت فاطمه(س) در خطبه فدکیه بر این نکته تأکید فرمودند که ولایت و امامت اهل بیت(ع) موجب ایجاد اتحاد مذاهب و انتظام امور امت اسلام است، دفاع از این موضوع نیز به حفظ و صیانت از وحدت جامعه اسلامی و جلوگیری از تفرقه جوامع اسلامی میانجامد. به همین طریق، از آنجا که نهضت آن روز حضرت فاطمه(س) در حمایت از حق خلافت و ولایت امیرالمومنین(ع) و در نتیجه، به شهادت رسیدن ایشان، اقدامی در راستای دفاع از اصل اعتقادی امامت و در حقیقت دفاع از وحدت جامعه اسلامی بود، بر همین مبنا احیا و بزرگداشت فاطمیه نیز موجبات وحدت جوامع اسلامی بر محور حق و حقیقت را فراهم خواهد ساخت.
به قلم مصطفی شاکری
انتهای پیام/