به گزارش ایکنا از خراسانرضوی و به نقل از آستان نیوز، حجتالاسلام والمسلمین سید محمود مدنی بجستانی، خطیب حرم مطهر رضوی به شرح فرازهایی از دعای سحر ماه رمضان امام سجاد(ع) معروف به دعای ابوحمزه ثمالی پرداخت و گفت: در بخشهایی از این دعا به موضوع صفات رحمانیه و غضبیه خداوند اشاره شده است.
وی با اشاره به فراز «اَدْعُوكَ يَا رَبِّ رَاهِباً رَاغِباً رَاجِياً خَائِفاً» بیان کرد: خداوند هم دارای صفات رحمانیه است که فکر کردن به آن باعث ایجاد روحیه امیدواری در انسان میشود و هم دارای صفات غضبیه است که احساس خوف و ترس را در انسان به وجود میآورد.
این کارشناس دینی افزود: هرچند خداوند بسیار بخشنده و مهربان است و در هر حالی باید به رحمت واسعه او امیدوار بود ولی این امر نباید موجب شود که با تکیه بر این صفت از یاد خدا غافل شویم و هر گناهی به امید بخشش او مرتکب شویم.
وی ادامه داد: خداوند حتی از پدر و مادر هم نسبت به بندگان خود مهربانتر است و در روز قیامت در نهایت رأفت و مهربانی همه انسانها را مورد مرحمت قرار میدهد. ولی نسبت به افراد گناهکار که حقوق مردم را ضایع کرده و یا مرتکب گناهان بزرگ شدهاند نیز بسیار قهار است و آنها را با آتش جهنم عذاب میکند.
خطیب حرم مطهر رضوی با اشاره به سیره اولیاء الهی بهویژه امیرالمؤمنین(ع) بیان کرد: از آنجا که ایشان مظهر صفات خداوند هستند میبینیم که امیرالمؤمنین(ع) نسبت به ایتام بسیار مهربان هستند ولی در میدان جنگ «اَشِدّاء عَلَی الکُفّار» بودند و عده زیادی از کفار با شمشیر آن حضرت به درک واصل میشدند.
وی بیان کرد: در فراز دیگری از دعای ابوحمزه ثمالی، امام سجاد(ع) به درگاه باریتعالی چنین عرضه میدارند: «إِذَا رَأَيْتُ مَوْلاَيَ ذُنُوبِي فَزِعْت وَ إِذَا رَأَيْتُ كَرَمَكَ طَمِعْتُ» (مولای من هرگاه گناهانم را میبينم بی تاب میگردم و هرگاه كرمت را مشاهده میکنم، به طمع میافتم). این فراز از دعا به ما میآموزد که انسان باید همواره در خوف و رجا باشد.
مدنی اظهار کرد: پیام امام سجاد(ع) در این فراز این است که خوف و رجا همیشه باید در دل انسان وجود داشته باشد و هیچکدام نباید بر دیگری غلبه کند چراکه خوف کاذب انسان را از رحمت خدا ناامید و رجاء کاذب نیز انسان را دچار غفلت زدگی میکند.
وی اظهار کرد: کسی که روحیه خوف بیش از اندازه در وجودش ظهور و بروز پیدا کند، قطعاً در دام شیطان خواهد افتاد چراکه چنین فردی از رحمت خدا مأیوس میشود و یاس از رحمت خدا سرآغاز بسیاری از گناهان کبیره است.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: خوف و رجاء به منزله دو بال هستند که در کنار هم انسان را به اوج سعادت دنیا و آخرت میرساند و اگر یکی بر دیگری غلبه کند انسان دچار گمراهی میشود و راه سعادت را گم خواهد کرد.