امام رضا(ع) سیاست‌مدار دوران خود بودند

علی اخضری، مدرس تاریخ مراکز آموزش عالی استان اصفهان در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: دوران بحرانی خلافت عباسیان، مصادف با زندگی امام رضا(ع) بوده است. در زمان هارون‌الرشید، وضعیت امپراطوری اسلامی به اوج خود رسیده بود. در این زمان قیام‌هایی همچون آذرک، قیام بابک خرمدین و ... رخ داد و بحران‌هایی را به وجود آورد که موجب شد امپراطوری عباسی دچار عدم مشروعیت شود.

وی افزود: هارون‌الرشید، با رویت وضعیت وخیم این شرایط، مجبور شد، تصمیماتی را برای حفظ بقای عباسیان بگیرد. در همین شرایط مامون به عنوان جانشین هارون‌الرشید انتخاب شد تا بتواند تا حدودی از شدت بحران‌ها بکاهد. در پی این وضعیت، قیام علویان و نیز قیام‌های دیگر به وجود آمد. در همین دوران امام رضا (ع) به امامت رسیدند.

بزرگترین نحله‌ زمان امام رضا(ع)

این مدرس تاریخ اسلام گفت: بزرگترین نحله‌ و فرقه‌ایی که در زمان امام رضا(ع) شکل گرفت، فرقه واقفیه بود. برخی معتقد بودند که امام موسی کاظم(ع) فوت نکرده‌اند، بلکه همچنان ظهور خواهند کرد و بحث مهدویت را برای ایشان تعریف می‌کردند. واقفیه شیعه قالی شدند و روند دیگری را دنبال کردند.

وی در رابطه با نحله واقفیه افزود: امام رضا در برخورد با نحله‌های غیرشیعی، با گفت‌وگو و استدلال رفتار می‌کردند. امام رضا(ع) بیشترین وقت خود را صرف مقابله با نحله واقفیه که بحث مهدی موعود در رابطه با امام موسی کاظم از سوی آن‌ها مطرح می‌شد، کردند.

امام رضا(ع)؛ مروج شیعه در ایران

اخضری بیان کرد: یکی از مهم‌ترین تاثیرات و نتایج هجرت امام رضا(ع) به ایران، بحث توسعه و گسترش شیعه بود. در واقع با ورود امام رضا(ع) به ایران، روند توسعه و گسترش شیعه به رسمیت شناخته شد.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: امام رضا(ع) از لحاظ اخلاقی، معروف و مشهور و زبان‌زد خاص و عام بودند. شاگرد‌پروری و انتقال اندیشه، یکی دیگر از ویژگی‌های بارز ایشان بود. ایشان در مسائل سیاسی، درک زیادی داشتند و به بهترین نحو مسائل سیاسی را کنترل و مدیریت می‌کردند. آگاهی به مسائل زمان، سیاست و رشد و پرورش فرهنگ شیعه از بزرگترین ویژگی‌های امام رضا (ع) برشمرده می‌شود. ورود امام رضا(ع) به عرصه سیاست و قبول ولایت‌عهدی، نقض کننده اعتقاد افرادی بود که معتقد بودند بعد از امام حسین (ع) کسی به عرصه سیاست وارد نمی‌شود.
انتهای پیام