«محمدحسین عطارچیان» به هنر خوشنویسی قوام بخشید

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ کاوه تیموری، شاعر و پژوهشگر هنر خوشنویسی در آیین نکوداشت محمدحسین عطارچیان که عصر امروز، 22 مهرماه، در موزه خوشنویسی برگزار شد، اظهار کرد: بیان عظمت استاد عطارچیان بسیار مشکل است به ویژه که در کنار استاد، اساتیدی هم‌تراز او حضور دارند که یاد و نامشان برای من یادآور شکوه هنر است. مناسب است تا از کسانی که بانی چنین مراسم‌ هستند، تجلیل کنم، چون کارشان حفظ نام بزرگانی است که بر هنر این سرزمین حق دارند. البته هستند بخش‌هایی که می‌خواهند بزرگانی چون استاد عطارچیان نامشان برده نشود، اما هیچ گاه در رسیدن به خواسته‌شان موفق نخواهند بود. برای مثال 15 سال خانه‌نشینی استاد عطارچیان نشان داد هنر این سرزمین، فرزندان خود را فراموش نخواهد کرد.

وی افزود: گیدنز، جامعه‌شناس معروف، می‌گوید جامعه‌ای که دارای خط است، می‌تواند تاریخ خود را شناسایی کند ما این امتیاز را دارا هستیم و این توانایی به مدد خوشنویسان محقق شده است.

این پژوهشگر تاکید کرد: در مباحث جامعه‌شناسی هنر، شخصیت یک هنرمند ریشه در خانواده او دارد، استاد عطارچیان از آن دست بزرگانی است که ریشه خانوادگی‌اش بسیار عظیم و درخور توجه است. پدر استاد عطارچیان نیز خوشنویس بود برای همین توانست این عشق را در فرزندش ایجاد کند، همچنین شغل عطاری پدر استاد عطارچیان بر داشته‌های علمی این خانواده افزوده است. شناخت استاد حسین و حسن امیرخانی، نیز تاثیر فراوانی بر کیفیت کار استاد عطارچیان داشته است. البته تاثیرات استاد حسن و حسین امیرخانی تنها به استاد عطارچیان خلاصه نمی‌شود، بلکه اساتید برجسته بسیاری، آبشخور دانش استاد حسن و حسین امیرخانی هستند.

تیموری با تاکید بر اینکه استاد امیرخانی راه درست آموزش خوشنویسی خط شکسته را آموخت اظهار کرد: تا پیش از سال 48 که استاد عطارچیان شروع به آموزش خط شکسته کند، مسیر درستی در این رابطه وجود نداشت، اما با تلاش استاد، این مسیر هموار شد و خوشنویسی امروز به طریق مطلوبی آموزش داده می‌شود.

وی متذکر شد: نمی‌توان از یاد برد که انقلاب اسلامی موجب شکوفایی هنر خوشنویسی شد، اما برخی خطاها نیز وجود داشت برای مثال همانگونه که پیشتر گفتم می‌توان به 15 سال خانه‌نشینی استاد اشاره کرد، البته خانه‌نشینی عطارچیان بی‌فایده نبود، چون ثمره‌اش کاری دقیق در حوزه خوشنویسی بود که به مدد آن این هنر، قوام بیشتری یافت. استاد عطارچیان به مدد نام امیرالمومنین(ع) 110 شاگرد تربیت کرده است که هر کدام برای خود نام و اعتباری دارند. در کلاس‌های استاد عطارچیان تنها خوشنویسی آموزش داده نمی‌شود، بلکه عشق به ائمه را هم در آن می‌بینیم برای همین است در تمامی آثار استاد عطارچیان به نوعی عشق به ائمه موج می‌زند.

این پژوهشگر خوشنویسی، دیگر ویژگی استاد عطارچیان را حساس بودن وی توصیف کرد و گفت: استاد عطارچیان شخصیتی بسیار حساس دارد و همین حساس بودن به روی خط وی نیز تأثیر گذاشته و آن را ساختاری زیبا و ظریف داده است، همچنین این ویژگی استاد، سبب شده تا او بتواند نظام درویش را به درستی بپیماید. درباره کیفیت کار استاد عطارچیان همین اندازه بس که همه بزرگان خوشنویسی کیفیت فنی کار او را ستوده‌اند.

وی با تاکید بر اینکه زندگی فردی استاد نیز قابلیت الگوبرداری دارد گفت: وقتی زندگی فردی استاد عطارچیان را در کنار زندگی هنری او مقایسه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تا چه حد روش و منش زندگی او قابلیت الگوبرداری دارد. مسیر حرکتی استاد در سه بخش، نمود پیدا می‌کند بخش اول تجربه‌اندوزی، قسمت دوم تحصیل در دوره درویش و دوره سوم دمیدن روح تازه در خط درویش است که توسط استاد عطارچیان رخ داده است.

تیموری در انتهای سخنانش تاکید کرد: اساتیدی چون استاد عطارچیان را باید خوب شناخت و به دیگران خوب معرفی کرد چون این بزرگان میراث فرهنگی ما را شکل می‌دهند و با اتکا به آنها خوشنویسی حفظ خواهد شد.