یادداشت وارده/
گزینش بخشی از دین؛ خطرناکترین نوع دینداری
گروه جامعه ــ در روایت امام عسکری(ع) در کنار زیارت اربعین حسینی(ع) مسئله ۵۱ رکعت نماز در شبانه‌روز تعلیم داده شده و بر آن تأکید شده است، مع‌الاسف دیده می‌شود که بسیاری به این توصیه مهم بی‌تفاوت‌اند، یعنی تارک نوافل یومیه هستند. این نوع نگاه یعنی برداشت یک قاچ از دین که زشت‌ترین نوع دینداری است.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین خادمیان نوش‌آبادی، مدرس حوزه و دانشگاه، با انتشار یادداشتی پیرامون ویژگی‌های مؤمن حقیقی، به خطرناکترین نوع دینداری براساس آیات و روایات می‌پردازد که در ادامه این یادداشت را می‌خوانید:
«قرآن کریم به ما تعلیم می‌دهد برای تعالی جان و روح و سلامت جسم و تن باید به همه دین مؤمن و عامل بود و نباید عضین عمل کرد. الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ. آنان که قرآن را (به میل خود) جزء جزء کردند (به بعضی را عمل و بعضی را ترک کردند). خطرناکترین دینداری عضین عمل کردن است.
«قرآن کریم به ما تعلیم می‌دهد برای تعالی جان و روح و سلامت جسم و تن باید به همه دین مؤمن و عامل بود و نباید عضین عمل کرد. الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ. آنان که قرآن را (به میل خود) جزء جزء کردند (به بعضی را عمل و بعضی را ترک کردند). خطرناکترین دینداری عضین عمل کردن است.
در روایت امام عسکری(ع) در کنار زیارت اربعین حسینی(ع) مسئله ۵۱ رکعت نماز در شبانه‌روز هم تعلیم و تأکید شده است. لکن مع‌الاسف دیده می‌شود که بسیاری به این توصیه مهم بی‌تفاوت هستند، یعنی تارک نوافل یومیه هستند.
وای اگر پیاده‌روی اربعین ما شلوغ، اما مساجد و نماز‌های جماعت ما خلوت باشد و غالب ما تارک نوافل یومیه باشیم. وای اگر مغازه‌ها و مدارس و ادارات و ... ما برای اربعین تعطیل، اما در موقع نماز جماعت فعال باشند و ... . جابربن‌عبدالله انصاری ۷ معصوم (ع) را درک کرد و زائر پیاده اربعین حسینی بود. ولی وقتی از حال درون خود به امام باقر (ع) گزارش داد معلوم شد به افق اعلی دیانت عروج نکرده است!
در متون روایی نقل است او بیمار شد و امام باقر(ع) به عیادتش رفت و جابر چنین گفت: «انَا فِى حَال الفَقرُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الغِنى، وَ المَرَضُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الصِّحَهِ، وَ المَوتُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الحَیَاه». یعنی: «من در حالتی هستم که فقر و نداری را از توانگری، بیماری را از تندرستی، مرگ را از زندگی بیشتر دوست دارم».
عجیب این که حضرت باقر(ع) سخنان او را تایید نکرد و چنین فرمود: «اَمَّا نَحنُ ـ اَهلُ الَبیت ـ فَما یَرِدُ عَلَینَا مِنَ اللهِ مِنَ الفَقرِ وَ الغِنَى وَ المَرَضِ وَ الصِّحَهِ وَ اَلمَوتِ و اَلحَیَاهِ فَهو أَحَبُّ اِلَینَا». یعنی: «اما ما اهل بیت چنین هستیم که اگر خداوند ما را فقیر نماید، فقر را دوست داریم. اگر توانگر نماید، همان را دوست داریم. اگر مریض نماید بیماری را و اگر صحت و تندرستی عنایت کند، سلامتی را دوست داریم؛ و اگر زندگی دهد زندگی و اگر مرگ دهد همان را دوست داریم».
چقدر خطرناک است؛ انسان ۷ معصوم را درک کند لکن به بلندای تعالیم آنان راه نیابد. چقدر خطرناک است انسان پیاده زائر اربعین باشد، اما بلندای دیانت پرواز نکند؛ لذا به زائرین اربعین حسینی (ع) یادآوری می‌شود اگر فقط اهل پیاده‌روی و زیارت صرف باشند در خطر گرفتار شدن در دینداری عضین هستند.
مؤمن حقیقی کسی است که به تمام معالم دین عارف و عامل باشد. امروز بی‌تفاوتی به نوافل یومیه و نماز جماعت در مساجد امری عادی شده است؛ لذا به همه عزاداران حسینی و زائرین اربعین و عموم جامعه یادآوری کنیم همان امام عسکری(ع) که زیارت اربعین را تعلیم داد همان امام نشانه ایمان را اقامه ۵۱ رکعت نماز در شبانه‌روز هم اعلام فرمود. آنان که فقط زیارت اربعین را از این روایت عمل می‌کنند از عروج به تعالی این تعلیم محروم خواهند ماند. این نوع نگاه یعنی برداشت یک قاچ از دین که زشت‌ترین نوع دینداری است.
والله المستعان
سید حسین خادمیان
