حفظ قرآن جریان متقابل میان قرآن و حافظ است/ حفظی که به اداره بهتر کشور منجر می‌شود
کد خبر: 3855906
تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۱

حفظ قرآن جریان متقابل میان قرآن و حافظ است/ حفظی که به اداره بهتر کشور منجر می‌شود

گروه حوزه‌های علمیه ـ جمعی از اعضای مؤسسه قرآنی ــ فرهنگی بیت‌الاحزان حضرت زهرا(س) با حضور در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء با آیت‌الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.

به گزارش ایکنا؛ جمعی از اعضای مؤسسه قرآنی فرهنگی بیت‌الاحزان حضرت زهرا(س)، با حضور در بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء با آیت‌الله العظمی جوادی آملی دیدار کردند.

آیت‌الله العظمی جوادی آملی در این دیدار بیان کردند: حفظ قرآن یک جریان متقابل بین قرآن و حافظ قرآن است؛ کسی که قرآن حفظ می کند باید ببیند آیا قرآن هم به همان اندازه او را حفظ کرده است یا نه؟!

ایشان ادامه دادند: اگر حفظ قرآن باعث شد که شخص حافظ از هر خطای فکری و خطیئه عملی محفوظ شود، آنگاه این تعامل متقابل به درستی شکل گرفته است و این را خود شخص حافظ در درون خود به خوبی می‌تواند احساس کند که آیا حفظ قرآن باعث جلوگیری از بیراهه رفتن‌های او شده است یا نه! اگر چنین شد آنگاه این تجارت، تجارت سودمند و خوبی است.

معظم له اظهار کردند: فعالان قرآنی باید به این نکته توجه داشته باشند و بدانند که فعالیت قرآنی یک تعامل متقابل است که می تواند جامعه را از آفت هایی مانند اختلاس و نجومی و امثال این خطرها حفظ کند. اگر قرآن بر کشور حاکم باشد و حریم قرآن حفظ شود، این از هر نیرویی برای حفظ جامعه قوی تر خواهد بود چرا که اگر قدرت نظامی تنها منافع ظاهری را حفظ می کند، قدرت معنوی قرآن در انسان ایجاد خشیت درونی می کند و از انسان «حی لایموت» می سازد.

آیت الله العظمی جوادی آملی تصریح کردند: بنابراین حفظ قرآن علاوه بر جنبه عبادی، جنبه اجتماعی و سیاسی نیز دارد چون به اداره صحیح و بهتر کشور منجر می شود.

معظم له ابراز کردند: اگر قرآن در مورد ربا فرمود «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ» اما در جامعه بانک هایی باشند که فعالیت ربوی انجام می دهند معلوم می شود که قرآن در این جامعه حفظ نشده است. وظیفه فعالان قرآنی این است که حقیقتاً قرآن را در جامعه حاکم کنند، قرآن را به جامعه بشناسانند.

نشناختن قرآن و مرگ جاهلی

ایشان ادامه دادند: اگر در مورد «امام» فرمودند «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة؛ هر فردی که بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است»؛ این جمله در مورد قرآن نیز صادق، است چرا که امام و قرآن عِدل یکدیگرند. در نتیجه کسی که بمیرد در حالی که قرآن را نشناخته باشد، هم به مرگ جاهلی مرده است. اما باید این نکته را مورد توجه داشت که منظور از شناخت امام، شناخت ظاهری نیست؛ امام را با «امامت» می‌شناسند! در نتیجه منظور از شناخت قرآن نیز شناخت الفاظ و ظاهر قرآن نیست بلکه منظور شناخت حقیقت قرآن و معنویت آن است.

در ابتدای این دیدار مدیر مؤسسه قرآنی فرهنگی بیت‌الاحزان حضرت زهرا(س) گزارشی از فعالیت های این موسسه در تربیت حافظان قرآن و دیگر فعالیت های قرآنی خدمت معظم له ارائه نمود.

انتهای پیام
captcha