دین؛ ضامن مؤلفه‌های شادمانی و رضایت‌مندی از زندگی

محمدرضا عابدی، عضو هیئت علمی گروه مشاوره و روانشناسی دانشگاه اصفهان، در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان، درباره رابطه میان دین و احساس شادمانی، اظهار کرد: عوامل شادی متعددند و از میان آنها، سه عامل بیشترین نقش را دارند که عبارتند از نوع شخصیت افراد، ارتباط میان زوجین و مذهب. در واقع داشتن ایمان مذهبی یکی از عوامل مهم و مؤثر در شادمانی است.

وی افزود: اگر شادمانی را در چهار بخش رضایت از زندگی، احساس خوشی، نداشتن اضطراب و نداشتن افسردگی در نظر بگیریم، مذهب در هر چهار بخش دخالت دارد. کسی که ایمان مذهبی دارد، افسردگی و اضطرابش کمتر و رضایت از زندگی و احساس خوشی در او بیشتر است.

عضو هیئت علمی گروه مشاوره و روانشناسی دانشگاه اصفهان در پاسخ به این سؤال که آیا محدودیت‌هایی که مذاهب برای انسان وضع می‌کنند، تأثیر منفی بر شادکامی و رضایتمندی ندارد، گفت: ممکن است این محدودیت‌ها احساس لذت را کاهش دهد، ولی احساس لذت لزوماً به معنای شادمانی نیست. آزادی از قیدوبندها سطح احساس لذت را بالا می‌برد، اما احساس لذت همان شادمانی نیست.

عابدی بیان کرد: هر چقدر ایمان فرد افزایش پیدا کند، شادمانی‌اش بیشتر می‌شود. ارتباط با خدا در افراد یکسان نیست و هر چه این ارتباط بیشتر باشد، شادمانی بیشتر می‌شود.