کرونا مهم نیست به سفر بروید
ناراحتید که چرا امسال هم نمی‌توانید سفر بروید؟ اشتباه می‌کنید! شما می‌توانید بدون واهمه از کرونا سفر کنید، آن هم به هر جایی که دوست دارید. کافی است این یادداشت را بخوانید.
امیلی دیکنسون در شعری، سفر از طریق کتاب را ایمن‌ترین گردش دنیا عنوان می‌کند چرا که هر ماجرایی در آن کتاب باشد و هر اتفاقی بیفتد خواننده از تبعات فیزیکی آن در امان است اما هیجان و لذت آنها را درک می‌کند گویی که به سفر رفته است.
امروزه سفرهای کاغذی آن زمان، سفرهای دیجیتالی هم هستند و از طریق فیلم‌ها و سریال‌های مختلف قابل انجامند و همان ایمنی را دارند. در شرایطی که فراگیری کرونا امکان انجام هر سفر گردشی را غیرممکن کرده و شرط عقل حکم می‌کند خانه امنترین محیط برای زندگی تا دفع این شر باشد، فیلم‌ها و کتاب‌ها می‌توانند به شدت مانع افسردگی، روزمره‌گی، کسالت و تکرار در دایره زمانی اوقات مختلف زندگی شوند.
یک کتاب خوب در هر زمینه‌ای می‌تواند پنجره‌ای به جهان خیال و تفکر توامان باشد و در این میان رمان‌های خوب و سالم می‌توانند به قول دیکنسون، چون قایقی ایمن ما را سوار امواج حوادث کنند و به دریاهای دور در سرزمین‌های بکر و ناشناخته ببرند. جدا از این کارکرد فردی می‌توان خواندن یک کتاب را برای افراد خانواده به اشتراک گذاشت و در فرصت پیش روی تعطیلات به صورت دسته‌جمعی در خانواده به تحلیل و بررسی آن کتاب پرداخت. این موضوع نه تنها باعث انتقال تجربه بزرگترها به کوچکترها می‌شود که موجب شناختن بیشتر افراد خانواده به عنوان کوچکترین سلول اجتماعی خواهد شد. نیز همبستگی و درک مقابل بیشتری را فراهم می‌آورد که خود باعث استحکام بیشتر خانواده و شدت بخشیدن به پیوندهای عاطفی لازم بین افراد آن می‌شود.
رسانه تلویزیون نیز می‌تواند همین عملکرد را داشته باشد و دیدن فیلم و سریال از آن چه به واسطه شبکه‌های مختلف سیما چه از طریق انتخاب ویدئویی، تلفیقی از پرده نقره‌ای و پنجره شیشه‌ای خواهد بود که می‌توان آن را پرده شیشه‌ای نامید و لحظاتی خوب را در کنار خانواده به تماشای فیلم‌های پرمحتوا و سرگرم‌کننده که هر دو همان تبعات مبارک مرتبط با کتاب را در میان خانواده خواهند داشت، سپری کرد.
کتاب و فیلم رسانه‌هایی هستند که در قالب آنها محتواهای ارزنده‌ای از داستان‌های قرآنی و تاریخی گرفته تا ماجراجویی و معمایی و ... وجود دارند و با انتخاب صحیح می‌توان بهترین استفاده را از این اجبار خانه‌نشینی برد و از این لحظات به ظاهر مغموم و محصور «مکان» به «دنیای قشنگ نو» و «لامکان»ی پا گذاشت که ادبای بزرگی چون مولانا و شکسپیر برای ما آفریده‌اند تا با خواندن یا دیدن آنها زنگار از روح بگیریم و فاصله ناگزیر زندگی ماشینی با فطرت بعید خود را کاهش دهیم.
به قلم عباس کریمی عباسی
انتهای پیام
