محمدعلی بصیری، عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان در گفتوگو با ایکنا از اصفهان درباره نگرش جامعه به انتخابات، اظهار کرد: مردم در این خصوص به سه دسته تقسیم میشوند؛ دسته اول نگاهی مبتنی بر وظیفه دینی و ملی به انتخابات دارند و همواره در پای صندوقهای رأی حاضر میشوند. دسته دوم نظر کاملاً مثبتی به انتخابات ندارند و وقتی جریان یا کاندیدایی شعارها و برنامههای تحولزا دارد، به صحنه میآیند و در بعضی از دورهها فعال هستند و در انتخابات حضور پیدا میکنند.
وی افزود: دسته سوم نسبت به انتخابات بیتفاوت هستند و بهصورت رندومی یا تفننی یا زمانی که هیجان انتخابات بالا است و انگیزه ایجاد شده، به صحنه میآیند و زمانی هم که هیجان و انگیزهای در کار نیست، در انتخابات شرکت نمیکنند. طیف چهارمی نیز وجود دارد که درصد کمی از آنها در داخل کشور هستند و بیشتر در خارج از ایران حضور دارند و در طول سالهای بعد از انقلاب حتی یک بار نیز در انتخابات شرکت نکردهاند. این چهار جریان بیشتر به انتخابات ریاستجمهوری حساس میشوند، تا به انتخابات مجلس، شوراهای اسلامی شهر و روستا و مجلس خبرگان رهبری که در رتبههای بعدی قرار دارند.
عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان بیان کرد: امروز نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از کشورهای جهان بهدلیل شرایط رکود ناشی از شیوع کرونا و تأثیرپذیری اقتصاد از این شرایط، معمولاً مشارکت ضعیفتر از دورههای قبل است و انتخاباتی که در آمریکا، اروپا و کشورهای دیگر برگزار شد، این موضوع را نشان داد و ایران نیز در این میان استثنا نیست، ولی علاوه بر این، دستهای که بهصورت رندومی در انتخابات شرکت میکنند، در شرایط حال حاضر نارضایتی بیشتری دارند و معتقد هستند نتایجی که در دورههای قبلی انتخابات انتظارش را میکشیدند، تحقق پیدا نکرده و شعارهای انتخاباتی یا فراموش شده یا به عکس آنها عمل شده است، مثل مبارزه با تورم، رکود، بیکاری و فقر.
بصیری تصریح کرد: برای به صحنه آوردن این دسته، باید انگیزهای که به آن نیاز دارند، ایجاد شود و کاندیدا یا جریان دارای برنامه و نیروهای کارآمد، موفق و امتحان پس داده وارد عرصه انتخابات شوند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، شاید در این شرایط کرونازده و رکود اقتصادی، برای این دسته از مردم که بخش عمدهای از افراد جامعه را تشکیل میدهند، انگیزه ایجاد شود تا به پای صندوق رأی بیایند. البته کار بسیار مشکلی است و اکنون بعد از گذشت 42 سال از انقلاب و برگزاری انتخاباتهای متعدد، مردم به این نتیجه رسیدهاند که دو جریان سیاسی اصلی کشور آخرین حرفها، شعارها و نیروهایشان را به صحنه آوردهاند و اگر جریان یا ائتلاف جدیدی از جریانهای سیاسی مبتنی بر برنامهریزی منطبق با نیازها و شرایط کشور وارد صحنه شود، آن وقت میتوان انتخابات قابل قبولی با حداقلی از مشارکت را شاهد بود.
انتهای پیام