نظر مراجع عظام تقلید درباره روزه‌داری در ایام كرونا
یكی از سؤالاتی كه ممكن است پیش آید این است كه تكلیف روزه‌داری در ایام شیوع كرونا كه اكثر نقاط كشورمان در وضعیت قرمز یا نارنجی به‌سر می‌برند، چیست. در این زمینه نظر برخی از مراجع عظام تقلید را می‌خوانیم.
در آستانه فرارسیدن ماه مبارک رمضان یكی از سؤالاتی كه پیش می‌آید این است كه آیا روزه‌داری در شرایط شیوع كرونا كه اكثر نقاط مختلف كشورمان در وضعیت قرمز یا نارنجی به‌سر می‌برند و هر لحظه امكان ابتلا به این ویروس برای افراد به‌خصوص شاغلان ادارات یا اصناف گروه یک و غیره كه مجبورند بخش عمده‌ای از ساعات خود را خارج از خانه سر كنند، مشكلی ایجاد نمی‌كند یا اینكه فردی مبتلا به كروناست و تكلیف این فرد چیست.
در این راستا لازم است كه نظر شرع مقدس را بدانیم و كار درست و اصلی این است كه پرس‌وجویی درباره نظرات مراجع عظام تقلید داشته باشیم. در ادامه نظرات برخی از مراجع تقلید را در خصوص روزه‌داری ماه مبارك رمضان در ایام شیوع كرونا می‌خوانیم.
آیت‌الله خامنه‌ای(مدظله العالی)، رهبر معظم انقلاب اسلامی:
روزه از ضروریات ارکان شریعت اسلام است و ترک روزه ماه رمضان جایز نیست مگر آن که فرد، گمان عقلایی پید‌ا کند که روزه گرفتن یا موجب ایجاد بیماری شود و یا تشدید بیماری و یا افزایش طول بیماری و تأخیر در سلامتی می‌شود. در این موارد روزه ساقط، ولی قضای آن لازم است.
بد‌یهی است در صورتی که این اطمینان از گفته پزشک متخصص و متدین نیز به‌د‌ست آید، کفایت می‌کند، بنابراین اگر فردی نسبت به امور یاد شد‌ه خوف و نگرانی داشته و این خوف منشأ عقلایی داشته باشد، روزه ساقط، ولی قضای آن لازم است.
برای فردی كه مبتلا به كروناست نیز اگر به دستور پزشک امین، روزه برای بیمار ضرر یا خوف ضرر داشته باشد و یا فرد بداند كه قادر به روزه گرفتن نیست، نباید روزه بگیرد. اگر از نظر پزشک، مشكلی نباشد و یا بیماری بهبود یافته قادر به روز گرفتن باشد، مانعی ندارد.
آیت‌الله‌العظمی سیدعلی سیستانی:
مواردی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود:
1- روزه گرفتن ماه رمضان از مهمترین واجبات دینی است و ترک روزه جز با عذر واقعی که شخص به واقعی بودن آن اطمینان داشته باشد، جایز نیست.
۲- اگر شخصی برای روزه نگرفتن در ماه رمضان با پزشک مشورت کند و پزشک به او بگوید که گرفتن روزه خطر ابتلا به بیماری در او را افزایش می‌دهد و برای وی، خوف ایجاد کند روزه از او ساقط می‌شود اما باید قضای آن را به‌جا آورد. این مورد در صورتی است که او نتواند با انجام اقدامات پیشگیرانه مناسب مانند ماندن در خانه و عدم مراوده با دیگران، استفاده از ماسک و ... ترس خود را از خود دور کند. یعنی اگر با وجود رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی باز هم خطر ابتلا وجود داشت، می‌تواند روزه نگیرد اما اگر شخص بتواند مثلاً در خانه بماند و به این وسیله خطر را از خود دور کند بر او لازم است روزه بگیرد.
۳- کسی که در صورت بیرون رفتن به محل کار خود - که لازم و ناچار است با دیگران مراوده داشته باشد - ترس از ابتلا به بیماری دارد، باید در ماه رمضان کار خود را ترک کند تا روزه بگیرد اما اگر قادر به ترک کار نیست - به هر دلیل - او موظف به روزه گرفتن نیست، اما مجاز به اعلام افطار در انظار عمومی هم نیست و شخص موظف است قضای روزه‌اش را به جای آورد.
آیت‌الله‌العظمی ناصر مكارم شیرازی:
در حین بیماری اگر پزشک روزه گرفتن را منع كرده یا فرد بداند كه توانایی روزه گرفتن را ندارد، نباید روزه بگیرد. نظر پزشک خود را پرسیده و توانایی خود را در نظر بگیرد.
آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی:
در روزهای اخیر مكرر عرض شد كه روزه یكی از اعمال واجبی است كه برای افرادی كه شرایط آن را دارند واجب است مگر اینكه در سفر و یا بیمار باشند و یا اینكه در وضعیتی باشند كه اگر روزه بگیرند خوف آن را داشته باشد كه بیمار شوند و یا بیماریشان تشدید شود.
به نظر اینجانب ملاک خوف از بیماری یا تشدید بیماری است و خوف باید منشأ عقلایی داشته باشد یا پزشک متعهد و متدین تشخیص دهد که در چنین شرایطی وجوب روزه برداشته خواهد شد و اگر فرد روزه بگیرد عمل حرام انجام داده است. همان‌طور كه اگر سالم باشد و خوف ضرر و بیماری نداشته باشد واجب است روزه بگیرد و ترک آن كفاره دارد. اگر كسی هم به هر عنوان نمی‌تواند روزه بگیرد حق روزه‌خواری را درجامعه ندارد و حفظ حرمت ماه مبارک رمضان ضروری است.
آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی:
به‌طور کلی روزه برای هر مسلمانی در ماه مبارک رمضان واجب است و افطار بدون عذر شرعی علاوه بر قضا، کفاره عمد دارد. بلی، اگر کسی خوف عقلایی ضرر ابتلا به بیماری یا تشدید آن داشته باشد افطار کند و قضای آن را به‌جا آورد.
انتهای پیام
