حکمت روزه‌داری در نهج‌البلاغه
کد خبر: 3965299
تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۰:۳۵

حکمت روزه‌داری در نهج‌البلاغه

حجت‌الاسلام شکیبایی با اشاره به فرصت‌های ویژه ماه مبارک رمضان اظهار کرد: به فرموده نبی اکرم(ص) اگر مردم می‌دانستند چه برکاتی در این ماه وجود دارد، هر آینه آرزو می‌کردند که تمام سالشان رمضان باشد.

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام ایمان شکیبایی، به مناسبت ایام تبلیغی ماه مبارک رمضان در سخنرانی آنلاین که به همراه پرسش و پاسخ برگزار شد، اظهار کرد: متأسفانه شاهدیم که عده‌ای به بهانه‌های واهی و غیر معقول تن به روزه‌داری نمی‌دهند و در انظار عمومی روزه‌خواری می‌کنند و حاضرند دود سیگار را وارد بدنشان کنند، ولی نور‌ الهی را در درون خود خاموش نگه دارند.ماه رمضان چهار ویژگی شاخص دارد: آغازسال عارفان، میهمانی الهی، غفران الهی وآزادی از آتش دوزخ را دربردارد.
 
این محقق گفت: روزه مصون ماندن انسان از فریب شیطان است؛ امام علی(ع) در خطبه١٩٢ می‌فرمایند: «حَرَسَ اللَّهُ عِبَادَهُ الْمُؤْمِنِینَ بِالصَّلَوَاتِ وَ الزَّکَوَاتِ وَ مُجَاهَدَةِ الصِّیَامِ فِی الْأَیَّامِ الْمَفْرُوضَاتِ تَسْکِیناً لِأَطْرَافِهِمْ وَ تَخْشِیعاً لِأَبْصَارِهِمْ وَ تَذْلِیلًا لِنُفُوسِهِمْ؛ خداوند متعال بندگان با ایمان خود را از فریبکاری‌های شیطان محفوظ و مصون می‌دارد، به وسیله نمازها، زکات دادن، تحمل مشقت و به وسیله روزه گرفتن در روزهای مقرر (رمضان مبارک) و برای ایجاد آرامش در اعضای آنان و برای خاشع نمودن چشمان و رام کردن نفس‌ها».حضرت در جای دیگر می‌فرمایند: «صَوْمُ النَّفْسِ إِمْسَاکُ الْحَوَاسِّ الْخَمْسِ عَنْ سَائِرِ الْمَآثِمِ وَ خُلُوُّ الْقَلْبِ عَنْ جَمِیعِ أَسْبَابِ الشَّرِّ»، «روزه جان، خودداری کردن حواس پنجگانه از باقیمانده گناهان و خلوت و آسوده ماندن دل از تمام اسباب پلید است». اگر «جان» انسان روزه باشد، حواس پنجگانه، برای همیشه حواسش جمع خواهد بود و به سوی پلیدی‌ها نخواهد رفت.
 
وی افزود: از دیگر حکمت‌های روزه‌داری در کلام امیرالمومنین(ع)آزمایش اخلاص بندگان است. ایشان در حکمت ٢۵٢می‌فرمایند: «فَرَضَ اللهُ ... الصِّیامَ ابْتِلاءً لاخلاصِ الْخَلْقِ». «خداوند روزه را آزمایشی برای اخلاص بندگانش قرار داد». حضرت در حکمت١٣۶ می‌فرمایند: «لِکُلِّ شَیْءٍ زَکَاةٌ وَزَکَاةُ الْبَدَن الصّیام»، «برای هر چیزی زکاتی است و زکات بدن روزه گرفتن است.»
 
این محقق حوزوی گفت: روزه را نباید فقط در ظاهر مراعات کرد بلکه علاوه بر ظاهر در باطن و معنا هم باید روح ما روزه باشد؛حضرت در حکمت١۴۵می‌فرمایند: «کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ، وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ، حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ؛ چه بسا روزه‌داری که از روزه‌اش جز گرسنگی و تشنگی نصیبی نیابد، و بسا شب زنده‌داری که از عبادت شبانه‌اش جز رنج و بی‌خوابی بهره‌ای نبرد، خوشا خواب زیرکان(عارف) و روزه‌خواری آنان».
 
حجت‌الاسلام شکیبایی افزود: طوری باید روزه‌دار باشیم که به تعبیر حضرت روزه سپر عذاب ما باشد؛ ایشان در خطبه ۱۱۰ نهج‌البلاغه می‌‎فرمایند: «صوم شَهر رَمضان فَاِنه جنه مِنَ العِقاب؛ روزه ماه رمضان سپر عذاب است». به قدری توجه به خدا مهم است که حضرت در چندجا فرموده‌اند که اگر روزه دار تواناییش را دارد، هنگام اذان مغرب اول نماز بخواند وگرنه اول افطار کند تا وسط نماز جسمش روبه ضعف و فکرش به شکم نباشد بلکه توجهش به خدا باشد؛ حضرت در بیان وقت افطاردر عرفات و حج در نامه ۵٢ می‌فرمایند: «وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِینَ یُفْطِرُ الصَّائِمُ؛ نماز مغرب را هنگامی به پا دارید که روزه‌دار روزه‌اش را می‌گشاید».
 
وی در پایان بیان کرد: از همه این مسائل مهم‌تر این است که خدا عمل ما را قبول کند که هر روزی عمل ما مورد قبول خدای متعال واقع شود آن روز به تعبیر حضرت عید است که در حکمت ۴٢٨می فرماید:«فِی بَعْضِ الْأَعْیَادِ : إِنَّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِیَامَهُ وَ شَکَرَ قِیَامَهُ ، وَ کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَی اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ»، امام علی(ع) در یکی از اعیاد فرمود: «همانا امروز عید است، برای کسی که روزه‌اش مورد قبول و شب زنده‎داری‎اش مشکور باشد و هر روزی که در آن معصیت خدا نشود آن روز، عید است.
انتهای پیام
captcha