شعری که شهید مطهری را شیفته خود کرد + فیلم

به گزارش ایکنا؛ بنیاد شهید مطهری در جدیدترین پست خود در شبکه اجتماعی تلگرام مطلبی را به نقل از مرحوم علامه محمدتقی جعفری پیرامون شعری که شهید مطهری را شیفته خود کرد، منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانیم و می‌بینیم.

مرحوم استاد محمدتقی جعفری چنین روایت می‌کند: یک روز با مرحوم شهید آیت‌الله مرتضی مطهری (ره) با جمعی نشسته بودیم. گفتیم که هریک از ما از کدام شعر خیلی خوشش آمده؟!

هریک از دوستان شعری خواند؛ ایشان گفت: من از این شعر سعدی خیلی خوشم آمده است:

آب حیات من است خاک سر کوی دوست

گر دو جهان خرمیست ما و غم روی دوست

ولوله در شهر نیست جز شکن زلف یار

فتنه در آفاق نیست جز خم ابروی دوست

داروی مشتاق چيست زهر ز دست نگار

مرهم عشاق چيست زخم ز بازوی دوست

دوست به هندوی خود گر بپذيرد مرا

گوش من و تا به حشر حلقه هندوی دوست

گر متفرق شود خاک من اندر جهان

باد نيارد ربود گرد من از کوی دوست

گر شب هجران مرا تاختن آرد اجل

روز قيامت زنم خيمه به پهلوی دوست

هر غزلم نامه ايست صورت حالي در او

نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوی دوست

لاف مزن سعديا شعر تو خود سحر گير

سحر نخواهد خريد غمزه جادوی دوست

منبع: رسائل فقهی، استاد محمدتقی جعفری، ص 325