روایت روزنامه‌نگار سریلانکایی از درس‌های مکتب امام برای سیاستمداران مسلمان

طه مزمل، استاد کالج روزنامه‌نگاری سریلانکا (Sri Lanka College of Journalism) به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)، در یادداشتی اختصاصی برای خبرگزاری ایکنا، ایشان را الگویی موفق برای حاکمان کشورهای اسلامی خواند. وی ساده‌زیستی و تواضع را وجه بارز سیره امام در حکومت‌داری دانست و اجرای عدالت و برقراری وحدت بین پیروان مذاهب مختلف را آرمان اصلی امام برای امت اسلامی برشمرد. در ادامه ترجمه متن این یادداشت را می‌خوانیم:

موفقیت در انقلاب علیه پلیس خلیج فارس

 آیت‌الله روح‌الله خمینی در سال‌های 1358 تا 1368 از سیاستمدارانی بود که بیشترین توجه را در رسانه‌ها به خود جلب کرده بود زیرا او انقلاب موفقی را علیه شاه قدرتمند پهلوی که پلیس خلیج فارس نامیده می‌شد، رهبری کرد.

این انقلاب به دلیل ماهیتش به عنوان «انقلابی مستقل و بی‌سلاح» شناخته شد، زیرا بر اساس مبارزات غیرمسلحانه مردمی و کاملاً فارغ از وابستگی خارجی بود. تقریباً تمام اختیارات کشور بر عهده امام خمینی(ره) گذاشته شد، اما ایشان نظام حکومتی جمهوری را بر اساس آموزه‌های اسلامی برگزیدند و به خواست مردم آن را تأسیس کردند.

از همان روز اول، توطئه‌های زیادی برای سرنگونی این حکومت انقلابی طراحی شد و چند تن از  یاران او در انفجار بمب توسط سازمان تروریستی مجاهدین خلق جان خود را از دست دادند اما امام در برابر همه این مشکلات ایستادگی کرد و موفق شد حکومت مطلوبی را ایجاد کند.
امام خمینی(ره) با اینکه ولی فقیه بود، هیچ‌گاه در اداره حکومت دخالت نمی‌کرد، و تنها در مواقع لزوم راهنمایی می‌کرد. او به نمایندگان منتخب مردم اجازه داد تا نظام را اداره کنند.

امام؛ رهبری مقتدر اما ساده‌زیست

زندگی شخصی و رفتار این فرمانروای مقتدر که بر کشوری پهناور و ثروتمند حکمرانی می‌کرد مانند یک فرد عادی بود. او مانند مردم عادی غذا می‌خورد و ساده‌ترین لباس‌ها را می‌پوشید و از همه تجملات دوری می‌کرد. او به معاصران، همکاران و سیاستمداران کشور توصیه می‌کرد که ساده زندگی کنند و طبق آموزه‌های اسلام برای مردم الگو باشند.

چندین قصر توسط شاه پهلوی ساخته شده بود؛ امام می‌توانست در یکی از آنها زندگی مجللی داشته باشد، اما این روش را دوست نداشت. خانه‌اش ساده و بی‌پیرایه بود. روش زندگی او مانند یک فرد عادی و فروتنانه بود. این در شرایطی بود که در آن زمان او عهده‌دار مسئولیت عظیم یک ملت بزرگ و ملاقات با رهبران جهان بود.

رفتار اجتماعی، اجرای عدالت و علاقه و نفرت او همه در جهت رضایت الهی بود. حقیقتاً همه تعجب می‌کنند که چرا وی که در رأس چنین شکوه و قدرتی قرار داشت اینچنین ساده زندگی می‌کرد.

ارادت امام راحل، سیره شخصی و زندگی‌ای که در زمان اقتدار خود داشت، متواضعانه بود و عبادتی که انجام می‌داد بی‌نظیر بود. این نشان‌دهنده بلوغ معنوی اوست. حالات روحی امام، درک توحیدی، عبادت، صمیمیت با خدا و طهارت، در واقع اوج دست‌نیافتنی برای مردم عادی بود. همه علمای بزرگ اعم از علمای شیعه و سنی و غیر مسلمان معتقدند که درک این قسمت از شخصیت امام راحل برایشان مشکل است. گرچه این بخش از زندگی امام راحل و ویژگی‌های والا و نورانی ایشان نظر همگان را به خود جلب می‌کرد، اما به‌راحتی نمی‌توانستند ابعاد مختلف زندگی آن حضرت را درک کنند.

عدالت و وحدت اسلامی؛ دغدغه اصلی امام

از مجموع وقایع پیداست که ایشان همواره پایبند به عدالت بوده و در برابر آزمایش‌های سخت زندگی خود از جمله جنگ تحمیلی و تحریم اقتصادی بر ملت با صبر و شجاعت روبه‌رو می‌شد.

مرحوم امام در زندگی پرحادثه خود به برخی موضوعات، توجه بیشتری داشت. او همیشه عدالت و وحدت را بالاترین چیز می‌دانست و اینها مهم‌ترین چیزهایی بود که روی آن تمرکز می‌کرد، زیرا معتقد بود بسیاری از بیماری‌هایی که امروز جهان اسلام با آن روبه‌رو است به همین دلیل است. جهان اسلام درس‌های بزرگی برای آموختن از این رهبر بزرگ دارد.

امام؛ الگویی برای حاکمان کشورهای مسلمان 

دوران حاضر پر از درس برای ملت‌های اسلامی در سراسر جهان است. اگر رهبران جهان اسلام از این درس‌های امام پیروی کنند، قطعاً به سمت رفاه، عزت نفس و امنیت حرکت خواهند کرد. عزم امام در عدم اتکا به شرق یا غرب قاطع بود. اگر می‌خواهیم کرامتی را که از دست داده‌ایم به دست آوریم، باید از زندگی امام عبرت بگیریم.

او همیشه بر عدالت پافشاری می‌کرد و خودش هم قاطعانه به دنبال تحقق آن بود. او برای رضای خدا و دین اسلام و وحدت مسلمانان از حقوق خود گذشت. او نمی‌خواست وارد هیچ درگیری شود. همیشه برای امت اسلامی و وحدت مسلمانان ارزش قائل بود. مخالفان اسلام در صدد برانگیختن تفرقه در میان گروه‌های مختلف مسلمان هستند، آنها میلیون‌ها دلار برای این کار خرج می‌کنند. اینها حقایقی است که جهان اسلام باید از آن آگاه باشد.

امام خمینی(ره) روزهای 12 تا 17 ربیع‌الاول یعنی سومین ماه در تقویم اسلامی را به عنوان هفته وحدت اسلامی اعلام کردند. در این ایام از علمای سراسر جهان و از تمامی پیروان مذاهب اسلامی دعوت می‌شود که نه تنها نظرات خود را به اشتراک بگذارند، بلکه در وضعیت کنونی جهان اسلام نیز همفکری کنند و به دنبال راه حل باشند.

جامعه اسلامی در چند قرن اخیر مورد بی‌عدالتی قرار گرفته است. این امر ناشی از اختلاف، درگیری و تفرقه بین مسلمانان است. جهان اسلام هنوز گرفتار اینهاست، این یک حقیقت تلخ است. هر چه بیشتر به تاریخ اسلام (به ویژه تاریخ اسلام در قرون اخیر) مراجعه کنید، بیشتر به این حقایق پی می‌برید. امام راحل همواره بر وحدت در جهان اسلام به عنوان نقطه کانونی تأکید داشتند. نیاز امروز جهان اسلام چیزی جز وحدت نیست.