نسرین هژبری، دبیر علمی همایش بینالمللی فقه و تربیت، در گفت وگو با خبرنگار ایکنا، گفت: فقه و تربیت دو عرصه مهمى هستند که نقش برجستهاى را در زندگى فرد مسلمانان ایفا مىکنند. تربیت عبارت است از فرایند اثرگذاری و اثرپذیری که میان مربی و متربی به منظور ایجاد صفتی یا تغییر و اصلاح در شخصیت متربی برقرار میشود. در این فرایند دو سویه مربی اثرگذار است و متربی اثرپذیر؛ گرچه متربی هم میتواند اثرگذار باشد، اما بیشتر اثرپذیری وی در این روند ملحوظ است.
رئیس مدرسه عالی فقه و قرآن خواهران نمایندگی المصطفی خراسان اضافه کرد: مقصود از تربیت «تربیت به مثابه واقعیت» است نه علوم تربیتی و دانش تربیت و منظور «اصطلاح عام تربیت» است که شامل تعلیم هم میشود. تربیت و پرورش همه جانبه انسان از نیازهاى اساسى وى است و انسان در پرتو تربیت صحیح به کمال مطلوب خویش نایل مىآید. از سوى دیگر، شریعت و بعد عملى آن یعنى فقه جایگاه ویژهاى در زندگى انسان دارد و مجموعهاى از بایدها و نبایدها زندگى او را احاطه کرده است. این دو عرصه با پیشرفت زندگى بشر و تحولات فرهنگى و اجتماعى، شکل جدیدى به خود گرفته و رسالتى نوین پیدا کرده است، چراکه از سویى، نهاد تعلیم و تربیت به یکى از نهادهاى بنیادین در زندگى انسان تبدیل شده و زمینهساز موفقیت انسان در سایر ابعاد گشته و از سوى دیگر، فقه از ایفاى نقش در محدوده زندگى فردى انسان فراتر رفته و رسالتى نوین یافته و مىبایست پاسخگوى نیازهاى شرعى انسان در همه ابعاد فردى و اجتماعى باشد.
فقه تربیتی از علوم مورد نیاز جهان معاصر است
هژبری بیان کرد: بررسى زمینههاى ارتباط و تعامل این دو عرصه مهم در زندگى فرد مسلمان در جامعه اسلامى اهمیت دارد، چراکه فقه به عنوان دانشى که ماهیت دینى واسلامى دارد با تربیت به عنوان فرایندى که مىتواند اسلامى باشد، داراى تأثیر و تأثّراتى هستند که آثار و نتایج آنها در جهتدهى نظام تعلیم و تربیت جامعه اسلامى آشکار مىگردد، زیرا از سویی، تربیت با اصول و شیوههایى که دارد ضمن ارائه موضوعات جدید در عرصه اجتهاد و فقاهت، مىتواند به فرایند پاىبند شدن افراد جامعه اسلامى به فقه و احکام فقهى کمک شایان توجهى کرده است. از سوی دیگر، نقش فقه در تربیت مىتواند به فرایند اسلامىسازى آن کمک کند و بخشى از محتواى تربیت اسلامى را پوشش دهد.
وی افزود: بنابراین، هر عملی که از مربی یا متربی در مقام تربیت، به معنای عام آن، اعم از تعلیم و تربیت صادر شود و به نحوی اختیاری باشد، شریعت و فقه باید برای آن حکمی از احکام خمسه را تعیین کند و اینجاست که«فقه تربیتی» معنا پیدا میکند و فقهتربیتی از علوم مورد نیاز جهان معاصر است.
استاد جامعةالمصطفی العالمیه ادامه داد: بر این اساس طراحی و تربیت اسلامی و ساماندهی نظام تربیتی اسلام، از دغدغههای دیرین دلسوزان و متخصصان متعهد در حوزه تربیت بوده و است. برای دستیابی به چنین نظامی، همانگونه که گردآوری توصیفهای اسلام درباره تربیت ضرورت دارد، گردآوری و استخراج تجویزهای اسلام نیز مهم است.
دبیر علمی همایش بینالمللی فقه و تربیت اظهار کرد: تجویزهای اسلام در دانش فقه تجلی مییابد و دانش فقه درصدد است که برای همه رفتارهای اختیاری انسانهای مکلف، «بایدها» و «نبایدهایی» تعیین کرده و به این ترتیب، برنامهای از تکالیف را ترسیم کند. برای رسیدن به این مهم برگزاری همایش بینالمللی بین رشتهای «فقه و تربیت» ضرورت یافته و اهداف و آثار متعددی را به دنبال خواهد داشت که از آن جمله میتوان به ایجاد بستر مناسب برای مطالعات میان رشتهای با تأکید بر منابع و مبانی مشترک، آشنایی با موضوعات و مسائل جدید در حوزه فقه و تربیت، آشنایی با آثار و دیدگاههای بدیع فقه تربیت و تحلیل و تبیین دیدگاههای بدیع فقهی اشاره کرد.
هژبری افزود: مقایسه تطبیقی و تحلیلی میان فقه و تربیت، تبیین و تنقیح ظرفیتهای تربیتی فقه، آشنایی با تعامل فقه و تربیت در ساحتهای مختلف اعتقادی، اخلاقی، اقتصادی، جسمانی، پویایی و ظرفیت علم فقه در پاسخگویی به مسائل تربیتی، تحلیل تربیتی موضوعات و ابواب فقهی، تبیین مطالعات آینده پژوهی در حوزه فقه و تربیت، توانمندسازی طلاب در معرفی پویایی فقه شیعه، جایگاه تعامل فقه و تربیت جهت حل مسائل ونیازهای منطقهای و بینالمللی، تربیت طلاب توانمند جهت حضور در مشاغل کلیدی و موسسات آموزش عالی در جوامع هدف و آسیبشناسی مطالعات فقه و تربیت از جمله دیگر اهداف برگزاری این همایش هستند.
وی به استقبال طلاب و فرهیختگان حوزوی از همایش اشاره کرد و گفت: با توجه به استقبال طلاب، زمان فراخوان و ارسال مقاله به دبیرخانه همایش بینالمللی «فقه و تربیت» تا تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ تمدید شد. به این تربیت مهلت ارسالت چکیده آثار ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ و مهلت ارسال اصل مقالات ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ اعلام شده است.
این همایش ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ افتتاح خواهد شد و زمان برگزاری اختتامیه ۱۴ اردیبهشت است.
انتهای پیام