سیدعلی قاضی طباطبایی در سیزدهم ذی الحجه ۱۲۸۲ قمری «نهم اردیبهشت ۱۲۴۵ شمسی» در تبریز به دنیا آمد. او از سادات طباطبایی بود و نسبش به ابراهیم طباطبا، نواده امام حسن مجتبی(ع)، میرسد. پدرش، سیدحسین قاضی، از شاگردان میرزای شیرازی بود در تفسیر قرآن آثاری نوشته است. جد مادری سیدعلی، میرزا محسن قاضی تبریزی، نیز عالم بود و با ملاهادی سبزواری مصاحبت داشت.
سیدعلی قاضی از همان ابتدای جوانی تحصیلات خود را نزد پدر بزرگوار سیدحسین قاضی و میرزا موسوی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی آغاز کرد.پدرش به علم تفسیر علاقه و رغبت خاص و ید طولایی داشته است، چنانکه سیدعلی آقا خودش تصریح کرده که تفسیر کشاف را خدمت پدرش خوانده است.
همچنین ایشان ادبیات عربی و فارسی را پیش شاعر نامی و دانشمند معروف میرزا محمد تقی تبریزی معروف به «حجة الاسلام» و متخلص به «نیر» خوانده و از ایشان اشعار بسیاری به فارسی و عربی نقل میکرد و شعر طنز ایشان را که هزار بیت بود از بر کرده بود و میخواند.
ایشان در سال 1308هـ.ق در سن 26 سالگی به نجف اشرف مشرف شد و تا آخر عمر آن جا را موطن اصلی خویش قرار داد.
آیتالله سیدعلی آقا قاضی از زمانی که وارد نجف اشرف شد، دیگر از آنجا به هیچ عنوان خارج نشد مگر یک بار برای زیارت مشهد مقدس حدود سال 1330هـ. ق به ایران سفر کرد و بعد از زیارت به تهران بازگشت و مدت کوتاهی در شهرری در جوار شاه عبدالعظیم اقامت گزید.
ایشان در نجف نزد مرحوم فاضل شرابیانی، شیخ محمد حسن مامقانی، شیخ فتحالله شریعت، آخوند خراسانی، عارف کامل حاج امامقلی نخجوانی و حاجی میرزا حسین خلیلی درس خواند و مخصوصاً از بهترین شاگردان این استاد اخیر بهشمار میآمد که در خدمت وی تهذیب اخلاق را تحصیل کرد.
پس از اقامت در نجف اشرف، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی از جمله فاضل شربیانی، شیخ محمد مامقانی، شیخ فتحالله شریعت، آخوند خراسانی و… ادامه دادند و سرانجام کوششهای خستگیناپذیر مرحوم آیتالله قاضی در راه کسب علم، کمال و دانش، در سن 27 سالگی به ثمر نشست و این جوان بلند همت در عنفوان جوانی به درجه اجتهاد رسید.
سرانجام میرزا علی آقا قاضی پس از سالها تدریس معارف بلند اسلامی و تربیت شاگردان الهی، در روز دوشنبه چهارم ماه ربیع المولود سال 1366 مطابق هشتم بهمن ماه در نجف اشرف وفات کرد و در وادی الاسلام نزد پدر خود دفن شد.
انتهای پیام