Kilalang mga Iskolar ng Mundo ng Muslim/17 Ang mga Pagsisikap ni Mustafa Mahmoud na Mag-alok ng Pag-unawa na Nakabatay sa Pananampalataya ng Agham
Si Mustafa Mahmoud (Disyembre 27, 1021- Oktubre 31, 2009) ay nagsulat ng 89 na mga aklat sa larangan ng pagpapakahulugan ng Qur’an at mga kaisipang panrelihiyon.
Ang kanyang buong pangalan ay Mustafa Kamal Mahmoud Hussein Al Mahfouz at siya ay isang inapo ni Imam Sajjad (AS), ang ikaapat na Shia Imam.
Ipinanganak siya sa Lalawigan ng Menofia at kalaunan ay lumipat ang pamilya sa Tanta. Siya ay nanirahan sa isang bahay na nasa tabi ng Moske ng Sayed al-Badwi at ang moske ay may malaking impluwensiya sa kanyang mga iniisip sa buong buhay niya.
Nagsimula siyang mag-aral ng Arabik at Pagbigkas ng Qur’an at kalaunan ay isinaulo niya ang buong Qur’an doon sa paaralan. Umalis siya sa paaralan matapos parusahan ng isang guro ngunit bumalik pagkatapos ng tatlong mga taon at ipinagpatuloy ang kanyang pag-aaral. Sa pagkakataong ito ay nagpakita siya ng mahusay na talento sa iba't ibang mga aralin at pagkatapos ng graduwasyon mula sa mataas na paaralan ay nagtungo siya sa unibersidad ng medisina ng Cairo.
Kinailangan niyang iwanan ang pag-aaral sa unibersidad sa loob ng tatlong mga taon dahil sa matagal na karamdaman. Malaki rin ang epekto ng tatlong mga taon na ito sa kanyang pag-iisip. Kalaunan ay ipinagpatuloy niya ang kanyang pag-aaral at nagtapos sa unibersidad ng medisina.
Pagkatapos ng ilang mga taon ng mga aktibidad sa medikal na propesyon, nagsimula siyang mag-aral sa mga relihiyon, ang Banal na Qur’an at ang kaugnayan sa pagitan ng agham at pananampalataya.
Ang kanyang pinakatanyag na aklat na "Ang Qur’an - Isang Pagsubok sa Makabagong Pag-uunawa " ay nailathala noong 1970. Sa aklat na ito, sinubukan ni Mustafa Mahmoud na mag-alok ng bagong pagpapakahulugan batay sa mga modernong pag-unlad at alinsunod sa mga pangangailangan ngayon. Tinatalakay niya ang mga isyu katulad ng paglikha, determinismo, Halal at Haram at ang muling pagkabuhay sa aklat na ito.
Sinusubukan niyang ipakita ang malaking lawak ng himala ng Qur’an at batay doon ay nagpakilala ng bagong pag-uunawa at pagpapakahulugan ng mga talata. Ang libro ay maaaring ituring bilang isang pagsisikap na ayusin ang espirituwal na larangan kasama sa materyal. Sinabi niya na ang sangkatauhan ay nabubuhay sa dalawang kaakit-akit na mga mundo: Ang panloob na mundo ng malayang pagpapasya at ang panlabas na mundo ng determinismo kung saan ang nakapirming mga batas ay nakakadena sa mga tao at ang tanging landas ng kaligtasan para sa kanila ay ang pagkilala sa mga batas at maingat na iakma at gamitin ang mga ito.
