شعر با بن‌مایه قرآنی کهنگی ندارد
گروه فعالیتهای قرآنی: محمد معروفی، دانشجوی دانشکده علوم قرآنی خمین هم تفسیر قرآن را پیشه کرده و هم از ایام نوجوانی شاعری را. او قرآن را منبعی برای سوژه‌های جدید می‌داند هر چند معتقد است فقط قرآن می‌تواند زیبایی‌های قرآن را بیان کند و نه حتی شعر.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، در طول تاریخ شاعران فارسی زبان بسیاری تحت تأثیر مفاهیم قرآنی بوده‌اند در میان نسل جدید و البته در دانشکده علوم قرآنی خمین نیز هستند دانشجویانی که در کنار علوم قرآنی، بهره‌ای از ذوق و ادب دارند، محمد معروفی یکی از همین دانشجویان است.
محمد معروفی، شاعر و دانشجوی رشته تفسیر دانشکده علوم قرآنی خمین، 16 دی ماه سال 1377 در شهرستان ابهر استان زنجان در خانواده‌ای مذهبی و اهل ذوق متولد شد. معروفی نزد حجت‌الاسلام محمدرضا حدادیان استاد حوزه علمیه زنجان سه ماه تابستان را تفسیر قرآن آموخت و برای ورود به دانشگاه نیز رشته تفسیر اولویت اولش بود.
این جوان قرآنی با اشاره به دوران تحصیل خود به خبرنگار ایکنا گفت: شعر را از دوران راهنمایی آغاز کردم و در دبیرستان با مطالعه کتاب قافیه و عروض به شعر کلاسیک روی آوردم. در سال 93 با ورود به انجمن شعر ابهر به شکل تخصصی شاعری را دنبال کردم و موفق به کسب مقام‌های اول استانی در مسابقات شعر شدم.
این شاعر جوان درباره اهمیت انجمن‌های شعر گفت: در جلسات انجمن‌ها نقاط ضعف و قوت شاعران بیان می‌شود و می‌توان شعر را با نقد اثر آموخت، به شعر نو اعتقادی ندارم، این شعر آهنگین نیست و سرودن را برای شاعر آسان کرده، سرودن غزل با مضامین اجتماعی، عاشقانه و آئینی از علایق شخصی‌ام است.
معروفی با ورود به دانشکده علو م قرآنی خمین و تحصیل در رشته تفسیر قرآن سعی کرد بیش از پیش در اشعار خود از درون مایه‌های قرآنی استفاده کند. وی هم اکنون مسئول انجمن شعر دانشکده علوم قرآنی خمین است و کارگاه‌های تخصصی شعر را با موضوع عروض و قافیه با حضور دانشجویان علاقمند به ادبیات برگزار می‌کند. وی موفق شد در سال 95 در جشنواره قرآن و عترت دانشکده‌های علوم قرآنی کشور رتبه دوم را در بخش هنری کسب کند.
معروفی با بیان اینکه شعر باید در ذات افراد وجود داشته باشد افزود: این استعداد بسیار با ارزش، باید کشف شود خداوند این استعداد را در وجود همه قرار نداده است.
وی گفت: در ادبیات ایران از قرآن استفاده شده مانند اشعار سعدی، شاهنامه و کتاب مولانا که این شاعر بزرگ در اشعار خود با بیان حکایت‌ها و افسانه‌ها و رخدادهای تاریخی و مسائل عرفانی همواره تلاش کرده که حقایق و معارف الهی را برای مردم بازگو کند.
این شاعر جوان با اشاره به اینکه تنها قرآن می‌تواند زیبایی قرآن را بیان کند ادامه داد: فهم قرآن نیاز به فرصت دارد زیرا کلام مافوق بشری است و با وجود آنکه این کتاب ویژگی‌های شعر مانند قافیه، ایجاز و بلاغت و فصاحت را دارد اما نمی‌شود نام شعر را بر آن گذاشت.
دانشجوی رشته تفسیر دانشکده علوم قرآنی خمین اظهار کرد: شعر بیان احساسات شاعر است و با کار کردن در حوزه‌های قرآنی سوژه‌های جدیدی در ذهن ایجاد می‌شود و کهنگی ندارد.
معروفی اشعار کهن را محتوا محور دانست و گفت: شعر امروز را می‌توان به محتوا محور مانند علامه حسن زاده آملی، زیبایی مانند اشعار حسین منزوی و بیان محتوا و زیبایی مانند اشعر محمدرضا برقعه‌ای تقسیم کرد.
وی درباره کارگاه‌های شعر در دانشکده علوم قرآنی خمین گفت: زکات علم، نشر آن است و این کارگاه‌ها فرصتی است برای انتقال تجارب و آموخته‌ها به کسانی که به شعر علاقمند هستند. به پیشنهاد قائم مقام دانشکده، کارگاه‌ها تبدیل به کانون ادبی دانشکده شد و جلساتی با حضور دانشجویان علاقمند و اساتید و شاعران خمین برگزار می‌شود.
معروفی با بیان اینکه امروز ارزش والای شعر زیر سؤال رفته است، اظهار کرد: حمایت از این هنرمندان به لوح تقدیر محدود شده و فقط در مناسبت‌ها و برای مجلس گرمی، از شعرا استفاده می‌شود.
