فرشچیان، هنرمندی بیناتمدنی بود

به گزارش ایکنا از اصفهان، آیین تشییع و خاکسپاری استاد معظم نگارگری جهان، زنده‌یاد محمود فرشچیان، عصر امروز، ۲۷ مردادماه از هنرستان هنرهای زیبای اصفهان به سمت آرامگاه صائب تبریزی برگزار شد.

سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این آیین، ضمن عرض تسلیت به خانواده استاد فرشچیان اظهار کرد: گرچه سرزمین ایران اسلامی ما گهواره فرهنگ و مهد هنر است، اما استاد فرشچیان رنگ و بوی خاصی داشت و دارد که او را از بسیاری هنرمندان پیشین و معاصر متمایز می‌کند. فرشچیان صرفاً هنرمند نبود، بلکه حکیمی هنرمند بود. حکمت ایرانی سابقه چند هزار ساله و تاریخی دارد؛ حکمت جست‌وجوی حقیقت و چشیدن آن است.

وی افزود: حکمت ایران بر دو بال شعر و هنر در طول تاریخ پرواز کرده است. پس از اسلام، حکیمانی چون سعدی، نظامی، مولوی ‌و... و هنرمندانی که بار دیگر این هنر را بر دوش گرفتند، در پی حقیقت دویدند، بخشی از آن را چشیدند و به دیگران هدیه دادند؛ فرشچیان نمادی از این حکیمان هنرمند بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: او همچنین نابغه‌ای هنرمند بود. اگر از نبوغ فرشچیان سخن می‌گوییم، اغراق نمی‌کنیم. کسی که استاد فرزانه، جلال‌الدین همایی درباره‌اش گفت: «فرشچیان از جوانان پراستعداد شیرین‌کار نقاشی و مینیاتوری است که در حال حاضر ۲۵ سال دارد. آثار نبوغ در وی دیده می‌شود و اگر دنبال کار خود را بگیرد، در فن خود بی‌نظیر خواهد شد؛ خدا کند که این نقاش به کار خود تشویق شود تا یادگار هنرمندان بزرگ ایران گردد» و چنین نیز شد.

وی با تأکید بر اینکه استاد فرشچیان هنرمندی مردمی بود، ادامه داد: شاید در سده‌های متوالی و حداقل در قرن معاصر، هنرمندی به اندازه او به میان مردم راه نیافت. فرشچیان بر کارت‌های یادگاری، پوسترها، فرش‌ها و نقش‌ها حضور ماندگار و پایداری داشت. هنر او مخصوص قشر خاصی نبود، بلکه در میان مردم راه یافت.

صالحی گفت: او هنرمندی بیناتمدنی بود که بین هنر ایرانی، اسلامی، شرقی، معاصر و مدرن پیوند ایجاد کرد. اگر می‌بینیم فرشچیان اکنون مختص ایران نیست، بلکه همه جهان او را می‌فهمند و با او ارتباط برقرار می‌کنند، به‌دلیل همین بیناتمدنی بودن هنر اوست. فرشچیان هنرمندی قدسی، معنوی و دینی بود که با عالم حقیقت و ملکوت هستی ارتباط داشت؛ بنابراین نقش‌های قدسی او که با فطرت انسانی و خداجویانه آشناست، بر دل می‌نشیند.

وی تصریح کرد: رهبر معظم انقلاب درباره فرشچیان فرمود: «او هنرمندی نبود که با مقاتل و روضه‌ها ناآشنا باشد. با اینکه سینه‌ام از روضه‌های صبح و عصر عاشورا پر است، هرگاه تابلوی فرشچیان را نگاه کرده‌ام، به گریه‌ام افتاده‌ام.» فرشچیان، فخری برای ما ایرانیان، مسلمانان و بلکه همه انسان‌های جهان بود. به راستی که او فقط هنرمند نبود، بلکه انسانی هنرمند بود. هنرمندان بسیارند؛ ولی همه آن‌ها شخصیت‌های برجسته‌ای نیستند. شخصیت فرشچیان فرای آثار او بود و کم‌ اهمیت‌تر از آثارش نیست.

زهراسادات مرتضوی