یک مثنویپژوه با بیان اینکه مولانا از ابتدا تا انتهای مثنوی به مسائل و رنجهای بشر پرداخته، گفت: این مفاهیم آنقدر والا و جامع است که هر کسی با گوینده آن احساس قرابت و خویشاوندی میکند، گویی او از زبان تمام انسانها سخن میگوید و اینها، رنج مشترک همه انسانهاست.