نادر شکرالهی ضمن اشاره به اینکه ملاصدرا به تفصیل در حوزه عدالت اجتماعی ورود نکرده است تصریح کرد: از نظر حکیمی مثل ملاصدرا، منابع معرفتی ما برای تشخیص مصداق عدالت در هر دوره، هم شهود است، هم ظاهر شریعت است، هم عقل به معنای وسیع خودش.
حمیدرضا خادمی ضمن اشاره به سیر تاریخی سیاست در فقه تهران که به تأسیس حاکمیت دینی از سوی امام خمینی(ره) انجامید، بیان کرد: در این گذر تاریخی شاهد حضور فقها و حکمایی هستیم که ما را متوجه داشتههای فرهنگ بومی و اسلامی میکنند و درصددند که به مواجهه با اندیشه غرب و پیامدهای آن بپردازند.
آیتالله خامنهای ضمن اشاره به اینکه ولایت یك جاذبه و رابطه دوطرفه است، گفت: هیچ حاكمی حق استبداد و خودكامگی ندارد و باید از مشاوره و خردهای دیگر كمك بگیرد. مردم و افراد جامعه نیز مكلفند مطیع اوامر و قوانین موضوعه حكومت باشند و حاكم را نصیحت كنند.
مهدی بیات مختاری ضمن اشاره به مقدمات هشتگانه ملاصدرا در اثبات ولايت عالمان دين تصریح کرد: از نظر ملاصدرا عالمان، واسطه بین امامان و توده مردم هستند و همه مسئولیتهایی که بر دوش امامان بوده بر دوش دینشناسان و عالمان نهاده شده است.
حسین کلباسی اشتری ضمن اشاره به اینکه مقوله ولایت در حوزه معارف ما مقام و موقعیت ویژهای دارد، به ارائه گزارشی از مباحث رساله «الولایه» علامه طباطبایی و وجوه نوآورانه این رساله پرداخت.
آیتالله سیدمصطفی محققداماد با اشاره به دیدگاه ملاصدرا درباره ولایت گفت: ملاصدرا میگوید هر کس خداوند به او منطق حیوانات و نباتات و مخلوقات را آموخته، میداند نبوت در همه موجودات وجود دارد ولی نام نبی بر هیچ موجودی جز پیامبر اطلاق نمیشود.
عبدالله صلواتی ضمن اشاره به مشکلات نظام دانشگاه و علمآموزی در کشور تصریح کرد: تغییر جهت سیاستگذاری علم از پارادایم آگاهی به پارادایم فرهنگ یک ضرورت است؛ پارادایم فرهنگی که در آن، دانشگاه دلشوره شهر را دارد، مستقل است، مرجعیت دارد و دانشگاه مسئول است نه صرفاً کانون صدور مدرک و فارغ التحصیل و مقالات رنگارنگ.
سخنان چندی پیش حجتالاسلام والمسلمین فاضل لنکرانی مبنی بر اینکه حجاب از ضروریات دین است و هیچ فقیهی حق اجتهاد در ضروریات دین را ندارد، باب مباحث جدیدی را در میان فقهپژوهان گشود و سؤالاتی را ایجاد کرد.
احمد پاکتچی در نشست «آگاهیهای مربوط به ادیان ایران باستان در قرآن» ضمن اشاره به برخی مشابهتهای متون ادیان ایران باستان و قرآن گفت: این اشتراکات برای ما پیام دارد و آن اینکه اگر آنچه قرآن به ما میآموزد در متون دینی ایران پیش از اسلام وجود داشته باشد به هیچ وجه نمیتوانیم این ادیان را به کلی کنار بگذاریم.