صهیونیسم فقط با جنایت احساس موجودیت می‌کند + صوت
یک پژوهشگر قرآنی ضمن برشمردن ویژگی‌های قوم یهود از منظر قرآن گفت: ما احدی‌الحسنیین هستیم، یعنی چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروزیم، اما صهیونیسم فقط با کشتن، احساس موجودیت می‌کنند.
در پی تجاوز رژیم سفاک صهیونیستی به خاک وطن‌مان، ایران و پاسخگویی و ایستادگی ما در جریان عملیات وعده صادق ۳ پرسش‌هایی برای بعضی از اذهان ایجاد شد، مبنی بر اینکه نهایت این رویارویی چگونه خواهد بود؟ آیا در قرآن پیش‌بینی و مطلب ویژه‌ای در این‌باره ذکر شده است؟ نگاه قرآن به تاریخ یهود چیست؟ در طول تاریخ، سنگ بنای صهیونیسم همواره بر ادعای سلطه و تسلط بر جهان گذاشته شده و خود را نژاد برتر می‌خوانند، منشأ این اندیشه از کجاست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، خبرنگار ایکنا از اصفهان با سیدرضا واجدی، پژوهشگر قرآنی گفت‌وگو کرده است. آنچه در بخش نخست این گفت‌وگو می‌خوانیم، مطالبی راجع به حسادت، کینه و غیض یهود نسبت به مؤمنان و منطق مذاکره با آنان از منظر قرآن است.
ایکنا ـ در ابتدا، نگاه قرآن را به تاریخ یهود توضیح دهید.
مناسبت بحث درباره نگاه قرآن به تاریخ یهود، تجاوز رژیم جعلی صهیونیستی به ایران اسلامی است. اکنون به بررسی این موضوع می‌پردازیم که قوم یهود چه سابقه‌ای در قرآن دارند تا مردم عزیزمان به این باور برسند که جنگ با یهود، جنگ حق و باطل است. به این مثال توجه کنید: دزدی اموالی سرقت می‌کند؛ سپس به این دزد توصیه می‌کنند که این اموال مسروقه را در راه نادرستی خرج نکند، در حالی که اصل این مال، غیرقانونی است. رژیم صهیونیستی هم غیرقانونی است؛ پس به هیچ قانونی پایبند نیست و پیمان‌شکن است.
تمام خصلت‌هایی که در یهود می‌بینیم، اعم از بی‌رحمی، تحریم و... در قرآن وجود دارد. نکته‌ای قرآنی اینکه خداوند دو کتاب دارد: کتاب تدوین یا قرآن و کتاب تکوین یا عالم آفرینش. ما گاهی از قرآن به عالم آفرینش پی می‌بریم و گاهی از عالم آفرینش به قرآن. آیت‌الله جوادی آملی می‌فرماید: «این عالم، شهودی است؛ یعنی از اتفاقاتی که می‌افتد، به حقانیت قرآن پی می‌بریم.»
اگر فقط آیات قرآن را بخوانیم و نمونه عینی نداشته باشیم، به عمق خصلت‌های ناپسند این رژیم پی نمی‌بریم. امروز که همه مردم دنیا شاهد این جنایت هستند، وقتی آیه‌ای از قرآن را می‌خوانیم، می‌فهمیم که قرآن چه پیش‌بینی‌ای در هزار و ۴۰۰ سال پیش، راجع به این قوم پست کرده است؛ بنابراین با دیدن این صحنه‌های دلخراش و تجاوز همیشگی از ۷۰ سال گذشته تاکنون که ابتدا در نسل‌کشی مردم غزه شاهد بودیم و اخیراً درباره نظام اسلامی می‌بینیم، حقایق قرآن را باور می‌کنیم. در اینجا سعی‌مان بر این است که یهود را از دریچه قرآن بشناسیم و این کتاب علمی، یعنی قرآن را با کتاب عینی یا جامعه مقایسه کنیم.
ایکنا ـ در قرآن با آیات فراوانی درباره قوم یهود روبه‌رو هستیم. به نظر شما دلیل اینکه خداوند متعال به این میزان از این قوم سخن به میان آورده است، چیست؟
مفسرین قرآن معتقدند که «هیچ قومی به اندازه یهود در قرآن سرزنش نشده است.» برای نمونه، قوم حضرت شعیب(ع) که از گران‌فروشی آن‌ها گفته شده، فقط چند آیه از قرآن را به خود اختصاص داده‌اند، همین‌طور قوم حضرت نوح(ع) و لجبازی و مقاومت آنان در برابر حق، قوم حضرت ابراهیم(ع)، قوم حضرت لوط(ع) و...، در حالی که اگر هر جای قرآن را باز کنید، درباره قوم حضرت موسی(ع) مطالبی به چشم می‌خورد؛ بنابراین مشخص می‌شود که قرآن عنایت دارد تا حقایقی را درباره این قوم ذکر کند. قوم یهود، اهل کتاب و قوم حضرت موسی(ع) چه آزارهایی که به این پیامبر الهی روا نداشتند، تا آنجا که ایشان می‌فرماید: «لِمَ تُؤْذُونَنِي؛ چرا مرا اذیت می‌کنید؟»
ایکنا ـ مواضع یهود نسبت به مؤمنان را با اشاره به چند ویژگی آنان برشمرید.
به شدت حسادت دارند و به هیچ‌وجه تاب ایمان و پیشرفت مؤمنین را ندارند. قرآن در آیه ۱۰۹ سوره بقره می‌فرماید: «وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ...؛ بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد، به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمان‌تان به کفر بازگردانند.» حسادت به معنای بدخواهی برای دیگران است.
به شدت نسبت به ما غیض دارند. امروز بسیار مهم است که قواعد جنگ را رعایت کنیم و به دشمن، گرا ندهیم. آیه ۱۱۸ سوره آل‌عمران، از سویی حواس ما را جمع می‌کند و از سویی، پرده از آلودگی آنان برمی‌دارد و می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ؛ ای اهل ایمان، از غیر خودتان برای خود محرم راز نگیرید، آنان از هیچ توطئه و فسادی درباره شما کوتاهی نمی‌کنند، شدت گرفتاری و رنج و زیان شما را دوست دارند، تحقیقاً دشمنی با اسلام و مسلمانان از لابلای سخنانشان پدیدار است و آنچه سینه‌های‌شان از کینه و نفرت پنهان می‌دارد، بزرگتر است. ما نشانه‌های دشمنی و کینه آنان را اگر می‌اندیشید، برای شما روشن می‌کنیم.»
قرآن در عصر حاضر نازل نشده است که عده‌ای بگویند ما جنگ با رژیم صهیونیستی را توجیه می‌کنیم. ما اکنون اخباری را که قرآن از هزار و ۴۰۰ سال پیش بیان کرده است، یادآور می‌شویم؛ البته قرآن هم کلام الهی و هم تکلم الهی است؛ یعنی هم خبر هزار و ۴۰۰ سال پیش را داده است و هم، اکنون خداوند به‌صورت مستقیم با ما صحبت می‌کند.
آیه ۱۱۹ آل‌عمران خطاب به مؤمنین ساده‌لوح می‌فرماید: «هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ؛ آگاه باشید! این شمایید که آنان را دوست دارید و آنان شما را دوست ندارند و شما به همه کتاب‌های آسمانی ایمان دارید، ولی آنان ایمان ندارند و چون با شما دیدار کنند، می‌گویند: ایمان آوردیم و زمانی که با یکدیگر خلوت کنند، از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می‌گزند. بگو: به خشم‌تان بمیرید. یقیناً خدا به آنچه در سینه‌هاست، داناست.» شعار «مرگ بر اسرائیل» برگرفته از همین نکته قرآنی است.
این‌ها نسبت به ما کینه دیرینه دارند و کسانی هستند که در جنگ خیبر در مقابل امیرالمؤمنین(ع) ایستادند. کسانی هستند که منتظر پیامبر(ص) بودند و زمانی که حضرت آمد، با اینکه ایشان را شناختند و برای‌شان آن‌قدر واضح بود که همان رسولی است که حضرت عیسی(ع) مژده آمدنش را داده، چنانکه قرآن نیز در آیه ۱۴۶ سوره بقره می‌فرماید: «الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ...؛ اهل کتاب پیامبر اسلام را براساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده‌اند، می‌شناسند، به‌گونه‌ای که پسران خود را می‌شناسند» باز به پیغمبر اسلام(ص) کفر ورزیدند.
شدت کینه قوم یهود را آیه ۱۲۰ آل‌عمران مشخص می‌کند و می‌فرماید: «إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا...؛ اگر به شما خیر و خوشی و پیروزی و غنیمت رسد، آنان را بدحال و دلتنگ می‌کند و اگر بدی و ناخوشی و حادثه تلخی رسد، به سبب آن خوشحال می‌شوند و اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید، نیرنگ‌شان هیچ زیانی به شما نمی‌رساند؛ مسلماً خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.» جالب این است که در رابطه با حسنه می‌فرماید: «إِنْ تَمْسَسْكُمْ»؛ یعنی اگر خوبی کمی به شما برسد؛ به عبارتی این‌ها کمترین خوبی را برای شما نمی‌پسندند؛ اما به بیشترین بدی به شما راضی هستند.
ایکنا ـ برخی اعتقاد دارند که مسئله ایران و رژیم صهیونیستی با مذاکره حل می‌شود. منطق قرآن در این‌باره چیست؟
خداوند در آیات ۴۵ و ۴۶ سوره انفال می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ، وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ؛ ای اهل ایمان، هنگامی که در میدان نبرد با گروهی از مشرکان و کافران مواجه شدید، ایستادگی و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید و از خدا و پیامبرش فرمان برید و با یکدیگر نزاع و اختلاف نکنید که سست و بددل می‌شوید و قدرت و شوکتتان از میان می‌رود و شکیبایی ورزید، زیرا خدا با شکیبایان است.»
برخی می‌گویند که مذاکره کنید؛ قبول است، ما جنگ را رها می‌کنیم و می‌خواهیم این قوم را راضی کنیم. خداوند در آیه ۱۲۰ سوره بقره پاسخ این صحبت را می‌دهد: «وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ...؛ یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی‌شوند تا آنکه از آیین‌شان پیروی کنی.»
علامه جوادی آملی می‌فرماید: «هیچ موجودی بدتر از شیطان نیست؛ چون هر چه بیشتر به او نزدیک شوی، کینه تو را بیشتر می‌پرورد.» قرآن در آیه ۱۶ سوره حشر می‌فرماید: «... فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ...؛ هنگامی که کافر شد، گفت: من از تو بیزارم.» اگر به سگ غذا بدهی، حداقل برایت دمی تکان می‌دهد؛ اما هرچه بیشتر به این‌ها نزدیک شویم، از ما متنفرتر خواهند شد؛ یعنی این‌طور نیست که بتوانیم راضی‌شان کنیم.
ایکنا ـ در پایان این بخش، ویژگی‌های قوم یهود را از منظر قرآن بیان کنید.
به شدت اهل کتمان هستند. در آیه ۱۴۶ سوره بقره می‌خوانیم: «لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ...؛ حق را کتمان می‌کنند.» آیت‌الله شهید مطهری(ره) می‌فرماید: «یهود، قهرمان کتمان است.» خودتان می‌بینید که همه چیز را برعکس می‌گویند. در حالی که تمام دروازه‌های جهنم به روی‌شان باز است، آن را کتمان می‌کنند.
خودخواه هستند. در آیه ۷۹ سوره بقره می‌خوانیم: «فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ...؛ پس وای بر کسانی که با دست‌هاشان نوشته‌ای را می‌نویسند، سپس می‌گویند: این نوشته از سوی خداست»؛ یعنی با دست خودشان چیزی را می‌نوشتند و می‌گفتند که آن را خدا نوشته است.
اهل توهم هستند. خداوند از قول آنان در آیه ۱۱۱ سوره بقره می‌فرماید: «وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى...؛ گفتند: هرگز کسی وارد بهشت نمی‌شود، مگر آنکه یهودی یا نصرانی باشد.» با همه بدی‌های‌شان، خود را اهل بهشت می‌دانند. خدا هم خطاب به آنان در آیه ۶ سوره جمعه می‌فرماید: «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ؛ پس آرزوی مرگ کنید، اگر راستگو هستید.» شما که از هر دنیاپرستی بدتر هستید. جالب اینجاست که قرآن می‌گوید یهود دوست دارد هزار سال عمر کند؛ یعنی از مشرکین به دنیا حریص‌ترند و شکستشان به‌دلیل همین دنیاپرستی‌شان است. ما احدی‌الحسنیین هستیم؛ یعنی چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروزیم؛ اما آنان فقط با کشتن، احساس موجودیت می‌کنند.
خداوند در آیه ۱۸ سوره مائده می‌فرماید: «وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُه؛ و یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم.» یعنی خداوند ما را همچون فرزندان خود دوست دارد؛ همچنین اعتقاد دارند این شما هستید که اهل جهنمید و ما اگر بعضی از اشتباهات را انجام داده باشیم، جز چند روز آتش جهنم به ما نمی‌رسد؛ در آیه ۸۰ سوره بقره می‌خوانیم: «وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَةً...؛ و گفتند: آتش دوزخ جز چند روزی به ما نمی‌رسد.»
زهراسادات محمدی
انتهای پیام
