مولوی حقیقت وجود آدمی را دارای دو ساحت نفس و بدن میداند که به تأمین سلسله نیازهای جسمانی و روحانی وابسته است و برآوردهشدن نیازهای هر یک از این دو دسته، مزاحم تأمین نیازهای دیگری نیست و چنین میپندارد که هر گاه جسم به روح و اوصاف روحانی و الهی تبدیل شود، ناگزیر اسرار نهانی را درمییابد.