وقتی نام محسن عنایتی، کارگردان کاشانی پویانماییهای موفق ایرانی به میان میآید، ذهن بسیاری به سوی «بنیامین» میرود؛ اثری که توانست گامی بلند در مسیر رشد پویانمایی بومی بردارد؛ اما اینبار، عنایتی با «رؤیاشهر» آمده است تا نهتنها روایتی تازهتر، هیجانیتر و آیندهنگرانهتر به تصویر بکشد، بلکه نشان دهد پویانمایی ایرانی میتواند با تکیه بر فرهنگ و مفاهیم بومی، در مسیر جهانیشدن نیز قدم بردارد. خبرنگار ایکنا از اصفهان در گفتوگوی پیش رو، از دغدغههای او در خلق این اثر، چالشهای فنی و محتوایی و چشماندازش برای آینده پویانمایی ایران پرسیده است.
«رؤیاشهر» درواقع دنباله «بنیامین» است، منتها با این تفاوت که داستانی با هیجان و اکشن بیشتر، کاراکترهای متفاوت و جذابتر و نگاهی آیندهنگرانه دارد. سعی کردیم اثری بسازیم که در مقایسه با کار قبلیمان، قدمی جلوتر باشد.
مشکلات مالی که پویانمایی ایرانی همیشه با آن مواجه است، اینبار هم وجود داشت، مگر اینکه بتوانیم در عرصه بینالمللی به درآمد ارزی برسیم. با این حال، با حل چالشهای فنی و هنری توانستیم کاری متفاوتتر و رو به جلو خلق کنیم. بزرگترین چالش ما حجم زیاد کار بود که در تمام مراحل تولید با آن روبهرو بودیم و باید برای هر مرحله، راهحلی ویژه پیدا میکردیم.
با خلق کاراکترهای جذاب، از جمله اژدها، سعی کردیم اثری تولید کنیم که هم برای مخاطب ایرانی جذاب باشد و هم قابلیت جذب مخاطب بینالمللی را داشته باشد. بهطور کلی، هدف ما حرکت به سمت جهانیشدن با حفظ هویت بومی بود.
همانطور که گفتم، «رؤیاشهر» با نگاه آیندهنگرانه و محتوایی اکشنتر در مقایسه با «بنیامین» ساخته شده است؛ همچنین در این پروژه با حجم بسیار زیاد کار مواجه بودیم که باعث شد با چالشهای متعددی در مسیر ساخت روبهرو شویم و هر مرحله نیازمند تدبیر و تصمیمی خاص بود.
سعی ما بر این بود که مفاهیم آخرالزمانی را با نگاه خودمان به مخاطب انتقال دهیم. این نگاه برخاسته از فرهنگ ایرانی اسلامی ماست و تلاش کردیم این مفاهیم را بومیسازی و به شکلی جذاب برای کودکان و نوجوانان روایت کنیم.
بازخوردهای این روزهای سینما نسبت به «رؤیاشهر» بسیار عالی بوده است؛ اما هنوز به مرحله اکران خارجی نرسیدهایم. انشاءالله در سطح بینالمللی هم بتوانیم فروش خوبی داشته باشیم و این اثر را به مخاطبان جهانی معرفی کنیم.
به نظر من آینده بسیار روشنی پیش روی پویانمایی ایران است، به شرط اینکه با حساب و کتاب، برنامهریزی دقیق و حرکت به سمت صنعتیشدن، این هنر را به جایگاه شایستهاش در سطح بینالمللی برسانیم.
زهراسادات محمدی
انتهای پیام