رژیم غاصب صهیونیستی در بامداد جمعه، ۲۳ خردادماه، حمله نظامی گستردهای با عنوان «شیر برخاسته»، شامل مجموعهای از حملات هوایی هماهنگ و بیسابقه علیه اهداف متعدد نظامی، غیرنظامی و زیرساختهای حیاتی در خاک جمهوری اسلامی ایران انجام داد. در این تجاوزها، علاوه بر تلفات در میان نیروهای نظامی، شماری از شهروندان غیرنظامی نیز قربانی شدند که در میان آنها نام دانشمندان برجسته، پژوهشگران عالیرتبه و استادان دانشگاه به چشم میخورد. این اقدام که درواقع همان تداوم سیاست ترور نخبگان علمی کشور به دست رژیم صهیونیستی است، اگرچه از سالها پیش آغاز شده بود، ولی از نظر دامنه، سطح هماهنگی و عمق آسیبزنی، مرحلهای جدید و بیسابقه در پروژه حذف فیزیکی سرمایه انسانی ایران بهشمار میرود.
این ترورها از ابعاد نظامی، سیاسی، حقوقی و... اهمیت ویژهای دارد که در جای خود قابل بررسی است؛ اما در سلسله یادداشتهای پیش رو به معرفی دقیقتری از قربانیان علمی این واقعه عظیم پرداخته میشود. در دو شماره پیشین، به معرفی فریدون عباسی دوانی، سیدمصطفی ساداتیارمکی، محمدمهدی طهرانچی، منصور عسکری، عبدالحمید مینوچهر، سیدامیرحسین فقهی و سعید برجی پرداخته شد و در شماره پیش رو و پایانی، پنج تن دیگر از دانشمندان شهید در تجاوز رژیم صهیونیستی معرفی میشوند.
بیشتر بخوانید:
اکبر مطلبیزاده: وی دارای دکترای شیمی ـ کاربردی، از محققان ارشد در حوزه فناوریهای تسلیحاتی و از چهرههای مؤثر در ساختار علمی دفاعی ایران، متولد یزد و دانشآموخته مقطع دکترا در رشته شیمی بود که فعالیت دانشگاهی خود را در جایگاه عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی یزد آغاز کرد. مطلبیزاده در ادامه به سازمان سپند پیوست و سالها ریاست گروه «شهید کریمی» این سازمان را برعهده داشت. او همچنین در مقام مشاور علمی و دستیار شهید محسن فخریزاده، نقشی کلیدی در طراحی و توسعه سامانههای تسلیحاتی پیشرفته ایفا میکرد. در سال ۲۰۱۹، وزارت خزانهداری ایالات متحده بهدلیل نقش مطلبیزاده در پیشبرد فناوریهای نظامی ایران، وی را در فهرست تحریمهای خود قرار داد. این دانشمند گرانمایه نیز در تاریخ ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴، در جریان تجاوز هوایی رژیم صهیونیستی به تهران در منزل مسکونی خود به شهادت رسید.
احمدرضا ذوالفقاریداریانی: وی دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، دارای دکترای مهندسی انرژی هستهای و از متخصصان برجسته در حوزه فناوری هستهای بود. ذوالفقاری تمامی مقاطع تحصیلی خود، از جمله دکترای مهندسی هستهای را در دانشگاه شهید بهشتی به پایان رساند. او از همکاران نزدیک عبدالحمید مینوچهر محسوب میشد و حاصل همکاری مشترک این دو پژوهشگر، انتشار سه مقاله علمی در حوزه بتن سنگین و تأثیر پرتوی گاما بود. افزون بر فعالیتهای آموزشی و پژوهشی، ذوالفقاری در کمیتههای تخصصی مرتبط با انرژی هستهای نیز حضوری مؤثر و فعال داشت. او نیز در تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی به وطن به فیض شهادت نائل آمد.
مجید تجنجاری: وی استاد و متخصص هوش مصنوعی و سیستمهای خبره، رئیس کمیسیون هوش مصنوعی خانه صمت جوانان ایران، نخبه برجسته حوزه هوش مصنوعی، از فعالان اثرگذار عرصه آموزش کشور و دانشمندی روستازاده بود که کارنامهای پربار در آموزش، پژوهش و ثبت اختراعات ملی و بینالمللی از خود به جا گذاشت. کسب مدال طلای مسابقات آسیایی اختراعات ۲۰۱۵، کسب مقام اول مسابقات جهانی اختراعات ۲۰۱۳، مدال نقره مسابقات جهانی اختراعات ۲۰۱۲، مدال طلای مسابقات جهانی اختراعات ۲۰۱۲، مدال نقره مسابقات جهانی اختراعات در سال ۲۰۱۱، مدال نقره مسابقات جهانی اختراعات در سال ۲۰۱۰، مدال برنز نمایشگاه اختراعات در سال ۲۰۱۰، مدال نقره ارشمیدس از مسکو برای مسابقات جهانی اختراعات در سال ۲۰۰۹، ثبت پتنت جهانی در روسیه در سال ۲۰۰۹، دیپلم افتخار از کشور کرواسی در سال ۲۰۰۹ و دیپلم افتخار از کشور صربستان در سال ۲۰۰۹، از جمله افتخارات علمی شهید تجنجاری بهشمار میرود.
بیشترین تمرکز و اولویت او، آموزش، تعلیم و تربیت بود و اعتقاد داشت که ایرانیان باید از سنین کودکی، یعنی از هفت سالگی به بعد، آموزشهای حوزه هوش مصنوعی را دریافت کنند؛ بنابراین با تأسیس مجموعهای قوی در این حوزه، شروع به تربیت نسل نوجوان و جوان کرده بود. تجنجاری در زمینه پردازش تصویر در حوزههای گوناگون نیز اختراعاتی به یادگار گذاشت؛ پردازش تصویر برای تشخیص چهره، اسکن کانتینرهای حمل بار و تشخیص کیفیت ورقههای فولادی از جمله آنهاست.
محمدرضا ذاکریانامیری: وی در جایگاه یکی از نخبگان علمی کشور در حوزه علوم دفاعی و فناوریهای پیشرفته فعالیت داشت. ذاکریان که تحصیلات خود را در یکی از دانشگاههای معتبر ایران به پایان رسانده بود، در پروژههای حساس و استراتژیک کشور نقشی کلیدی ایفا میکرد. منابع خبری از ذاکریان با عنوان دانشمندی یاد میکنند که با تعهد و پشتکار، به خودکفایی و تقویت توان دفاعی ایران کمک شایانی کرد. هرچند به دلایل امنیتی، جزئیات فعالیتهای او بهصورت عمومی منتشر نشده؛ اما تأثیر ذاکریان در پیشرفت علمی کشور غیرقابلانکار است.
او در سال ۱۳۷۰ در شهر امیرکلای بابل، شهری با مردمانی خونگرم و متدین، دیده به جهان گشود. از همان کودکی با هوش سرشار و علاقه به علم شناخته میشد. ذاکریان همراه خانواده خود در تهران سکونت داشت و به گفته نزدیکان، زندگی آنها سرشار از آرامش، معنویت و عشق به یکدیگر بود. این خانواده در ۲۳ خرداد و در تجاوز ظالمانه دشمن، همراه یکدیگر راهی آسمان شدند.
علی باکوییکتریمی: وی متولد فروردین ۱۳۴۵ در شهر قم بود، مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه امیرکبیر در رشته فیزیک کاربردی با گرایش هستهای دریافت کرده و کارشناسی ارشد را در دانشگاه تهران و رشته فیزیک هستهای گذرانده بود. در سال ۱۳۸۳ نیز مدرک دکترای خود را در رشته فیزیک هستهای و ذرات بنیادی اخذ کرد. باکویی در زمان شهادت، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و مدیر گروه فیزیک اتمی و مولکولی این دانشگاه بود. بهدلیل مسائل امنیتی، اطلاعات بیشتری از جزئیات خدمات علمی این دانشمند شهید منتشر نشده است. در کنار او، همسر و فرزندانش نیز در تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک وطن به شهادت رسیدند.
الههسادات بدیعزادگان
انتهای پیام