نجوای محبت‌آمیز خداوند با بندگان در جزء دوم قرآن
در میان همه زمزمه‌های زندگی، نجوای مهربان خداوند در جزء دوم قرآن، دل را به آرامش و جان را به راه روشن بندگی می‌کشاند.
در میان آیات نورانی قرآن کریم، گاهی لحن پروردگار چنان مهربان و پدرانه است که قلب مؤمن را آرام و او را به راه راست رهنمون می‌کند. جزء دوم قرآن سرشار از این پیام‌های محبت‌آمیز و راهنمایی‌های زندگی‌ساز است؛ گویی خدای مهربان دست بنده‌اش را گرفته و او را در مسیر بندگی و زندگی راه می‌برد. در یادداشت پیش رو، گوشه‌ای از این نجوای آسمانی را مرور می‌کنیم؛ نجوایی که همچون چراغی در تاریکی‌های دنیای پرهیاهو، راه سعادت را نشان‌مان می‌دهد.
«بنده‌ام! به سخنان سبک‌سران درباره تغییر قبله گوش نده.» (آیه ۱۴۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! حقایق را کتمان نکن؛ حتی اگر برخی فرستاده‌ام را چون فرزند خود بشناسند و باز انکار کنند.» (آیه ۱۴۶ سوره بقره)
«بنده‌ام! در کارهای خیر از دیگران سبقت بگیر.» (آیه ۱۴۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! رسولم را فرستادم تا تو را پاک گرداند و راه زندگی بیاموزاند؛ دل پاکیزه‌ات را فراموش نکن.» (آیه ۱۵۱ سوره بقره)
«بنده‌ام! در مشکلات از صبر و نماز مدد بجوی، نه از اسباب مادی.» (آیه ۱۵۳ سوره بقره)
«بنده‌ام! شهدا نزد من زنده‌اند، هرگز آنان را مرده نخوان.» (آیه ۱۵۴ سوره بقره)
«بنده‌ام! با فقر و ترس و شکست، صبر را بیاموز؛ در سختی بگو: «إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» تا مژده صابرین را بشنوی.» (آیه ۱۵۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! حق را کتمان نکن که کتمان‌کنندگان ملعونند.» (آیه ۱۶۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! مرا از هر چیزی بیشتر دوست بدار.» (آیه ۱۶۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! پیروی از غیر من، حسرت روز قیامت است.» (آیات ۱۶۶ و ۱۶۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! لقمه پاکیزه بخور و شکرگزار باش.» (آیات ۱۶۸ و ۱۷۲ سوره بقره)
«بنده‌ام! شیطان ابتدا فریب و سپس به گناه فرمان می‌دهد.» (آیه ۱۶۹ سوره بقره)
«بنده‌ام! از تقلید کورکورانه پرهیز کن.» (آیه ۱۷۰ سوره بقره)
«بنده‌ام! کفر نورز که کفار چون حیواناتند که هشدار را نمی‌فهمند.» (آیه ۱۷۱ سوره بقره)
«بنده‌ام! از خوردنی‌های حرام بپرهیز.» (آیه ۱۷۳ سوره بقره)
«بنده‌ام! دین‌فروشی نکن که خوراک دوزخ است.» (آیه ۱۷۴ سوره بقره)
«بنده‌ام! در آتش دوزخ ننگر و مغفرت را با عذاب معامله نکن.» (آیات ۱۷۴ و ۱۷۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! از انجام کارهای نیک جا نمان.» (آیه ۱۷۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! ایمان، نماز، زکات و صبر را فراموش نکن.» (آیه ۱۷۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! قصاص را راه حیات بدان.» (آیه ۱۷۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! وصیت را از یاد نبر تا بعد از تو اختلاف نیفتد.» (آیه ۱۸۰ سوره بقره)
«بنده‌ام! روزه رمضان بهترین راه رسیدن به تقواست.» (آیات ۱۸۳ تا ۱۸۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! اگر مرا بخوانی، اجابت می‌کنم؛ به شرط توحید دل.» (آیه ۱۸۶ سوره بقره)
«بنده‌ام! از رشوه و مال حرام بپرهیز.» (آیه ۱۸۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! کارها را از راه درست انجام بده.» (آیه ۱۹۸ سوره بقره)
«بنده‌ام! با فتنه‌گران بجنگ تا فتنه ریشه‌کن شود.» (آیات ۱۹۱ و ۱۹۳ سوره بقره)
«بنده‌ام! خود را به هلاکت نینداز؛ مراقب باش.» (آیه ۱۹۵ سوره بقره)
«بنده‌ام! حج را ترک نکن؛ مدرسه بزرگ خودسازی است.» (آیه ۱۹۶ به بعد سوره بقره)
«بنده‌ام! خیر دنیا و آخرت را از من بخواه، نه فقط دنیا را.» (آیه ۲۰۱ سوره بقره)
«بنده‌ام! از فداکاری‌های بندگانم درسی بزرگ بگیر.» (آیه ۲۰۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! بهشت را به بها می‌دهم، نه به بهانه؛ آزمون‌هایت همانند گذشتگان است.» (آیه ۲۱۴ سوره بقره)
«بنده‌ام! خیر را در نظر بگیر، نه صرفاً میل خویش را.» (آیه ۲۱۶ سوره بقره)
«بنده‌ام! در ماه‌های حرام، صلح را پاس بدار.» (آیه ۲۱۷ سوره بقره)
«بنده‌ام! شراب و قمار را ترک کن.» (آیه ۲۱۹ سوره بقره)
«بنده‌ام! در ازدواج ایمان را ملاک بدان.» (آیه ۲۲۱ سوره بقره)
«بنده‌ام! برای ترک خیر، سوگند نخور.» (آیه ۲۲۴ سوره بقره)
«بنده‌ام! حتی طلاق را به نیکویی انجام بده.» (آیات ۲۲۵ به بعد سوره بقره)
خداوند مهربان در آیاتش برای ما بنده‌بودن را معنا کرده و راه پاکی، راستی و امید را در دل تاریکی‌های این دنیا نشان‌مان داده است. بیایید این پیام‌های ناب را چراغ راه کنیم و نگذاریم گردوغبار زندگی، ما را از نجواهای آسمانی‌اش دور کند.
سیدرضا واجدی، پژوهشگر قرآن
انتهای پیام
