در میان سفیدپوشانی که با لبخند و صبوریشان التیامبخش درد بیمارانند، هستند کسانی که خدمتشان رنگ و بوی آسمانی دارد؛ پرستارانی که علاوه بر مراقبت از جسم بیماران، با نور ایمان و معرفت، جانها را نیز آرام میکنند. یکی از این چهرههای درخشان، محسن قبایی، پرستار شاغل در اورژانس فوریتهای پزشکی ۱۱۵ شهرستان آران و بیدگل و حافظ کل قرآن کریم است؛ چهرهای که در کنار حضور مداوم در صحنه خدمترسانی، مسیر نورانی انس با قرآن را نیز پیموده و امروز خود مربی و الگوی جوانان علاقهمند به کلام وحی است. همسر وی، زهرا حاجیحسنی نیز از حافظان کل قرآن و از چهرههای قرآنی موفق کشور بهشمار میرود. در گفتوگوی خبرنگار ایکنا از اصفهان با این پرستار قرآنی و خدوم، از مسیر پر فراز و نشیب پرستاری، پیوند میان ایمان و خدمت و معنای واقعی روز پرستار سخن گفتیم.
محسن قبایی، متولد ۱۳۶۹، دارای مدرک کارشناسی پرستاری و هماکنون شاغل در اورژانس فوریتهای پزشکی ۱۱۵ شهرستان آران و بیدگل هستم.
در ۱۳ سالگی با هدایت و کمک یکی از دوستان قرآنیام، به شروع حفظ قرآن و شرکت در کلاسهای حفظ تشویق شدم. تاکنون در مسابقات و جشنوارههای گوناگون قرآنی شرکت کرده و حائز رتبههای برتر متعددی شدهام، از جمله رتبه دوم استانی مسابقات قرآنی بسیج دانشآموزی دهه ۸۰، رتبههای اول شهرستانی رشته حفظ مسابقات دانشآموزی در سالهای متوالی دهه ۸۰، رتبه چهارم کشوری رشته حفظ در مسابقات قرآن وزارت بهداشت، رتبه دوم کشوری رشته حفظ در مسابقات قرآن وزارت بهداشت، رتبه اول کشوری رشته حفظ قرآن در مسابقات قرآن وزارت بهداشت، رتبه دوم کشوری رشته حفظ در مسابقات ارتش جمهوری اسلامی ایران و... . در حال حاضر نیز در مقام مربی کلاس حفظ قرآن، مشغول تربیت حافظان نوجوان قرآن کریم هستم.
همسرم، زهرا حاجیحسنی، متولد ۱۳۷۶، دارای مدرک کارشناسی بهداشت عمومی نیز حافظ کل قرآن کریم است و در دهه ۹۰، حائز رتبه برتر کشوری رشته حفظ قرآن کریم در مسابقات قرآن وزارت بهداشت شد؛ همچنین دارای مدرک درجه سه تخصصی حفظ قرآن کریم (معادل کارشناسی) نیز هست.
از آنجا که به رشته پرستاری و ورود به حرفه پزشکی علاقهمند بودم، این رشته را انتخاب کردم.
چالشهای زیادی در این مسیر وجود دارد؛ یکی از مسائل مهم در این حرفه، کمبود نیروی انسانی است که سبب افزایش حجم کار و فشردگی شیفتها میشود. در بسیاری از مراکز درمانی، پرستاران با عشق و تعهد مثالزدنی، بار سنگینی از مسئولیتها را به دوش میکشند و با وجود خستگی، آرامش و امید را به بیماران هدیه میدهند.
ماهیت حساس پرستاری گاهی با فشار روانی و استرس همراه است؛ اما پرستاران ایرانی با روحیه قوی، صبر و ایمان مثالزدنی، این شرایط را به فرصتی برای رشد شخصی و معنوی تبدیل میکنند.
حضور در کنار بیماران، شاهد لحظات امید و بهبودی بودن و نقش داشتن در نجات جان انسانها، به این شغل معنایی الهی و انگیزهای درونی میبخشد.
در سالهای اخیر، توجه بیشتری به بهبود وضعیت شغلی و حمایتهای آموزشی و روانی از پرستاران شده است. ارتقای مهارتهای حرفهای، ایجاد فرصتهای پژوهشی و توجه به عدالت در پرداختها از جمله اقداماتی محسوب میشود که میتواند انگیزه و کیفیت خدمات پرستاری را دوچندان کند.
روز پرستار به تبعیت از پرستار و بانوی نمونه حادثه عاشورا، حضرت زینب(س) نامگذاری شده است. مهمترین خصوصیت اخلاقی این بانوی بینظیر، صبر و بردباری است. ما جامعه پرستاران باید از این خصیصه اخلاقی درس بگیریم و این ویژگی مهم را در تعامل با بیماران تقویت کنیم.
همه روزهای اشتغال به خدمت برای ما پرستاران، سرشار از خاطرات خوب و بعضاً تلخ است. همین که بتوانیم دردی از بیماران دوا و به بهبودی آنها کمک کنیم، برای ما بهترین لحظه زندگی است.
بله، حفظ قرآن در مواجهه با بیماران و همچنین در مسیر حرفه پرستاری به من بسیار کمک کرده است. هر کس که با قرآن مأنوس و با مفاهیم و معارف قرآن کریم آشنا باشد، میتواند بسیاری از خصوصیات اخلاقی و ویژگیهای رفتاری را مطابق با آیات الهی در خود پرورش دهد و از این آیات در مسیر شغلی خود بهره ببرد.
صبر، گذشت، فداکاری و بسیاری از ویژگیهای اخلاقی دیگر را میتوان با بهرهگیری از آیات قرآن کریم در خود تقویت کرد.
من تلاش میکنم تا آموزههای آیات الهی را برای آرامش بیماران هم استفاده کنم. در یکی از آیات مهم قرآن کریم اشاره شده است که دلها فقط با یاد خدا آرامش پیدا میکند. کسی که با درد و ناراحتیهای ناشی از بیماری دستوپنجه نرم میکند، تنها عاملی که میتواند برای او آرامشبخش باشد، یاد خداست.
هر کس در هر حرفه و لباسی مشغول به کار است، میتواند با قرآن مأنوس باشد. یکی از راههایی که به شدت انس ما را با قرآن بیشتر میکند، حفظ قرآن کریم است. همه افراد در همه مشاغل، فرصتهایی دارند که میتوانند به حفظ قرآن، هرچند به مقدار کم، مشغول شوند و همزمان با حرفه خود، مسیر قرآنی را نیز ادامه دهند.
پرستاران در جامعه امروز یکی از ارکان مهم سلامت جامعه محسوب میشوند. جامعه پرستاری در ایام و برهههای گوناگون، از جمله دوران فراگیری ویروس کرونا، ثابت کرد که همگام با جامعه پزشکی همیشه برای خدمت به مردم و بیماران در میدان است و از جانفشانی نیز دریغ نمیکند.
کسی که وارد رشته پرستاری میشود، نباید صرفاً به این رشته نگاه دنیایی داشته باشد. این رشته علاوه بر اجر دنیوی، حتماً اجر و قرب اخروی نیز دارد. همین که دردی از بیماران دوا شود و آن بیمار و همراهانش دعای خیری برای ما کنند، همین دعاها اثرات خود را در زندگی دنیایی و اخروی ما نشان میدهد و باعث خیر و برکت در زندگی میشود.
به امید روزی که همه جامعه پرستاری به تأسی و تبعیت از بانوی بزرگ کربلا، حضرت زینب کبری(س) بتوانند ویژگیهای ممتاز آن حضرت را در خود تقویت کنند و ایشان را الگوی زندگی کاری خویش قرار دهند.
زهراسادات محمدی
انتهای پیام