Kur’an-ı Kerim’in bir ayeti ile din alimi oldu

Rivayetlere göre, bir kişi İslam Peygamber’inin yanına gelerek sadece bir ayeti işitince hidayete ermiş ve İslam peygamber’i ona fakih lakabını vermiştir.

Bir kişi Peygamber Efendimiz ‘in mescidine gelerek şöyle dedi: “Ey Allah'ın Resulü! Bana Kur’an öğret!” o mübarek Hazret onu arkadaşlarından birine emanet etti.  O şahısta yeni gelenin elinden tutarak kenara çekti ve eğitim için Zilzâl suresini tilavet etti. Surenin 7-8. ayetine geldiğinde: “Kim zerre miktarı hayır yapmışsa onu (karşılığını) görür. Kim de zerre miktarı şer işlemişse onu (karşılığını) görür.”

Arap bir süre düşünüp öğretmene “Bu vahiy midir? diye sordu. Öğretmen “Evet” diye cevap verdi. O şahıs “Ben bu ayetten ibret aldım ve artık bu dünyada küçük büyük, gizli ve açık amellerimizin hesabı sorulduğuna göre işim belli oldu. Bu cümle ömrüme yeter” diyerek öğretmenle vedalaşarak ayrıldı.

Öğretmen İslam Peygamber’inin huzuruna gelerek öğrencinin sabırsız olduğunu küçük bir sureden fazlasını okumasına izin vermediğini “ben dersimi aldım” diyerek çıkıp gittiğini söyler.

İslam Peygamber’i şöyle buyurdu: O fakih oldu. Ulaşması gereken fıkıh ve derin ilim makamına ulaşmıştı.

Yazık ki okuma yazma bilmeyen ve çölde dolaşan bir kimse yolunu bir cümle ile bilip anlamış ve değiştirmiş, Allah Resulü’nden fakih sıfatını almıştır. Ama benim gibiler senelerini ayet ve rivayetlerle, aklî ve naklî delillerle, birkaç beyanla ve bazen de birkaç delille en güzel şekilde konuşarak geçirirler. Ama amelde çok başarılı olamayabiliriz.

Muhsin Kıraati’nin İnanç İlkeleri (Mead) kitabından alıntıdır.