به گزارش ایکنا از اصفهان، دفتر آیتاللهالعظمی مظاهری بهمناسبت محرمالحرام 1447، به انتشار سلسله دروس اخلاق معظمله با عنوان «عاشورا؛ معلم اخلاق» اقدام کرده است که متن این دروس همراه صوت آنها در سایت خبرگزاری ایکنا منتشر میشود.
بسم الله الرحمن الرحیم
این عزاداریها برای شیعه فوقالعاده مفید است. شیعه به این عزاداریها زنده و این عزاداریها ادامه اسارت اهل بیت(ع) و شهادت حسین(ع) است. اسلام در مخاطره عجیبی بود و بر حسین(ع) واجب شد که با عیال به کربلا بیاید. امام برای شهادت آمد، عیال را برای اسارت آورد و بهواسطه شهادت و پس از آن بهواسطه اسارت، اسلام زنده شد. اسلامی که در شرف مرگ بود، امام حسین(ع) آن را نجات داد. اسارت عیال ایشان اسلام عزیز را نجات داد؛ بنابراین اگر این عزاداریها نبود، شهادت و اسارت کمکم خاموش میشد.
ائمه طاهرین(ع) بر این عزاداریها اصرار داشتند و اعلام میکردند که تشیع مرهون این عزاداریهاست. اگر این عزاداریها نبود، اکنون تشیع نبود؛ بنابراین اینهمه ثواب برای این عزاداریها به همین دلیل است؛ ادامه شهادت، ادامه اسارت، زنده نگاهداشتن تشیع و هیچ چیزی مانند عزاداریها نمیتواند تشیع را حفظ کند. دشمن در زمان بنیامیه، بنیعباس، پس از آن و در این اواخر، زمان پهلوی متوجه شد که این عزاداریها رمز بقای تشیع است. بسیار تلاش کردند و کشتند تا این عزاداریها نباشد؛ اما باید از شیعه تشکر کنیم که کشته داد و زجر کشید؛ اما عزاداریها را از دست نداد.
الحمدلله این عزاداریها از نسلی به نسلی منتقل شده تا اکنون به ما رسیده است. ما باید این عزاداریها را به نسل آینده منتقل کنیم، فرزندانمان را با این عزاداریها پرورش دهیم و آنها را واداریم که در اینگونه مجالس شرکت کنند. این عزاداریها علت مبقیه برای تشیع است تا انشاءالله امام زمان(عج) بیاید و حکومت اهل بیت(ع) را تشکیل دهد. این یک مطلب.
مطلب دیگر، شعار تشیع است. قرآن اهمیت فوقالعاده به شعار داده: «ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ» آنکه تقوای بسیار دارد، شعائر را زنده نگاه میدارد. الحمدلله، مصداق کامل آن، شیعه است. راجع به امام خود تقوا و اعتقاد دارد: شعار «یا حسین(ع)» این روضهها و عزاداریها شعار است. ما باید این شعار را زنده نگاه داریم و از نسلی به نسل آینده بدهیم. این واجب و لازم است. ما باید در روضهها شرکت کنیم و مواظب باشیم که مجالس روضه ما پررونق، محترمانه، حسینپسند و خلوص تشیعی در آن پررنگ باشد. این هم مطلب دوم که این شعارها باید زنده بماند.
این همه ثواب برای این روضهها ذکر شده است؛ همین جلسه ما از ابتدا تا انتها حتماً ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملمان نوشته میشود. این کمترین آن است و بسیار بیشتر از اینهاست. حضرت زهرا(س) این مجالس را بسیار دوست دارد؛ اگر جلسهای مربوط به تشیع باشد، در آن شرکت میکند و اگر جلسهای رنگ تشیع زهرا(س) را نداشته باشد، به آن نظر لطف میکند؛ بنابراین نظر حضرت زهرا(س) به این جلسات است و ما باید به این نظر بسیار اهمیت بدهیم. توجه، توجه، توجه به اینکه نظر آن حضرت بر این مجالس عزاداری است. این هم مطلب دوم.
مطلب سوم؛ این عزاداریها بسیاری از دردها را دوا میکند؛ علاوه بر اینکه دشمنشکن است و تشیع را ریشهدار میکند، در دفع و رفع بلاها نیز مؤثر است، همین مجالس است که یک دعای مستجاب حتماً در آن هست. بزرگی گفته بود آتشی از کوه صفه دیدم که به سمت اصفهان میآمد و بنا بود اصفهان را نابود کند؛ اما دهه محرم آمد و آن آتش را خاموش کرد.
مرحوم آقای دستغیب در یکی از کتابهایش مینویسد: «رفیقی از تجار شیراز داشتیم که برای من تعریف میکرد حصبه آمده بود و آن وقتها دوا نداشت، افراد میمردند. همسر و دو فرزندم حصبه گرفتند و به کما رفتند. خانه همسایه، بعد از نماز صبح، روضه برگزار میشد. برای رفع بلا و شفای بیماری همسر و فرزندانم در آن جلسه شرکت کردم، در آنجا گریه کردم و به حضرت زهرا(س) متوسل شدم. روضه تمام شد، به خانه آمدم و دیدم همسر و فرزندانم سفره انداختهاند و صبحانه میخورند. دخترم برایم تعریف کرد و گفت حضرت زهرا(س) آمد، سیاهپوش هم بود، دهه محرم بود، پنج تن آلعبا هم آمدند، نشستند. حضرت زهرا(س) به حسین(ع) گفت عزیزم، برخیز و بر سر اینها دست بکش تا خوب شوند. حسین(ع) برخاست، بر سر ما دست کشید و خوب شدیم.»
این یک نمونه از هزاران است که شیعه دارد. شاید همه شما زن و مرد نظیرش را دارید؛ یا کمرنگ یا پررنگ. این سه مطلب برای این روضهها در نظرتان باشد. روضهها به همان طرزی باشد که ائمه طاهرین(ع)، مراجع و علما گفتهاند، نظیر این جلسه اکنون ما. باید مواظب باشیم خرافات در آن نباشد، روضه و عزا باشد، روضههایی که حضرت زهرا(س) بپسندد و در آن گریه کند. اینگونه مجالس بسیار ارزش دارد. ملائکه مقرب از خدا اجازه میگیرند تا در این مجالس شرکت کنند. انشاءالله امیدواریم خلوص شما عزیزان کار کند، جبرئیل اکنون در جلسه ما باشد و با سعادت دنیا و آخرت از جلسه خارج شویم.
انتهای پیام