خدیجه(س)؛ مصداق اتمّ وفاداری به عهد و میثاق الهی

حضرت خدیجه(س) که از جایگاه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بالایی برخوردار بود، ۱۵ سال قبل از بعثت با حضرت محمد(ص) که جوانی ۲۵ ساله بود، ازدواج کرد. حضرت محمد(ص) در آن زمان برخلاف حضرت خدیجه(س)، از نظر مالی، تهی‌دست بود، در کودکی پدر و مادر خود را از دست داده و تحت سرپرستی پدربزرگ و عمویش رشدونمو یافته بود.

گرچه در عصر جاهلیت، قبیله‌، یک واحد سیاسی تلقی می‌شد که متنفذان آن، همان سروران طبیعی قوم محسوب می‌شدند، اما حضرت خدیجه(س) توانست با بهره‌مندی از عواملی همچون موقعیت برجسته سیاسی خود، ازدواج با حضرت محمد(ص)، بخشش تمام اموال خود به پیامبر(ص) و اعلام رسمی توانمندی مالی ایشان، جایگاه و شأن ویژه‌ای برای رسول خدا(ص) در میان عموم مردم و بزرگان مکه فراهم آورد. پیامبر اکرم(ص) نیز توانست با استفاده از همین شأن والای اجتماعی، بسیاری از اهداف رسالت خود را به انجام رساند.

حضرت خدیجه(س) ارزش‌های واقعی پیامبر(ص) در برابر فریبندگی‌ ظاهری و دنیوی دیگران را به خوبی درک می‌کرد و با انتخاب ایشان به‌عنوان همسر آینده، نشان داد که کمالات انسانی در نظر او از تمام ویژگی‌های دیگر برتر است. خدیجه(س) تمام شخصیت و دارایی خود را برای گسترش اسلام و رسالت پیامبر(س) فدا کرد، در زندگی با پیامبر خدا(ص) همواره صبر و تحمل را سرلوحه زندگی خود قرار داد و در برابر فشارهای متعدد مشرکان، زنان متعصب و محاصره‌های اقتصادی، با بردباری فراوان و به بهترین شکل، همراه و هم‌قدم حضرت محمد(ص) بود. او در دوران قبل و بعد از بعثت، شفیقانه گرد وجود پیامبر(ص) می‌گشت، با سیمای خندان خود، غم‌ را از چهره آن حضرت می‌زدود و مانند یاور، وزیر و کمک‌رسانی توانمند، ایشان را یاری می‌کرد.

ذوابعاد بودن وفاداری خدیجه(س) به پیامبر(ص)

شخصیت حضرت خدیجه(س)، نماد وفا در تمام معانی و مصادیق آن بود؛ ایشان هم در وفا به معنای تعهد و سرسپردگی نسبت‌ به عهد و میثاق الهی و هم در وفا به معنای ثبات در محبت و ارادت نسبت به محبوب که مصداق آن وجود قدسی حضرت ختمی مرتبت و اهل‌ بیت(ع) بودند، زبانزد خاص و عام شد که روایات متعددی بر این موضوع دلالت می‌کند.

نکته قابل تأمل در بررسی شخصیت گرانقدر حضرت خدیجه کبری(ص)، ذوابعاد بودن وفاداری ایشان نسبت به پیامبر(ص) بود. وفاداری آن حضرت صرفا محدود به ایثار اموال نبود، بلکه همه دارایی خود را کریمانه تقدیم دین خدا کرد. ایشان علاوه بر نثار ثروت، با تمام جان در برابر سختی‌ها و شدائد، کنار پیامبر(ص) ایستادگی کرد؛ بارها مورد هتک حرمت، فشارهای روانی و طرد شدن از سوی جماعت زنان قریش قرار گرفت، اما همواره از اعتبار و جایگاه قبیله‌ای خود برای دفاع از رسول خدا(ص) و گسترش اسلام بهره می‌جست. در عین حال، هیچ شکوائیه‌ای نداشت و زندگی خود را خالصانه و فروتنانه به پای اسلام می‌ریخت.

درک عمیق خدیجه(س) از تحول روحی پیامبر(ص)

در روایات و احادیث، از حضرت خدیجه(س) به‌عنوان برترین همسر پیامبر(ص) و از برترین بانوان دو جهان یاد شده است. ایشان همچنین با عنوان ام‌المؤمنین و مادر خیرالنساء نیز شناخته‌ می‌شود. در شأن و مرتبت حضرت خدیجه(س) همین بس که خدا و جبرئیل بر او سلام فرستاده‌اند.

حضرت خدیجه(س) به‌عنوان تنها کسی که توانایی درک حالات روحی رسول خدا(ص) را داشت، همیشه همراه و همدل ایشان بود. فقط او می‌توانست پیامبر(ص) را با آن روح بزرگ دریابد. زمانی که برخی از مردم، ایشان را مجنون و ساحر می‌خواندند، حضرت خدیجه(س) با روشن‌بینی خاص و درک هوشمندانه، متوجه تغییرات در حالات پیامبر(ص) و وضع جسمانی آن حضرت می‌شد و یقین داشت که پیدایش آن وضع خاص جسمانی، آثار دگرگونی و تحول عمیق روحی و معنوی است.

الهه‌سادات بدیع‌زادگان