فضایل امام حسین(ع) به روایت منابع اهل سنت
در منابع مهم اهل سنت نظیر صحیح بخاری، مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ماجه، سنن ترمذی و...، روایات متعددی از پیامبر اکرم(ص) درباره فضیلت و مناقب امام حسین(ع) نقل شده که ریحانة‌النبی و بزرگ جوانان اهل بهشت از جمله آنهاست.
درباره فضایل، مناقب و مظلومیت امام حسین(ع)، سبط اصغر نبی اکرم(ص) در منابع شیعه و اهل سنت روایات فراوانی نقل شده است. از آنجا که امام حسین(ع) در آغوش پیامبر(ص) پرورش یافت و در خاندان وحی تربیت شد، رجوع به روایات رسول اکرم(ص) درباره نوه گرامی‌اش از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. از سوی دیگر، بیانات پیامبر(ص) مورد قبول فرق مختلف مسلمانان جهان قرار دارد و بنابراین، استناد به کلام نبوی در خصوص مناقب امام حسین(ع) مورد قبول اهل سنت، شیعه و... است.
احادیث مورد استناد در این یادداشت به لحاظ تواتر لفظی یا معنوی مورد قبول اکثریت اهل سنت قرار دارد. پس بازنگری سیمای امام حسین(ع) در منابع مورد قبول اهل سنت، می‌تواند عامل مهمی در ایجاد تقریب مذاهب و وحدت دیدگاه‌های شیعه و سنی در خصوص اهل بیت(ع) محسوب شود و مبارزه با رویه‌های افراطی ناصبی‌گری و دشمنی با خاندان پیامبر(ص) را به دنبال داشته باشد.
با توجه به فراوانی روایات نبوی مرتبط با شخصیت و جایگاه امام حسین(ع)، در این نوشتار به بیان تعداد معدودی از احادیث نبوی که در منابع اهل سنت نیز نقل شده است، پرداخته می‌شود تا اتمام حجتی بر حقانیت و امامت سیدالشهدا(ع) برای دیگر فرق اسلامی باشد.
ریحانة‌النبی
در کتاب صحیح بخاری که از معتبرترین منابع حدیثی مورد قبول اهل سنت است، روایتی با این مضمون نقل شده: «ابن ابی‌نعیم گفت: نزد ابن عمر بودم که شخصی از او درباره (حکم فقهی و جواز) خون پشه سؤال کرد. ابن عمر به او گفت: تو اهل کجایی؟ پاسخ داد: عراق. او گفت: به این شخص نگاه کنید که از من راجع به خون پشه می‌پرسد، در حالی که اهل عراق کسانی بودند که پسر پیامبر خدا را به قتل رساندند، در صورتی که من از حضرت رسول(ص) شنیدم که فرمود: این دو، حسن(ع) و حسین(ع) ریحانه من هستند.»
این حدیث در دیگر منابع مهم اهل سنت از جمله مسند احمد بن حنبل و سنن ترمذی نیز با اندکی اختلاف نقل شده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) در حالی که فرزند را ریحانه و گل خوشبو از جانب خداوند برای والدین می‌دانست و به محبت و بوسیدن آنها بسیار توصیه می‌کرد، خود نیز در رفتار با حسنین(ع) همین‌گونه بود. ایشان با حسنین(ع) بازی می‌کرد و می‌گفت: «همانا آنها گل‌های خوشبوی من از دنیا هستند.» پیامبر مهربانی‌ها در حدیث دیگری که آن را نسایی، محدث بزرگ اهل سنت در سنن الکبری به نقل از انس بن مالک روایت کرده است، می‌فرماید: «این دو (حسنین)، گل‌های من از این امت هستند.»
بزرگ جوانان اهل بهشت
عالمان و محدثان مبرز و تراز اول اهل سنت از قبیل احمد بن حنبل در کتاب مسند خویش، ابن ماجه در سنن و حاکم نیشابوری در مستدرک در احادیثی منقول از پیامبر اکرم(ص)، به سرور جوانان اهل بهشت بودن امام حسین(ع) با بیان‌های گوناگونی اشاره کرده‌اند: قال رسول‌الله(ص): «الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنة.»
ابن ماجه در صحیح خود، روایتی از ابن عمر به نقل از پیامبر(ص) آورده که در آن علاوه بر معرفی حسنین(ع) در مقام جوانان اهل بهشت، پدر بزرگوارشان یعنی حضرت علی(ع) را نیز برتر از آنان معرفی کرده است: قال رسول‌الله(ص): «الحسن و الحسین سیدا شباب أهل الجنة و أبوهما خیر منهما؛ حسن و حسین سید جوانان اهل بهشت هستند و پدر آن دو بهتر از ایشان است.»
حاکم نیشابوری نیز در مستدرک الصحیحین این روایت را نقل کرده است. کثرت بیان این روایت در منابع اهل سنت تردیدی ایجاد نمی‌کند که امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، سرور، مقتدا و بزرگ جوانان اهل بهشت هستند.
حسین(ع) از نبی(ص) و نبی(ص) از حسین(ع)
از جمله روایاتی که جایگاه ویژه امام حسین(ع) را نزد پیامبر اکرم(ص) نشان می‌دهد، حدیث معروف «حسین منی و أنا من حسین» بوده که بر سردر ورودی حرم سیدالشهدا(ع) نیز نقش بسته است. کتاب «المصنف ابن ابی‌شیبه»، قدیمی‌ترین منبعی به شمار می‌رود که این حدیث در آن ثبت شده است. ابی‌شیبه را تقریباً تمام رجال‌شناسان اهل سنت موثق می‌دانند. او چنین نقل می‌کند: «همراه رسول خدا که از یک مهمانی خارج شد، خارج شدم. حسین همراه کودکان در میانه راه بازی می‌کرد. رسول خدا(ص) جلوی آنها ایستاد و دست خود را گشود؛ اما حسین از این طرف و آن طرف فرار می‌کرد و رسول خدا او را به خنده می‌آورد تا اینکه او را گرفت. یک دستش را زیر چانه و دست دیگرش را در پشت گردنش قرار داد، سپس سر حسین را بالا گرفت، دهانش را به دهان او گذاشت و حسین را بوسید. پس از آن فرمود: «حسین از من و من از حسینم. خدایا دوست بدار، کسی که حسین را دوست دارد. حسین نوه‌ای از نوادگان من است.»
این حدیث در مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ماجه و صحیح ترمذی نیز نقل شده است. حاکم نیشابوری نیز با نقل این حدیث چنین می‌گوید: «این روایت صحیح است، اگرچه صحیح بخاری و صحیح مسلم آن را ذکر نکرده‌اند.»
این حدیث به وحدت و یگانگی روحی، منش و اهداف امام حسین(ع) و پیامبر اکرم(ص) در اعتلای کلمة الله و حفظ دین الهی اشاره دارد. همچنین بیانگر آن است که چون نسل سایر امامان و اسباط پیامبر خاتم(ص) از وجود مبارک امام حسین(ع) ادامه پیدا می‌کند، ایشان از جایگاه ممتاز و خاصی در بین امامان معصوم(ع) برخوردار است.
محبوب دل رسول خدا(ص)
در تعدادی از روایات نبوی، توجه و عنایت ویژه پیامبر(ص) به حسنین(ع) قابل مشاهده است؛ توجهی که از عمق عشق آن حضرت به دو ریحانه خویش حکایت دارد. حاکم نیشابوری به نقل از سلمان فارسی چنین روایت کرده است که پیامبر(ص) فرمود: «حسن و حسین پسران من هستند. هرکه دوستشان بدارد، مرا دوست داشته و هرکه مرا دوست بدارد، خدا او را دوست داشته و هر کسی را که خدا او را دوست داشته باشد، داخل بهشتش کند. هر که آن دو را به خشم آورد، مرا به خشم آورده و هر که مرا به خشم آورد، خدا را خشمگین کرده و هر که خدا را خشمگین کند، خدا او را در داخل آتش می‌کند.»
در حدیثی دیگر که آن را نسایی از محدثان بزرگ اهل تسنن روایت کرده، چنین آمده است که روزی رسول خدا(ص) نماز می‌خواند. چون به سجده رفت، حسن(ع) و حسین(ع) بر پشتش رفتند. پس مردم خواستند تا مانع این دو طفل شوند که حضرت اشاره کرد و خواست تا رهایشان کنند. چون نماز را تمام کرد، حسنین(ع) را در آغوش خود گرفت و فرمود: «هرکه مرا دوست دارد، پس باید این دو را هم دوست بدارد.»
موعود از نسل حسینی
در احادیث متواتری در منابع اهل تسنن چنین روایت شده است که اگر از عمر دنیا بیش از یک روز نمانده باشد، خداوند آن روز را آن‌قدر طولانی می‌کند تا آنکه مردی از اهل بیت پیامبر(ص) مبعوث شود که هم‌نام ایشان است. او زمین را از قسط و عدل پر می‌کند، همان‌گونه که از ظلم و جور پر شده است. در روایات دیگری از پیامبر اکرم(ص)، مهدی موعود از نسل حضرت فاطمه(س) و در روایاتی دیگر، حضرت قائم(عج) از نسل امام حسین(ع) دانسته شده است.
ابن‌حنبل از سلمان فارسی چنین نقل می‌کند که خدمت پیغمبر(ص) رسیدم، وقتی که حسین(ع) را بر دامن مبارک خود داشت. آن‌گاه میان دو دیده و لبان او را بوسید و فرمود: «تو سید، پسر سید، امام، پسر امام، حجت، پسر حجت و پدر 9 حجتی هستی که از پشت تو بیرون می‌آیند و نهم آنان قائم این خاندان است.»
الهه‌سادات بدیع‌زادگان
انتهای پیام
