اتحادیه‌های قرآنی به جایگاه قانونی خود دست نیافته‌اند

حمیدرضا تاجی، عضو هیئت بازرسی اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت استان، در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان درباره سیاست‌ها و رویکردهایی که این اتحادیه در دور جدید انتخاب اعضا باید در پیش بگیرد، اظهار کرد: شیوع کرونا همه چیز را تحت تأثیر قرار داد و به‌طور مشخص، مؤسسات فرهنگی و قرآنی نیز بسیار تحت تأثیر اتفاقات کرونایی قرار گرفتند. بعضی از این مؤسسات به‌دلیل اوضاع پیش آمده، تلاش کردند عرصه‌های جدیدی برای فعالیت خود تعریف کنند و برخی دیگر که این امکان برای آنها فراهم نبود، با همین شرایط سازگار شدند و پیش رفتند. قاعدتاً اتحادیه جدید باید این شرایط خاص را به‌گونه‌ای مدیریت کند که مؤسسات بتوانند از این مرحله عبور کنند.

وی افزود: رویکرد جدید دولت و نظام این است که با بخش خصوصی بیشتر کار کنند و حمایت‌های جدی‌تری از این بخش انجام شود. به تبع آن، مراکز قرآنی نیز باید جدی‌تر وارد میدان شوند و انتظار می‌رود که کارهایی به آنها واگذار شود. زمزمه‌هایی نیز وجود دارد که اگر واقعاً اتفاق بیفتد و فعالیت‌های قرآنی کل کشور به اتحادیه‌ها واگذار شود، آن وقت اتحادیه حجم قابل توجهی مدیریت پروژه خواهد داشت که باید این پروژه‌ها را بین مؤسسات تقسیم و آنها را به نحو شایسته مدیریت کند تا به سرانجام برسد. این موضوع باید باعث شود که از اکنون اتحادیه رویکرد جدی‌تری به فضای تعاملی هم با سیستم‌های دولتی و هم با مجموعه‌های زیر پوشش خود داشته باشد.

عضو هیئت بازرسی اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت استان اصفهان اضافه کرد: به نظر می‌رسد اتحادیه با چنین پتانسیلی وارد عرصه شده و با جدیت به دنبال آماده کردن زیرساخت‌های خودش است تا بتواند فضای جدید را مدیریت کند. جمع بسیار خوبی انتخاب شده‌اند و امیدواریم بتوانیم آینده خوبی برای اتحادیه رقم بزنیم و آنچه از طرف مسئولان مبنی بر اعطای جایگاه محکم‌تر به اتحادیه‌ها وعده داده شده است، محقق شود و اتحادیه‌ها بتوانند نقش مؤثری ایفا کنند. اگر وعده‌ها محقق شود، در آینده بیشتر از اتحادیه‌ها می‌شنویم، به‌خصوص اتحادیه‌های مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت که در گذشته کمتر نام آنها برده می‌شد، ولی در آینده نقش پررنگ‌تری خواهند داشت.

تاجی تصریح کرد: اگر اتحادیه بخواهد جایگاه خودش را پیدا کند، باید جایگاه اجرایی و نظارتی که در قانون برایش تعریف شده است، از طرف دستگاه‌های حاکمیتی به آن داده شود. این اتفاق چنانکه باید و شاید هنوز رخ نداده است، البته نسبت به گذشته بسیار بهتر شده، ولی هنوز جا دارد که دستگاه‌های حاکمیتی فعالیت‌هایی را که طبق قانون مراکز خصوصی باید به عهده بگیرند، به اتحادیه ارجاع دهند، ولی مثلاً اگر بسیاری از ادارات می‌خواهند مسابقات قرآنی برای کارکنان خود برگزار کنند، هنوز خودشان رأساً این کار را انجام می‌دهند، اگرچه قانون می‌گوید این کار باید از طریق یک مؤسسه قرآنی انجام شود. بنابراین، مسئولان باید اعتماد کنند و اتحادیه را به‌عنوان مرکز اجتماع مؤسسات قرآنی در این فعالیت‌ها دخالت دهند و اصلاً انجام این فعالیت‌ها به اتحادیه واگذار شود و طرف مشورت قرار گیرد.

وی ادامه داد: چون هنوز این اتفاق رخ نداده است، اتحادیه قدرت لازم را ندارد. برخی مواقع ادارات مستقیماً سراغ یک مؤسسه قرآنی می‌روند، بدون اینکه اتحادیه اطلاع داشته باشد و در بسیاری از مواقع اصلاً سراغ هیچ مؤسسه‌ای نمی‌روند و خودشان مستقیماً اقدام می‌کنند. این نگاه واقعاً باید در مسئولان ایجاد شود که این فعالیت‌ها را به اتحادیه واگذار کنند تا قدرت بگیرد، آن وقت اتحادیه در قبال این تعامل می‌تواند خدماتی به مؤسسات ارائه دهد و مؤسسات نیز جایگاه اتحادیه را جدی‌تر در نظر می‌گیرند و اتحادیه جایگاه و قدرت خودش را پیدا می‌کند، ولی هنوز تا رسیدن به این نقطه فاصله داریم.