سعید عابدیننژاد، مدیر مؤسسه قرآن و عترت دارالقرآن الکریم نایین در گفتوگو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: انتظار و مطالبهای که بهعنوان فعالان قرآنی از دولت منتخب داریم و در این چند سال برآورده نشد، یکی بیمه فعالان قرآنی است که حمایت خوبی از آن به عمل نیامد و دیگری، بودجه برای فعالیتهای قرآنی است که در این خصوص هیچ گونه بودجه دولتی در نظر گرفته نشده و همه مؤسسات قرآنی بهصورت خودکفا بودجه خود را تأمین میکنند، بنابراین انتظار ما بیشتر حمایتهای مالی است.
وی افزود: در حال حاضر، همه مؤسسات قرآنی فعالیتها و برنامههای خود را کم و بیش پیش میبرند، ولی اگر از نظر مالی حمایت شوند، این فعالیتها بیشتر میشود و حمایت مالی مثل این است که همه حوزههای تحت پوشش حمایت شدهاند. در واقع، اگر بودجه تأمین شود، بقیه مسائل نیز به نوبه خود حل میشود. ما مؤسسه خودمان را با کمک خیرین و مردم اداره میکنیم، نه با بودجه دولتی و اگر حمایت مالی وجود داشته باشد، حتماً نتیجه بهتری به دست میآید.
مدیر مؤسسه قرآن و عترت دارالقرآن الکریم نایین ادامه داد: دولت معمولاً شعار میدهد که در حوزه قرآن و عترت چه کارهایی انجام داده است و یک سری کارها را هم سمبلیک انجام میدهد، ولی بعضاً نتیجهای نداشته و در کل کشور، هر مؤسسهای بهصورت خودجوش در حال فعالیت است و دولت فقط باید از آنها حمایت مالی و برنامهای داشته باشد، یعنی برنامهای سراسری شکل بگیرد و همه فعالان قرآنی هماهنگ با این برنامه فعالیت کنند.
عابدیننژاد بیان کرد: نایین دو مؤسسه و چند خانه قرآنی دارد و اینها در حال حاضر فعال هستند و کارهای متنوعی انجام میدهند، ولی بهدلیل فاصله زیاد با مرکز استان، همیشه نمیتوانیم از امکانات و ظرفیتهای موجود استفاده کنیم. البته حتی در دوران کرونا نیز فعالیتها و برنامههای خود را کم و بیش پیش بردهایم. فعالیتهای قرآنی وابسته به بودجه است و اکثر مربیان ما بدون دریافت حقوق مشغول فعالیت هستند، چون نمیتوانیم از آنها حمایت کنیم. اگر بودجه و حمایت مالی همراه با نظارت و هماهنگی وجود داشته باشد، فعالیتهای قرآنی نتیجه بهتری خواهد داد.
وی اضافه کرد: استقبال از فعالیتهای قرآنی در نایین خوب است و حتی در وضعیت قرمز کرونایی نیز عمده کلاسها با درصد قابل توجهی از افراد برگزار میشود. در حال حاضر، مؤسسه حدود 300 قرآنآموز دارد که بهصورت حضوری و مجازی در کلاسها شرکت میکنند که این تعداد قبل از شیوع کرونا بیشتر بود و علت اصلی نیز این است که خانوادهها بهدلیل شرایط کرونایی، فرزندانشان را در کلاسها ثبتنام نمیکنند. البته از آموزش مجازی نیز خسته شدهاند و بهتدریج در حال گرایش به آموزشهای حضوری هستند.
انتهای پیام