احسان شهیر، کارشناس مدیریت راهبردی فضای سایبر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، با بیان اینکه شبکههای اجتماعی به عنوان یکی از محصولات فرهنگی و اجتماعی دارای تهدیدات و فرصتهایی خاصی است، گفت: نباید به خاطر تهدیدات شبکههای اجتماعی، فرصت های خوب و قابل توجه آن را نادیده بگیریم.
وی افزود: اجتماعی بودن ایرانیان به عنوان یک شاخص مهم سبب شده است که حضور ایرانیان در شبکههای اجتماعی نیز زیاد شود، اما این درحالی است که کاربران ایرانی به تهدیدات استفاده از این شبکهها کم تر توجه میکنند و به همین خاطر این شبکه ها سریعا بر مخاطبان خود مسلط میشوند.
این کارشناس مدیریت راهبردی فضای سایبر با بیان اینکه شبکههای اجتماعی بسترش در فن آوری اطلاعات است و محدودیت زمان و مکان در آن وجود ندارد و به صورت چندرسانهای عمل میکند، بیان کرد: به دلیل تأثیرگذاری شدید شبکههای اجتماعی بر مخاطبان، اولین گام در استفاده از این شبکه ها، فراهم کردن بسترهای امینت و بهرهگیری از فرصتهای آن است.
شهیر با اشاره به ضرورت حفظ امنیت اطلاعات از سوی کاربران شبکههای اجتماعی، بیان کرد: متأسفانه میزان اطلاعات محرمانهای که مخاطبان ایرانی در شبکههای اجتماعی میگذارند خیلی زیاد است، بهطوریکه سرانه آمار نشان میدهد درکل جهان هیچ کشوری به اندازه ایران، کاربران اطلاعات محرمانه خود را در فضای مجازی نمیگذارند.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد به توانمندیهای لازم در استفاده از شبکههای اجتماعی دست پیدا نکردهاند، گفت: اکنون حضور والدین در شبکههای اجتماعی بیشتر شده است، این روند میتواند بهعنوان یک فرصت قلمداد شود تا از این طریق خانوادهها بهتر بتوانند، رفتار فرزندان خود را در شبکههای اجتماعی نظارت و کنترل کنند.
این کارشناس رسانه با بیان اینکه شبکههای اجتماعی به مخاطبان خود نمیگویند که چگونه فکر کنید، بلکه می گویند به چه چیزی بیندیشید، بیان کرد: این شبکهها طرز تفکر مخاطب را تغییر میدهد و به همین دلیل مخاطب به صحت برخی از چیزها اذعان پیدا میکند، درحالیکه شاید آن چیز اصلا صحت نداشته باشد.
شهیر با بیان اینکه بهره گیری از شبکه های اجتماعی باید براساس آگاهی و توانمندی های لازم صورت گیرد و به فرصت های آن توجه داشت، اظهار کرد: در حال حاضر بسیاری از موسسه های بزرگ جهان از شبکههای اجتماعی برای بالا بردن نظامبندی شغلی و پرسنلی خود استفاده می کنند، زیرا اکنون کارشناسان معتقدند که یکی از عوامل اساسی که میتواند در نظام بندی شغلی کارکنان مؤثر باشد، شبکههای اجتماعی است.