مصطفی جمشیدی، نویسنده و دبیر علمی هشتمین جشنواره داستان انقلاب اسلامی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه متاسفانه حوزه نقد ادبیات پایداری کشور ما ضعیف است و در دانشگاهها و رسانهها جدی گرفته نمیشود، تاکید کرد: نظریههای ادبی از دل نقدهای علمی بیرون میآید، ولی در کشور ما مقوله نقد ادبی جدی گرفته نمیشود.
جمشیدی با بیان اینکه رشد نظریهپردازی حوزه ادبیات پایداری تنها برعهده دانشگاهها نیست، گفت: برگزاری سمینارهای علمی در این حوزه و نیز حضور فعال رسانهها میتواند در بهبود وضعیت نقد ادبی شعر و داستان انقلاب و پایداری موثر باشد.
نویسنده «سونات عدن» تاکید کرد: متاسفانه در کشور ما مراکز مسئول حوزههای فرهنگی مقوله نقد و نظریهپردازی را ساده میگیرند و به ارائه نقدهای سطحی که ارزشی در بالا بردن فضیلت در جامعه ندارد بسنده میکنند.
دبیر علمی هشتمین جشنواره داستان انقلاب اسلامی همچنین گفت: تامین رفاه نویسندگان و منتقدان ادبی در ایجاد آرامش فکری در آنها برای نظریهپردازی و خلق آثار فاخر نقد ادبی موثر است.
جمشیدی تاکید کرد: ادبیات پایداری در حقیقت مقولهای گسترده است که حوزههای مختلف ادبیات انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و حتی بیداری اسلامی را در بردارد و نهضتهای مقاومتی را که از دیرباز در کشورهای اسلامی بوده را نیز شامل میشود. حتی دفاعیهها و جهادیههای مجتهدان شیعه برای جلوگیری از حمله اشرار و بیگانگان را میتوان در گروه آثار ادبیات پایداری قرار داد.
نویسنده «وقت نیایش ماهیها» گفت: برای ارتقای سطح کیفی آثار حوزه ادبیات پایداری کشور باید صاحبنظران نخبه را به تالیف کتاب و سپس تدریس آثار با ارزش ادبیات پایداری تشویق کنیم.
دبیر علمی هشتمین جشنواره داستان انقلاب اسلامی تاکید کرد: متاسفانه نگاه کلاسیک و غیر تخصصی به ادبیات پایداری در دانشگاههای کشور حاکم است. برای بهبود این وضعیت میتوان از استعدادهای جوان و تحصیلکرده در تدریس درسهای ادبیات پایداری در دانشگاهها استفاده شود.
وی با انتقاد از بیتوجهی دانشگاههای کشور به ادبیات پایداری گفت: در کشورهای غربی رمانهای محدود ادبیات داستانی و جنگ را به طور گسترده چاپ و تدریس میکنند و خوب است انتشارات دانشگاههای کشور نیز به چاپ کتابهای با ارزش ادبیات پایداری اقدام کنند.
مصطفی جمشیدی متولد 1340، نویسنده و مسئول حوزه سینمای اقتباسی بنیاد سینمایی فارابی است. كتاب «لغات میغ» از آثار وی، یكی از پنج كاندیدای كتاب سال جایزه ادبیات در سال 83 بوده است.