پژوهش کاربردی در حوزه ادبیات پایداری مغفول مانده است

محسن پرویز، نویسنده و نایب رئیس انجمن قلم در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه در حوزه نقد و پژوهش ادبیات پایداری معاصر دچار ضعف مشهود هستیم و تنها تعداد محدودی از پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و دکترای ادبیات به این مقوله به طور کاربردی پرداخته‌اند، تاکید کرد: بیشتر پایان‌نامه‌های دانشجویان ادبیات، بررسی شعر و ادبیات سده‌های گذشته است و اندک کارهایی هم که در حوزه ادبیات داستانی و شعر معاصر انجام می‌شود کمتر کاربردی است و تنها یافته‌هایی علمی است که به درد کتابخانه می‌خورد.

پرویز با بیان اینکه تعمیم آموزش رشته‌های مختلف ادبی و هنری در رشد آنها موثر است، گفت: تخصصی شدن آموزش آکادمیک ادبیات در برخی دانشگاه‌های کشور حرکتی مطلوب بوده است. در عین حال باید آموزش‌های دانشگاهی به پرورش افرادی منجر شود که به لحاظ علمی قادر به نقد و بررسی و نظریه‌‌پردازی باشند. به عبارت دیگر دانشگاه شاعر و نویسنده نمی‌سازد، ولی کسانی که در حوزه‌های تخصصی ادبیات تحصیل می‌کنند می‌توانند نظریه ‌پرداز و منتقد ادبی شوند.

این نویسنده تاکید کرد: اکنون در حوزه ادبیات مقاومت و پایداری با کمبود منتقد مواجه هستیم و به شرط تامین بازار کار آموزش دانشگاهی در این حوزه مفید خواهد بود.

نایب رئیس انجمن قلم همچنین گفت: بدون در نظر گرفتن بازار کار و شغل ثابتی که افراد ممکن است با تحصیل دوره کارشناسی ارشد ادبیات پایداری پیدا کنند آموزش‌های مختلف خصوصاً دوره‌های آموزشی که تولید مدرک مرسوم نمی‌کند، ولی توانمندی نویسندگان را افزایش می‌دهد مفید است.

پرویز همچنین بر ضرورت نوآوری در خلق آثار ادبی حوزه انقلاب و پایداری تاکید کرد و گفت: ما در آفرینش یک داستان مرتبط با انقلاب لازم نیست حتما حوادث جدیدی خلق کنیم و خیلی از اوقات اگر دریچه حوادث تغییر کند، نوآوری شگرفی پدیدار می شود. گاهی نویسنده ناچار است این وقایع را بیاورد و تکراری نیست و اصل طرح داستان و پرورش شخصیت ها و نوع نگاه نویسنده است که می تواند آن را از ورطه تکرار دور کند.

وی افزود: هنوز تلاش موفقی در گشودن چرایی انقلاب و تحلیل شرایطی که مردم را ناچار به انقلاب کرد، وجود ندارد و لازم است بیشتر به این موضوع بپردازیم.