ظلم‌ستیزی و توجه به مبدأ غیبی؛ وجه اشتراک ادبیات مقاومت جهان

احمد شاکری، نویسنده و منتقد ادبی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه ایثار، ظلم‌ستیزی و توجه به مبدأ غیبی وجه اشتراک ادبیات مقاومت در تمام جهان است که ادبیات دفاع مقدس ما را نیز شامل می‌شود، عنوان کرد: ادبیات مقاومت در کشور ما پس از شروع جنگ تحمیلی و خلق آثاری در مورد آن با نام‌هایی چون ادبیات جنگ، ادبیات دفاع مقدس و ادبیات پایداری خوانده شد.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم در حوزه ادبیات کشورمان از اصطلاحی برای این نوع از ادبیات استفاده کنیم، به عقیده من اصطلاح ادبیات دفاع مقدس مناسب‌تر است، زیرا کلمه ادبیات مقاومت دارای ریشه بومی نیست. ضمن اینکه اصطلاح ادبیات پایداری در اصطلاحات رایج ما سابقه طولانی ندارد و تعمیم بسیاری از داستان‌ها و خاطرات دفاع مقدس ما به ادبیات پایداری چندان گویای واقعیت‌ها نیست. هر گونه تقسیم‌بندی ادبی باید با نگاه به مبانی باشد و وقتی درباره ادبیات پایداری تأمل می‌کنیم باید به این مسئله توجه شود.

این منتقد ادبی تاکید کرد: در تمام داستان‌های دفاع مقدس، الهام‌گیری از عاشورا همچنین ولایت‌پذیری و معرفت به رهبری به چشم می‌خورد و شاهد المان‌های خاص شیعی چون ذکر، توسل و عزاداری در آنها هستیم، ولی اصطلاح ادبیات پایداری با فراگیری زیاد آن ادبیات ما را شامل نمی‌شود و باید به طور مشخص در مقام مقایسه و استخراج مؤلفه‌ها ادبیات دفاع مقدس خود را با ادبیات مقاومت جهان مقایسه کنیم.

شاکری با بیان اینکه ادبیات دفاع مقدس در کشور ما و خلق آثاری در رابطه با حرکت‌های استکبارستیزانه در جهان در زیرشاخه ادبیات مقاومت جای می‌گیرند، توضیح داد: همه این آثار دارای مضمونی ظلم‌ستیزانه هستند و در مقابل ظالم و متجاوز می‌ایستند و در آنها بحث ایثار به عنوان یک ارزش انسانی مطرح است. ضمن اینکه در همه آنها توجه به مبدأ غیبی یعنی خداوند، پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) مطرح است.

وی تاکید کرد: در حوزه داستان کوتاه درباره فلسطین و قدس در کشور ما آثار باارزشی خلق شده و در سال‌های اخیر شاهد رشد توجه جوانان نویسنده به مسئله مقاومت جهانی خصوصاً بحث داعشی‌ها بوده‌ایم. مسئله قدس تنها به جهان اسلام خلاصه نمی‌شود و تمام شاعران و نویسندگان آزاده جهان به آن حساسیت نشان می‌دهند.