نمایشگاه قرآن به ویترین تبدیل نشود/ بررسی نیازهای مردم

به گزارش ایکنا از خوزستان، حامد صافی، نویسنده و شاعر با حضور در غرفه خبرگزاری ایکنا در دوازدهمین نمایشگاه قرآن و عترت درباره آخرین تألیفات خود توضیح داد و گفت: «ردی که بازمانده است» مجموعه شعر مدافعان حرم است که اخیراً توسط انتشارات صریر تهران چاپ شده است. این کتاب در غرفه رسانه بیداری در نمایشگاه موجود است.

وی با اشاره به دیگر اثر خود در حوزه ادبیات اظهار کرد: کتاب «اسلام و ادبیات» نیز تا پایان ماه مبارک رمضان چاپ خواهد شد. کتاب دیگری با نام تلخ‌اندیشی در شعر معاصر فارسی نیز توسط پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در حال بررسی است که مراحل ارزیابی را می‌گذراند. کتاب دیگری نیز درباره شاهنامه دارم که نگارش آن تمام شده و در مراحل ارزیابی است که دانشگاه فردوسی مشهد از این کار حمایت می‌کند.

صافی ادامه داد: کتاب «شعر آزاد عربی» نیز اثر دیگری است که در دست تدوین است.

این شاعر درباره فعالیت انجمن شعر آفتاب نیز گفت: جلسات انجمن شعر آفتاب در حال حاضر به دلیل ماه مبارک رمضان تعطیل شده است. پس از ماه مبارک یکشنبه‌ها به صورت هفتگی ازسر گرفته می‌شود.

وی در ادامه سخنان خود درباره نمایشگاه قرآن و عترت امسال نیز گفت: خیلی متأسفم که خیلی از چیزها در نمایشگاه قرآن تکرار می‌شود. خوب است که نمایشگاه نکته‌هایی داشته باشد علاوه بر آنچه در بازار هست که وقتی خانواده‌ها برای بازدید در نمایشگاه حضور پیدا کنند، ترغیب شوند شب‌های دیگر هم بیایند.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: سال اولی که نمایشگاه برگزار شد، بیشتر غرفه‌داران از خارج استان آمده بودند و استقبال خوبی شد. سال‌های بعد کتاب‌های گیشه‌ای که توسط ناشران و فروشندگان غیرمعتبر چاپ می‌شود و همیشه در سطح شهر همیشه هست، عرضه شد.

این محقق ادبیات با بیان اینکه نمایشگاه نباید تبدیل به یک ویترین شود، افزود: متأسفانه چند سال است نمایشگاه این گونه شده است. مسئولان برگزاری باید به فکر ارائه محصولات فرهنگی متنوع و جذاب باشند که در طول سال تهیه آن برای خانواده‌ها دشوار است. قرآن نفیس که در خاتم‌کاری خاصی با قیمت بالا عرضه می‌شود، به درد نمی‌خورد. جای این در نمایشگاه نیست.

وی گفت: باید از امسال برای سال بعد این موضوع آسیب‌شناسی شود و ببینیم خانواده‌ها چه نیازهایی دارند. در بخش کودک نیز محصولاتی عرضه شده است که همه جا پیدا می‌شود. این دردی است که هر سال که می‌آیم مجدداً تکرار می‌شود. امیدوارم سال‌های بعد فکری برای آن اندیشیده شود.

انتهای پیام