قفل تربیت فرهنگی با کلید کمک باز می‌شود
گروه فرهنگی - یک کارشناس تربیتی کمک کردن را میان‌بر تربیت فرهنگی دانست و افزود: برای کمک‌کردن سه مرحله وجود دارد؛ اول اینکه بتوانیم خوب گوش دهیم تا ببینیم طرف مقابل چه چیزی از ما می‌خواهد، دوم اینکه مشکل او را کشف کنیم و سوم، عملی انجام دهیم که مشکل او را رفع کند.
به گزارش ایکنا از اصفهان، نهمین نشست از سلسله نشست‌های چهل چراغ با موضوع «میان‌برهای زندگی، از تولد تا هفتاد سالگی»، بعدازظهر روز دوشنبه هفتم خردادماه در تالار ادب اصفهان برگزار شد.
محمدرضا عابدی، کارشناس خانواده با بیان اینکه تربیت هیجانی مادر همه تربیت‌ها است، گفت: بین ابراز هیجان و برون‌ریزی هیجان مانند فریاد زدن تفاوت وجود دارد. در ارتباط بین زن و شوهر برون‌ریزی شدید رابطه را خراب می‌کند.
وی ادامه داد: اگر شخصی که به‌هم‌ریختگی و افسردگی دارد و تحت درمان است از طرف دیگران مورد برون‌ریزی هیجان قرار گیرد، روند درمان او متوقف می‌شود. پس برون‌ریزی هیجان مانعّ درمان است و سدی بزرگ مقابل تربیت هم محسوب می‌شود.
این کارشناس تربیتی گفت: قرار نیست برای جلوگیری از برون‌ریزی هیجان حرف‌های خود را در دلمان بریزیم و درون‌ریزی هم مشکلاتی برای ما ایجاد می‌کند، بلکه باید ابراز هیجان کنیم.
وی افزود: گاهی اوقات برون‌ریزی هیجانی به صورت متلک، کنایه زدن و قهر است که هیچ‌کدام ابراز هیجان نیست و به روابط آسیب می‌زند.
همچنین راضیه ایزدی نیز در مورد برون‌ریزی هیجان گفت: تفاوت مهم ابراز هیجان و برون‌ریزی هیجان، زمان، مکان و چگونگی و نحوه ابراز هیجان است لذا شخصی که ابراز هیجان می‌کند، زمان و مکان مناسب آن را می‌داند و به نحو مطلوب آن را ابراز می‌کند.
وی ادامه داد: در ابراز هیجان بیشتر از کلمه من و در برون‌ریزی هیجان بیشتر از کلمه تو استفاده می‌شود. در برون‌ریزی هیجان طرف مقابل را قضاوت می‌کنیم، اما در ابراز هیجان از توصیف استفاده می‌کنیم.
وی در خصوص تبیین تربیت فرهنگی و ابعاد آن گفت: به مجموعه نگرش‌ها، آداب، هنرها، باورها، غذاها، مذاهب، زبان‌ها، آیین‌ها و رفتارهای یک قوم یا افرادی که در یک مکان زندگی می‌کنند، فرهنگ گفته می‌شود.
وی شناخت فرهنگی و تعلق فرهنگی را از جمله ویژگی‌های شخصی دانست که تربیت فرهنگی دارد و افزود: شخصی که فرهنگ خود و کشورش را به خوبی می‌شناسد و به آن احساس تعلق دارد، دارای تربیت فرهنگی می‌باشد، البته تعلق فرهنگی با تعصب فرهنگی متفاوت است.
ایزدی کمک کردن را میان‌بر تربیت فرهنگی دانست و ادامه داد: برای کمک کردن سه مرحله وجود دارد؛ اول اینکه بتوانیم خوب جستجو کنیم و خوب گوش دهیم تا ببینیم طرف مقابل چه چیزی از ما می‌خواهد. دوم اینکه مشکل او را کشف کنیم و سوم، عملی انجام دهیم که مشکل او را رفع کند.
این کارشناس تربیتی اضافه کرد: حساسیت به کمک کردن، انگیزه کمک کردن، تلاش‌های موثر و یک طرفه بودن کمک، ویژگی‌های فرد کمک‌کننده است. در تربیت فرهنگی، کمک کردن فقط یک طرفه می‌باشد مثلاً وقتی به یک توریست کمک می‌کنیم، از او انتظاری نداریم.
محمدرضا عابدی نیز در مورد تربیت فرهنگی گفت: تربیت هیجانی یکی از مهم‌ترین تربیت‌ها و تربیت فرهنگی، آسیب‌پذیرترین آنها است.
وی افزود: فرض کنیم شخصی اهل آذربایجان است و فردی در حضور او به ترک‌ها توهین می‌کند، حالا اگر این فرد به جای تعلق فرهنگی به سراغ تعصب فرهنگی برود، راه را اشتباه رفته است که براساس تربیت فرهنگی کمک است و این فرد می‌تواند کمک کند تا این نگرش در طرف مقابل از بین برود.
عابدی اظهار کرد: ما خودهای مختلفی در وجودمان داریم و خودِ سرزنش‌گر و خودِ کمال گرا از انواع خودها هستند که در بین همه خودها، تنها یکی تربیت می‌کند و آن خودِ مهربان است.
این کارشناس تربیتی ادامه داد: خود کمال‌گرا به آموزش ما کمک می‌کند، اما تربیت نمی‌کند لذا اگر با خود کمال‌گرا وارد عرصه شویم نمی‌توانیم تربیت کنیم و باید با خود مهربان به پیش برویم.
گفتنی است، سلسله نشست‌های چهل چراغ با عنوان «میان‌برهای زندگی، از تولد تا هفتاد سالگی» به همت مرکز تخصصی خانواده وابسته به سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در تالار ادب برگزار می‌شود که 14 میان‌بر زندگی در آن ارائه می‌شود.
انتهای پیام
