طهارت باطن منشأ تمام فیوضات است

به گزارش ایکنا؛ پنجمین جلسه سوگواری ایام شهادت حضرت زهرا(س) با حضور حجت‌الاسلام شیخ‌حسین انصاریان روز دوشنبه، 8 بهمن‌ماه در مسجد جامع غدیر خم واقع در محله ضرابخانه تهران برگزار شد.
وی بیان کرد: کتاب خدا از سوره بقره تا جزء آخر، در سوره‌های مختلفی پاکی و طهارت باطن را مطرح کرده است. البته آلودگی‌ها را نیز در آیات متعددی بیان کرده است. انسان اگر مواظبت نکند و با توحید، نبوت و ولایت اهل بیت(ع) در ارتباط نباشد، چنانکه تاریخ امت ثابت کرده مصون از آلودگی نخواهد بود.
این استاد برجسته اخلاق در ادامه تصریح کرد: این آلودگی‌ها نیز رذائل اخلاقی است که امام علی(ع) فرمود با هر کدامشان انسان از بخشی از رحمت و فیض الهی محروم می‌شود. یعنی آلودگی‌ها مانند یک پرده سیاه و ضخیم است که بین دل و رحمت و فیض خدا قرار می‌گیرد. در پیشگاه مقدس او بخل وجود ندارد اما ممکن است گیرنده مانع داشته باشد و رحمت و فیض خدا به او نرسد.
انصاریان با اشاره به برخی از آیات قرآن بیان کرد: خداوند در قرآن فرمود «إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ»، یعنی رحمت خدا به محسنان نزدیک است اما سؤال اینجا است که محسن چه کسی است؟ خداوند محسن را نیز معنا کرده و فرموده، کسی است که بین او و رحمت خداوند مانعی وجود ندارد.
وی بیان کرد: خداوند در مورد بهشت می‌فرماید «أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ»، یعنی بهشت برای پرهیزکاران آماده شده است، اما اینکه متقین چه کسانی هستند نیز توسط خداوند مشخص شده است. خداوند در ادامه همین آیه می‌فرماید «الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ»، یعنی متقین کسانی هستند که نسبت به مال بخل ندارند و در هر شرایطی که هستند اعم از اینکه در زندگی آنها گشایش باشد و یا اینکه تنگدست باشند، اهل انفاق هستند.
این استاد برجسته اخلاق در ادامه با اشاره به آیاتی دیگر از سوره‌های توبه و آل‌عمران تصریح کرد: خداوند در سوره توبه می‌فرماید «وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» در واقع این آیات اشاره به مال حلال دارد که خداوند روی انفاق آن تاکید کرده است اما اگر کسی این مال حلال را انفاق نکرد و اهل خمس زکات نبود سرنوشتش اینگونه است که می‌فرماید «یوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ؛ روزى كه آن گنجينه‌ها را در آتش دوزخ بگدازند و پيشانى و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ كنند و گويند اين است آنچه براى خود اندوختيد پس كيفر‌ آنچه را مى‏‌اندوختيد بچشيد.
وی در ادامه افزود: همچنین خداوند در سوره آل‌عمران نیز در مورد عقوبت افرادی که از مال حلال انفاق نمی‌کنند می‌فرماید «وَ لَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ»، یعنی این افراد که ثروتشان نیز از فضل خدا بوده و از نزد خود هیچ چیزی نداشته‌اند اما مازاد مال خود را در راه خدا انفاق نکردند و از این روی نیز مالی که از انفاقش بخل می‌ورزیدند روز قیامت تبدیل به فلز آتشینی می‌شود که آب هم نخواهد شد و این فلز بر گردن این افراد انداخته می‌شود.
انصاریان بیان کرد: بنابراین بخل یک پرده از ناپاکی‌ها است که این بلاها را بر سر انسان می‌آورد و طبق این آیات می‌توان گفت که همین یک مورد انسان را دوزخی می‌کند. حالا اگر آلودگی‌های دیگر باشد که کار سخت‌تر است و آتش روی آتش خواهد بود، چه اینکه راه نجاتی نیز وجود ندارد. لذا این آلودگی بین دل و خدا قرار می‌گیرد و انسان را از رحمت و فیض او در همین حد محروم می‌کند. اما آن کسی که آلودگی بخل ندارد و بین دل او و خدا پرده نیست و تاریکی ندارد یقینا از فیوضات الهی بهره‌مند خواهد بود.
وی در ادامه با اشاره به روایتی که توسط ملامهدی نراقی در یکی از کتاب‌هایش نقل شده تصریح کرد: در این روایت آمده که رسول خدا(ص) در حال طواف بود و دید که فردی به حلقه در کعبه دست انداخته و خدا را به کعبه قسم می‌دهد که مشکلش حل شود. رسول خدا(ص) به او گفت که اگر مومن هستی خدا را به خودت که حرمتی بالاتر از کعبه دارد قسم بده. این حاجی به پیامبر(ص) گفت که پول زیادی دارم اما بخیل هستم و نمی‌توانم چیزی را انفاق کنم، در همین لحظه رسول خدا(ص) با صدای بلند فرمودند که در روز قیامت بخیل در آتش جهنم است.
این استاد برجسته اخلاق بیان کرد: اگر این آیات و روایات را کنار هم بگذاریم و هنر جمع بین آنها را داشته باشیم می‌توانیم بفهمیم که چرا خداوند بر مسئله طهارت باطن اینقدر تاکید می‌کند. بنابراین اگر طهارت باطن وجود نداشته باشد فیوضات و رحمت الهی نیز به ما نمی‌رسد.
وی در ادامه افزود: خداوند در سوره واقعه نیز به طهارت باطن اشاره کرده و فرموده است «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ. فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ. لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» یعنی عمق مطالب قرآن تنها توسط آن تعدادی از انسان‌ها که طهارت باطن دارند درک می‌شود. قلبی که طهارت داشته باشد وحی را نیز به راحتی دریافت می‌کند و با علوم غیب نیز مرتبط می‌شود. خداوند نیز فرموده است که حضرت زهرا(س) از چنین طهارتی برخوردار بوده است، چراکه هیچ مانعی بین ایشان و خدا نبوده است.
انتهای پیام