منفی‌نگری سبب افسردگی می‌شود
گروه اجتماعی ــ عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان گفت: منفی‌نگری در حد متعادل، خفیف و گذرا مشکلی را به وجود نمی‌آورد، اما اگر تثبیت شد و به صورت عادت درآمد به افسردگی تبدیل می‌شود.
مهرداد کلانتری، عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره منفی‌نگری اظهار کرد: منفی‌نگری به معنای نگاه منفی نسبت به خود، دیگران و جهان هستی است. منفی‌نگری آرام آرام و به طور پیوسته به وجود می‌آید و این گونه نیست که به طور ناگهانی ایجاد شود.
وی افزود: منفی‌نگری عوامل متعددی دارد؛ ریشه‌های آن می‌تواند در خانواده باشد، مثلاً یک کودک، منفی‌نگری را به طور ناخودآگاه از مادر یا پدر خود فرا می‌گیرد. محیط از دیگر عواملی است که می‌تواند در نگرش فرد تأثیر داشته باشد، فردی که به سن بلوغ و نوجوانی برسد، اگر با دوستان منفی‌گرا در تماس باشد، احتمال منفی‌نگری او بیشتر می‌شود و بعد به سمت عوامل منفی سوق پیدا می‌کند، مثلاً موسیقی غمگین گوش می‌دهد، کتاب‌ها و قصه‌های منفی‌گرا و پوچ‌گرایی مطالعه می‌کند. امروزه پوچ‌گرایی و منفی‌گرایی در قالب رمان، فیلم و هنر رواج پیدا کرده است.
عادت به منفی‌نگری
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان بیان کرد: فرد ممکن است که در طول زمان به منفی‌نگری عادت کند و دیگران این موضوع را هنر تلقی کنند و آن را مورد تشویق قرار دهند، متأسفانه اگر منفی نگری عادت شد، به موضوعی خطرناک تبدیل می‌شود و به سادگی نمی‌توان آن را ترک کرد، البته یکی از عوامل افسردگی، منفی‌نگری است.
کلانتری بیان کرد: منفی‌نگری در حد متعادل، خفیف و گذرا مشکلی را به وجود نمی‌آورد، ولی اگر تثبیت شد و به صورت عادت درآمد به افسردگی تبدیل می‌شود، و بعد زمینه انحراف‌های بدتری مثل اعتیاد می‌شود، یعنی فرد به مرور زمان امید خود را از دست می‌دهد و به سمت خودکشی سوق پیدا می‌کند، پس از این اتفاق، افراد راندمان زندگی خود را از دست می‌دهند، اگر دانش‌آموز و دانشجو باشد دچار افت تحصیلی می‌شود، کارمندان نیز دچار افت عملکرد می‌شوند، حتی ممکن است فرد اشتهای خود را از دست بدهد و در این صورت بدن آسیب‌پذیر می‌شود و انواع بیماری‌های جسمی و روانی را متحمل می‌شود.
شادی؛ مانع منفی‌نگری
وی بیان کرد: منفی‌گرایی را از همان ابتدا باید جلوگیری کنیم، یعنی نباید به مرحله تثبیت و تقویت برسد، باید به والدین آموزش دهیم که محیط خانواده را شاد نگه دارند تا از این موضوع جلوگیری شود، خوشبختانه اکثر مادران فضای خانه را شاد نگه می‌دارند، ولی مشکلی که وجود دارد این است که به خودشان توجه نمی‌کنند و این موضوع مشکل ایجاد می‌کند.
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان اضافه کرد: شاد شدن فضای خانواده باعث می‌شود که امید به وجود بیاید، پدر و مادر باید در راستای ایجاد انگیزه، شادابی، نشاط و تفریح با هم همکاری کنند و هماهنگ باشند، در سن نوجوانی باید با خود نوجوان ارتباط برقرار کرد و کارهای مثبت را به او پیشنهاد کنیم، البته کارهای مثبت نه به معنای خوش‌خیالی و بی‌خیالی، بلکه به معنای خوش‌بینی واقع بینانه است.
وی افزود: فرد اگر بتواند به خود، دیگران و زندگی خوشبین باشد، به خودش خدمت کرده و این برای خود فرد منفعت دارد، افکار منفی را باید کنار گذاشت، از دوستان منفی‌گرا فاصله گرفت. رفتن به سمت خداوند و دین، بهترین وسیله‌ای است که امید و خوش‌بینی را در قلب‌مان نهادینه و به خداوند توکل کنیم.
انتهای پیام
