محمدرضا بزمشاهی، عضو اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان، در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، با بیان اینکه مهمترین خصوصیت دانشجو دو عنصر نداشتن و نخواستن است، اظهار کرد: این دو عنصر، دانشجو را از سایر اصناف و فعالان سیاسی متمایز میکند. دانشجو چیزی ندارد، به دنبال چیزی نیست و چیزی هم نمیخواهد. در واقع او باید به دنبال ترویج علم همراه با دین و دینداری در جامعه باشد. آرمانگرایی نیز یکی از خصوصیات اصلی دانشجو و وجه تمایز او با سایر فعالان سیاسی و اجتماعی محسوب میشود.
وی افزود: عدالت، آزادی، توسعه، استقلال و دینداری، آرمانهایی است که جنبشهای دانشجویی میتوانند آنها را پیگیری کنند. اینکه دانشجویان در جامعه ما به آرمانها دست پیدا نکردهاند، به معنای نقص و ضعف و تخطئه آنها نیست، به هر حال اینها آرمانهایی متعالی بوده و راه رسیدن به آنها طولانی است.
عضو اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان ادامه داد: بعضی از این آرمانها محقق شده است و باید از آنها مواظبت شود، مثل استقلال؛ برخی مثل عدالت و آزادی به طور نسبی محقق شده است و خطرات زیادی آنها را تهدید میکند. برخی آرمانها مثل توسعه در مسیر دستیابی به آنها قرار داریم و در مورد دین نیز ظاهر و قالب آن در جامعه وجود دارد، ولی در خصوص روح و محتوای آن باید بیشتر تلاش کرد و اینکه کدام قرائت از دین باید در جامعه حاکم شود، قرائت متحجرانه یا نو و پویا، یکی از مسائلی است که باید آن را در نظر داشت.
بزمشاهی در خصوص چرایی عدم تحقق آرمانهای جنبش دانشجویی به طور کامل، گفت: جنبش دانشجویی آرمانها را مشخص کرده، ولی برنامه عملیاتی برای آنها تعریف نکرده است. علاوه بر این، مخالفتها و کارشکنیهایی برای تحقق این آرمانها وجود داشته، ضمن اینکه ضعفها و سستیهای کاری و فکری جنبش دانشجویی را نیز باید به این عوامل اضافه کرد.
وی تصریح کرد: امروز دو عنصر نداشتن و نخواستن در حرکتهای دانشجویی دیده نمیشود. دانشجو قبلا تعلقاتی نداشت و به عنوان قشری شناخته میشد که مایه اقتصادی فراوانی نداشت و بنابراین میتوانست فعالتر باشد، ولی دانشجویان امروز را میبینیم که حتما باید ابزارهای دیجیتال در اختیار داشته باشند، لذا حاضر به دادن هزینههای سیاسی، اجتماعی و آبرویی نیستند. در واقع وقتی هزینه اقتصادی برای آنها افزایش یابد، اهمیت سایر هزینهها کمتر شده و اقدامی انجام نمیدهند که هزینه زیادی برایشان داشته باشد، ولی اگر هزینه اقتصادی کمتر شود، آمادگی برای دادن هزینههای دیگر وجود دارد.
عضو اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان اضافه کرد: دیجیتالی شدن دانشجویان نیز باعث سطحی شدن آنها و فقدان مطالعات عمیق شده است. در واقع دانایی آنها عمیق نیست و داناییای هم اگر دارند، بومی نیست و دردی از جامعه دوا نمیکند. البته این نکته را باید در نظر داشت که تعداد دانشجوی فعال در ادوار مختلف کم بوده است، به استثنای بعضی از دورهها مثل اوایل پیروزی انقلاب و دوره اصلاحات که بهار حرکتهای دانشجویی محسوب میشدند. امروز با توجه به وضعیتی که در جامعه پیش آمده، مطالعات عمیق در میان دانشجویان کم است و این قشر زیاد تمایل به هزینه دادن ندارد.
انتهای پیام