من بنده قرآنم اگر جان دارم

کانون خبرنگاران نبأ ــ جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا از مهمترین و پرآوازه‌ترین شاعران ایرانی است. وی در قرن هفتم هجری قمری در شهر بلخ چشم به جهان گشود و در همان سن کودکی به شهر سمرقند سفر کرد و در آنجا سکونت گزید، اما چیزی نگذشت که این شهر را ترک کرد و به سمت شهر قونیه در ترکیه امروزی رفت.

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا از مهمترین و پرآوازه‌ترین شاعران ایرانی است. وی در ‎۶ ربیع‌الاول ۶۰۴ در شهر بلخ چشم به جهان گشود و در همان سن کودکی به شهر سمرقند سفر کرد و در آنجا سکونت گزید، اما چیزی نگذشت که این شهر را ترک و به سمت شهر قونیه در ترکیه امروزی رفت.

اشعار مولانا همگی در مدح و ستاش پروردگار است و تمثیل‌های زیبایی از قرآن کریم در اشعار این شاعر پرآوازه ایران وجود دارد؛ کتاب مثنوی از جمله آثار پرمعنا و پربار دوره زندگی مولانا به‌شمار می‌رود.

او پس از اینکه مدت‌ها در تبی سوزان می‌سوخت، در ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ از دنیا رفت و در قونیه به خاک سپرده شد.

ساخت مقبره مولوی بلافاصله پس از مرگ او به همت تبریزلی بدرالدین معمار و با کمک‌های مالی همسر سلیمان پروانه، امیر سلجوق و پسر مولوی انجام شد؛ کل این بنا از جمله برج مخروطی‌‌شکل آن، که از کاشی‌های سبز و فیروزه‌ای پوشیده شده، از قدیم به گنبد سبز معروف بوده است؛ همچنین بر دیواره گنبد «بسم‌الله» و «آیةالکرسی» به رنگ آبی تیره نقش بسته و بر فراز آن یک ستاره و ماه طلایی نصب شده است.