امانالله قراییمقدم، جامعهشناس و استاد دانشگاه خوارزمی، در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: اشتغال برای همه جوانان مسئلهای حیاتی است. اکنون مهمترین معضل و مشکل جوانان مسئله کار و اشتغال محسوب میشود. یعنی بیکاری در بین جوانان بدون مهارت و جوانانی که مهارت کسب کرده و دانشگاهی هستند، وجود دارد و نرخ بیکاری بین 12 تا 13 درصد و در بین فارغالتحصیلان دانشگاهی بین 28 تا 29 درصد است.
وی افزود: علاوه بر اشتغال و مسکن، مسئله بعدی درباره جوانان، ازدواج است. برای تمام فارغالتحصیلان دانشگاهی مثلاً یک فارغالتحصیل در مقطع کارشناسی حدود 200 تا 250 میلیون تومان هزینه شده و بعد هم مشاغلی را در اختیار برخی از این فارغالتحصیلان قرار دادهایم که متناسب با موقعیت تحصیلی آنها نبوده است و این یعنی سرانه هزینه برای هر فارغالتحصیل را به هدر دادهایم. در جامعه برای هر فرد یک سرانه هزینه وجود دارد، یعنی برای هر فرد از زمانی که نطفهاش در رحم مادر ایجاد شده، تا زمان تولد و تحصیل و فارغالتحصیل شدن او هزینه میشود.
قراییمقدم ادامه داد: اکنون حدود 12 میلیون از جوانان جامعه به دلیل نداشتن کار، ازدواج نکردهاند. وقتی ازدواج انجام نشود، جامعه به لحاظ باروری و تأمین نیروی انسانی با مشکل مواجه شده و دچار پیری جمعیت خواهد شد. مسئله اشتغال را به هیچوجه نمیتوان سامان داد، چون دولت باید برای به وجود آوردن هر شغل، حدود 200 میلیون تومان هزینه کند. جوانان علاوه بر اشتغال نیازهایی مثل غنی کردن اوقات فراغت، ازدواج، تأمین مسکن، معاش زندگی، تفریح، نشاط و ... نیز دارند.
وی بیان کرد: اگر در جامعه ازدواج صورت نگیرد، فساد و روابط نامشروع زیاد خواهد شد، یعنی باعث همباشیهای سیاه و یا همان ازدواج سفید میشود. البته به کار بردن واژه ازدواج سفید را خیانت به جوانان میدانم و به جای آن همباشیهای سیاه را به کار میبرم. معمولاً مسئولان نهایت تلاش خود را به کار میگیرند و سالی 800 هزار شغل ایجاد میکنند، در صورتی که سالیانه نیازمند سه میلیون شغل هستیم. تا زمانی که مسئله اشتغال حل نشود، ازدواج صورت نمیگیرد و اقتصاد شکوفا نمیشود و حتی دلبستگی بین جوانان و مسئولان صورت نمیگیرد و به تبع آن فرار مغزها اتفاق میافتد.
قراییمقدم تصریح کرد: آینده جامعه را جوانان رقم میزنند، اساس و پایههای جامعه جوانان هستند و در توسعه فرهنگی، سیاسی و رشد و رونق اقتصادی نقش دارند. اگر بخواهیم در بخش کشاورزی، صنعت و خدمات رشد داشته باشیم، نیازمند جوانان تحصیلکرده هستیم. بنیامین هگل یکی از استادان اقتصاد دانشگاه هاروارد میگوید اگر کشورهای توسعه نیافته بتوانند با پولی که دارند، پیشرفتهترین کارخانهها را از خارج وارد کنند، ولی نیروی انسانی متخصص و ماهر نداشته باشند، به رشد و توسعه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نمیرسند. کشورهایی مثل ژاپن، کره جنوبی و ... که امروز پیشرفت کردهاند، زمین و معدن و نفت و گاز ندارند، ولی نیروی انسانی متخصص و ماهر دارند.
وی بیان کرد: بنابراین اساس جامعه جوانان هستند و جامعه یعنی جوان. اگر امروز پیشرفت و رونقی ایجاد شده، این پیشرفتها را جوانان تحصیلکرده رقم زدهاند. در جنگ این جوانان بودند که نقشآفرینی کردند. جوانان جامعه لیاقت و شایستگی دارند، ولی امکانات برایشان فراهم نیست. جوانان ما با ایثار، از خودگذشتگی، زحمت و رنج توانستهاند در توسعه سلولهای بنیادی، خودکفایی در نفت و عرصههای علمی و فناوری فعالیت کنند، اما با این وجود دولتها نتوانستهاند امکانات لازم را برای جوان فراهم کنند و نتیجه آن شده که جوانان تحصیلکرده در خیابان و ... کارگری میکنند و این یعنی آن 200 میلیون تومان هزینه سرانه برای هر فرد دانشجو را به هدر دادهایم.
قراییمقدم در پایان اظهار کرد: آلفرد مارشال، برنده جایزه نوبل در اقتصاد درباره جوانان میگوید: «اگر آموزش و پرورش شهری در طول صد سال یک جوان مخترع بپروراند، هزینه صد ساله آموزش و پرورش آن شهر را جبران کرده است». نیاز امروز جوانان ما کار است و برای همین به دنیا آمدهاند و آینده آنها در گرو کار است. صدمات ناشی از بیکاری جوانان، آسیبها و خیزشهای اجتماعی را به دنبال دارد و به نظرم بیکاری امالفساد است.
انتهای پیام