یادداشت/
تناسخ و سوءاستفاده نظام سرمایه‌داری
رئیس مؤسسه بهداشت معنوی در یادداشتی به ایکنا تأکید کرد: اعتقاد به کارما و تناسخ برای نظام سرمایه‌داری غرب بسیار جذاب است، زیرا بر اساس این اعتقاد، مردمی که در کشورهای پیشرفته به دنیا می‌آیند، انسان‌های پاکی بوده‌اند که در زندگی قبلی بسیار خوب زیسته‌اند و در این دوره از زندگی پاداش نیکی‌های‌شان را دریافت می‌کنند.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف، رئیس مؤسسه بهداشت معنوی، در یادداشتی تأکید کرد: اعتقاد به کارما و تناسخ برای نظام سرمایه‌داری غرب بسیار جذاب بوده است. از این رو به ترویج آن در جهان دامن زده‌اند. متن یادداشت این استاد حوزه به این شرح است؛کارما یا کرمه یکی از باورهای ادیان شرقی است. بر اساس این اعتقاد اعمال خوب و بد انسان نتیجه‌ای دارد که او را به زندگی بعدی در این دنیا می‌کشاند. باور به کارما با اعتقاد به تناسخ درهم تنیده‌اند. تناسخ یعنی هر کس پس از مرگ دوباره متولد می‌شود و با جسمی تازه و هویتی دیگر به این جهان می‌آید تا نتیجه اعمالش را ببیند. اعمال و نیت‌های خوب موجب می‌شود که فرد در زندگی بعد سالم، زیبا و در خانواده‌ای مرفه و جامعه‌ای پیشرفته به دنیا بیاید. در مقابل اعمال و نیت‌های بد موجب می‌شود که فرد در شرایط دردناکی به دنیا بیاید تا مجازات شود. حتی ممکن است انسان بدکار در زندگی بعدی به صورت حیوانات درآید تا بیشتر رنج بکشد.
وابستگی نداشتن به زندگی موجب می‌شود که اعمال ما هیچ کارمایی تولید نکند و فرد به طور کلی از چرخه زاد و مرگ (تناسخ) رها شود. بسیاری از فلسفه‌های شرقی بر اساس رسیدن به رهایی (موکشا) پایهگذاری شده‌اند. آنها می‌کوشند به نوعی زندگی بی تعلق دست یابند، تا از این طریق دیگر به این دنیا نیایند و بتوانند به جهان‌های بالاتر راه یابند. اعتقاد به کارما و تناسخ برای نظام سرمایه‌داری غرب بسیار جذاب بوده است. از این رو به ترویج آن در جهان دامن زده‌اند زیرا بر اساس این اعتقاد مردمی که در کشورهای پیشرفته به دنیا می‌آیند یا در خانواده‌های ثروتمند متولد می‌شوند و به طور کلی افراد ثروتمند و مرفه انسان‌های پاکی بوده‌اند که در زندگی قبلی بسیار خوب زیسته‌اند و در این دوره از زندگی پاداش نیکی‌های‌شان را دریافت می‌کنند.
در مقابل مردمی که در کشورهای فقیر و خانواده‌های محروم به دنیا می‌آیند و به طور کلی مردمان بیچاره و ضعیف در حال تجربه مجازات بدی‌های‌شان در زندگی گذشته هستند. بنابراین هرچه تبعیض و اختلاف طبقاتی در جامعه دیده می‌شود، کاملا عادلانه است و هیچ ظلمی در کار نیست. افرادی که از تبعیض و فقر رنج می‌برند، بهتر است که به فکر رهایی خودشان باشند و به جای مبارزه با ثروتمندان و طبقه مرفه جامعه، باید بکوشند تا وابستگی به زندگی دنیوی را کاهش دهند و به رهایی برسند. از این رو موضوع کارما در عرفان‌های کاذب نقش پررنگی یافته است.
نظام سلطه می‌خواهد مردم را با اعتقاداتی نظیر کارما و تناسخ آشنا کند و مفاهیم ارزشمند خودسازی، وارستگی، عرفان و معنویت را بر شالوده‌ای سلطه‌پذیرانه تعریف کند. با وجود چنین باورهایی اقشار خودشان را عامل تبعیض و فقر می‌دانند و افراد ثروتمند را شایسته تقدیس می‌پندارند. کارما با عنوان قانون بازتاب، بومرنگ یا عکس العمل امروزه در جامعه ما شیوع یافته است. البته بعضی از افراد برای اینکه تعارض میان این باور با اعتقادات مذهبی را از بین ببرند، می‌گویند همه اعمال در همین زندگی نتیجه و بازتابی خواهد داشت و موضوع تولدها و زندگی‌های دوباره را مطرح نمی‌کنند. آنها می‌خواهند رابطه کارما و تناسخ را نادیده بگیرند و به این ترتیب موانع ترویج عرفان کاذب و معنویت سلطه‌پذیرانه را از میان بردارند.
بی‌تردید یکی از فرصت‌هایی که خداوند عادل و حکیم برای دیدن نتایج اعمال قرار داده، زندگی دنیاست اما این تمام واقعیت نیست و بسیاری از افراد ممکن است در این زندگی فرصتی برای دیدن پاداش یا مجازات اعمالشان نداشته باشند. بر پایه باورهای دینی معاد، مهمترین موقعیت برای پاداش و مجازات اعمال است و پاداش و مجازات آن جهان با نتایج دنیوی اعمال قابل مقایسه نیست.
انتهای پیام مطالب مرتبط
