حجتالاسلام اصغر عالیپور، مدرس حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا از لرستان با اشاره به فراز سوم دعای اول صحیفه سجادیه، اظهار کرد: از كلمه روح كه حقيقت حيات را تشكيل میدهد فهميده میشود كه مقصود از رزق، تنها مسائل مادی يا خواستههای نفسانی نيست، بلكه خدای متعال آنچه را كه روح لازم دارد، اعم از لوازم حيات معنوی و مادی، تأمين کرده است.
وی با بیان اینکه پس همچنان كه نان، آب، هوا، لباس و مسكن روزی او بوده و از اوست، شنيدن و ديدن و فهميدن و قدرت بر عمل نسبت به حقايق معنوی، كه حيات جاويدان انسانی را تأمين میكند، همگی از نوع روزیهايی است كه برخواسته به اعطای اوست، اضافه کرد: آنچه معلوم است يا بايد دانست، آن است كه روزی تنها به جمع کردن اموال و املاک نيست، چراکه در گذشتهها افراد زیادی بودند که تنها امانتدار اموال مادی بودند. همچنین در حوزه علم تنها به جمع کردن کتب و فراگيری و حفظ مسائل علمی نيست، بلكه پژوهشگران بسیاری بودند كه در ضبط و حفظ علوم تلاش کردند و از تمام گنجينه علمی خود استفادهای نبردند، بلكه روزی واقعی آن است كه جزو وجود انسان قرار بگيرد.
این مدرس حوزه و دانشگاه افزود: بنابراین اگر مجموعهای از اموال جمع شود، ولی بُخل انسان اجازه مصرف آنها را ندهد و يا مزاج ناسازگار و مريض مانع از استفاده از آنها شود، در حقيقت اين شخص از تمام اموالی كه جمع كرده و به اعتبار ذهنی خود همه را مال خود میداند، هيچ بهرهای نبرده و هيچ روزی از اين مجموعه نداشته است، زيرا روزی آن است كه از گلوی انسان پایین رفته و جز وجود او شود.
وی بیان کرد: همين نكته عيناً در روزیهای معنوی نيز وجود دارد، بهعنوان مثال گاهی عالمزادهای در كتابخانهای چندين هزار جلدی زندگی میكند كه هزاران كتاب علمی در فنون مختلف در قفسههای آن چيده شده است، كتابهايی كه شايد برای بسياری بهدست آوردن آنها میسر نباشد، ولی حتی يک نقطه از مجموعه اين كتابها نصيب آن عالمزاده نيست و خدای تعالی برای او روزی معنوی قرار نداده است.
عالیپور ادامه داد: اين فرد از علومی كه در سينه خود جای داده روزی و بهرهای ندارد، حتی ممكن است عده بسياری از او استفاده كرده و هدايت يافته باشند، ولی خود او گرفتار عذاب اليم جهالت است، اينجاست كه پيوسته بايد از خدا خواست كه بر روزی مادی، روحی و معنوی ما بيافزايد، كه اگر اراده او نباشد، لقمه در كام فرو نرود و دانش به قلب و جان ننشيند، زيرا چنان كه فرموده است، روزی مقدر او را نه كس تواند اضافه كند و نه نقصان وارد کند، فقط خود اوست كه توان همه چيز را در يد قدرت خود دارد.
این مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: امام سجاد(ع) در فراز چهارم دعای اول صحیفه سجادیه میفرماید: «خدای متعال برای انسان عمر معينی قرار داده كه اين مسير عمر را به قدمهای شب و روز خود طی میكند و با گذراندن سالها در روزگار خود، آن را تمام میکند تا به آخرين مرحله برسد و حساب زندگی را به تمام لحظات آن طی كند، سپس خدای متعال او را به طرف ثواب بسيار يا عقاب بسيار میخواند.»
وی با اشاره به اینکه عالمی كه در آن زندگی میكنيم، عالمی است كه براساس تقدير و اندازهگيری خاصی تنظيم شده و هرگز تجاوز از نظام هندسی آن میسر نيست و آنچه مقدر و اندازهگيری شده، همان سنت غيرقابل تغيير الهی است و اين حاكميت تقدير در خُرد و كلان عالم برقرار است، اظهار کرد: تمامی تجزيه و تحليلهايی كه علم شيمی میشناسد و تمام ميزانهايی كه در علم رياضيات خواندهايم و تمامی فعل و انفعالها، كنش و واكنشها، جنبش و جوششها و... از تقديرهای الهی است، هيچ چيز از تقدير الهی خارج نيست و هرچه هست تماماً سنت غيرقابل تخلف الهی است.
این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه دانش و آگاهی دقيق، وقتی بهدست میآيد كه بر روابط و ضابطههای درون و بيرون موجودات آگاه باشيم، افزود: انسان نيز يكی از موجوداتی است كه جز در افعالی كه با دست و پا و اعضای ديگر بدن انجام میدهد و در اختيار اوست در هيچ چيز ديگری دخيل نيست.
وی با اشاره به اینکه شب و روز انسان قدمهايی است كه به طرف نهايت زندگی برمیدارد و چراغ زندگی او پيوسته رو به افول و خاموشی است، ادامه داد: او در اين سپری شدن ايام، مسيری را طی میكند كه به يكی از دو مقصد منتهی میشود، يا به سعادت جاويدان و بهشت سرمد و حرم امن و امان الهی فرود میآيد و یا به عذاب اليم الهی و دوزخيان ملحق میشود، پس اگر انسان اين حركت بسيار حساس را با حسابرسی دقيق برگزار نكند و عمر خود را در بیخبری و بیخيالی طی کند، خرمن هستی خود را به تاراجی ابلهانه سپرده و آنگاه كه عيار خلق را میسنجند، او به بازتاب رفتارهای خود میرسد.
عالیپور اظهار کرد: هيچ انسان هوشياری بر اين عاقبت ذلتبار راضی نمیشود و در كشاكش عمر، قدمهای زندگی را همراه با احتياط برمیدارد، او خدای متعال را حاكم بر رفتار و كردار خود دانسته و پيوسته از او اطاعت میكند و میداند كه با واقعيتهای جهان نمیتوان جنگيد و حقيقتها را نباید به بازی گرفت.
انتهای پیام