به گزارش ایکنا، به دنبال هتک حرمت قرآن کریم و اهانت به مقدسات اسلامی در چند کشور اروپایی، وبینار بینالمللی «بررسی راهبرد جاهلیت مدرن در مواجهه با عقلانیت رهاییبخش توحیدی» امروز، ۱۲ بهمن، از سوی خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) برگزار شد.
این نشست با حضور و سخنرانی سهراب انبارکی؛ رئیس بسیج حقوقدانان کشور برگزار شد و مسعود شجره؛ رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن، یوسف قاروط؛ نماینده مجلس اعلای شیعیان لبنان در سوئد، محسن پاکآیین، سفیر پیشین کشورمان در باکو، حاخام یوسف حمامی لالهزار؛ رهبر دینی کلیمیان ایران و حجتالاسلام شبر الموسوی، رئیس بخش آزادیهای دینی سازمان صلح بحرین نیز در آن به صورت مجازی سخنرانی کردند.
بیشتر بخوانید:
شیخ یوسف قاروط، نماینده مجلس اعلای شیعیان لبنان در سوئد طی سخنرانی ویدئویی خود در این وبینار تأکید کرد که سوزاندن قرآن در ملأ عام، در ردیف اقدامات مجرمانه تنفرآمیز در سوئد بوده و در قانون اساسی سوئد مجازات دارد.
مشروح سخنان شیخ یوسف قاروط در ادامه از نظر میگذرد.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَقُلْ لِعِبَادِی یقُولُوا الَّتِی هِی أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیطَانَ ینْزَغُ بَینَهُمْ إِنَّ الشَّیطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوًّا مُبِینًا»
«به بندگانم بگو سخنی بگویند كه بهترین باشد چرا كه شیطان (به وسیله سخنان ناموزون) میان آنها فتنه و فساد میكند، همیشه شیطان دشمن آشكاری برای انسان بوده است»(اسراء/ 53)
سوء استفاده از حق آزادی بیان سبب شده است جرم سوزاندن قرآن کریم مقابل سفارت ترکیه در استکهلم از سوی «راسموس پالودان» افراطگرای راستگرا تکرار شود، اقدامی که واکنشهای زیادی را در سوئد و جهان در پی داشت،
با وجود روشنبودن تأثیر این امر بر درخواست سوئد برای پیوستن به ناتو و با وجود اینکه در گذشته بارها ابلاغیههایی علیه پالودان به اتهام تحریک علیه مسلمانان به پلیس سوئد ارجاع داده شده بود
و همچنین با وجود اینکه، این اقدام به تحریک احساسات، اهانت (به مقدسات) و خشم مسلمانان در همه جای جهان منجر میشود و با وجود دعوت گسترده به تحریم سوئد که تآثیرات منفی از نظر داخلی و خارجی بر این کشور دارد، پلیس سوئد مجوز این کار را برای این فرد کینهجو و افراطگرا صادر کرد
پلیس سوئد تمامی تأثیرات و پیامدهای خطرناک احتمالی علیه خود را به بهانه اینکه قانون این کشور اجازه آزادی بیان را میدهد، نادیده گرفت و اتفاقافتادن این بحران، سوئد را در یک دهانه و یک شیب لغزنده قرار داد و جامعه این کشور پیامدها و تأثیرات آن را تحمل نخواهد کرد و آنها نمیتوانند به راحتی آن را پشت سر بگذارند. این مسئله را واکنشهای خارج از این کشور نشان داد و در این واکنشها از دولت سوئد درخواست شد که مسئولیت آن را بپذیرد.
در این میان اظهاراتی از مسئولان کشور سوئد از جمله «اولف کریسترسون»، نخستوزیر این کشور منتشر شد که «سوزاندن قرآن اقدامی قانونی در سوئد است؛ اما همیشه اینگونه نیست که آنچه قانونی است، شایسته احترام باشد»
نخستوزیر سوئد افزود: «سوزاندن کتابهایی که برای بسیاری مقدس هستند، اقدامی بسیار شرمآور است. من میخواهم با همه مسلمانانی که از آنچه در استکهلم رخ داده است رنجیدهاند، ابراز همدردی کنم»
حتی «جیمی آکسون»، رهبر حزب دموکراتهای سوئد که تردیدهایی درباره نقش حزب او در این کار وجود دارد، گفت من معتقدم که سوزاندن کتب، کار ناشیانه و مخالف فکر و اندیشه است، اما اعتقاد به آزادی بیان دلیل این کار بوده است.
آکسون نخستین کسی است که هر بار از سوزاندن قرآن به دلیل برانگیختن گفتمان تنفرآمیز علیه اسلام و مسلمانان سود میبرد، او کسی است که از اقدامات تنشآفرین در واکنش به قرآنسوزی در فضای سیاست و انتخابات سوء استفاده میکند.
با وجود تمام درد و خشمی که به دلیل این کار در درونمان به عنوان یک مسلمان به دلیل اهانت به مقدسترین مقدساتمان احساس میکنیم، بر خود لازم میدانیم که با این مسئله با خویشتنداری و آرامش و عقلانیت رفتار کنیم و احساساتی برخورد نکنیم، چون ما حل این مشکل و عدم تکرار آن را خواستاریم نه پیچیدهتر شدن و تشدید آن را.
بنابراین باید به این صورت که میگویم با این مسئله برخورد کنیم، اولا موضع دینی و انسانی ما در زمینه احترام به تمامی نمادها و مقدسات و تحریم توهین به مقدسات کاملا ثابت است و ما مخالف سوزاندن تورات یا هر کتاب دیگری هستیم و بر عدم قانونیبودن و اخلاقیبودن این کار تأکید میکنیم.
ثانیاً باید توجه کنیم که اکثریت مردم سوئد از نظر مخالفت با جریحهدار شدن احساسات و توهین به مقدساتشان با مسلمانان همدرد هستند و روش این افراطگرا(پالودان) را هرگز تأیید نمیکنند و این مسئله را نظرات و واکنشهای بسیاری از شهروندان سوئدی در برابر این جرم اخیر نشان داده است.
و این مسئله همچنین بر این مسئله صحه میگذارد که حزب افراطگرای پالودان در انتخابات اخیر سوئد تنها 156 رأی و نه بیشتر را در میان بیش از شش و نیم میلیون رأی در سوئد کسب کرد.
سوم اینکه واکنشهای خارجی مسئولیت این کار را متوجه دولت سوئد دانست؛ چرا که مجوز این اقدام از سوی دولت سوئد و تحت حاکمیت این کشور صادر شده است.
بر دولت سوئد که اقدام عجیب و مذموم صدور مجوز را انجام داده، واجب است که نخستوزیر این کشور در یک بیانیه، قانونیبودن سوزاندن مقدسترین مقدسات مسلمانان و بین نادیدهگرفتن این مسئله و همدردی با مسلمانان و ناشایستخواندن آن را توضیح دهد.
ما باید این مسئله را بدانیم که حق آزادی بیان در سوئد مسئلهای قانونی است و طرد تظاهرات یا مخالفت با آن منحصرا به دست پلیس است و پلیس این صلاحیت کامل را دارد و یک سازمان مستقل است که هیچ نهادی حتی حکومت نمیتواند بر تصمیمات آن تأثیرگذار باشد.
چهارم اینکه در این شرایط که پلیس منحصرا این مسئولیت را دارد، این سؤال را میپرسیم آیا آنچه پلیس انجام میدهد قانونی و بیطرفانه است یا غیر بیطرفانه و مبتنی بر معیارهای دوگانه به ویژه در زمینه سوزاندن کتب مقدس است و آزادی بیان فقط منحصر به اهانت به مسلمانان است.
باید در اینجا به قانون سوئد توجه کنیم که در دهه هفتاد میلادی اهانت به نمادها و مقدسات از جمله پرچم سوئد در آن جرم بود و مجازات داشت، قانون سوئد که در اینترنت هم منتشر شده است، اهانتکننده به پرچم این کشور را مجازات میکند.
در سال 1997 که یک جوان در 17 سالگی که زیر سن قانونی بود، محاکمه شد و مبلغ زیادی در آن زمان به عنوان جریمه برایش در نظر گرفته شد تنها به این دلیل که پرچم تحریفشده سوئد را در جشن ملی کشورش تکان داده بود؛ اقدامی که خشم مردم را برانگیخت.
حکمی که برای این جوان صادر شد مستند بر این مسئله بود که این جوان براساس احکام مربوط به رفتارهای زشت، بند 6 از فصل 6 قانون کیفری سوئد سال 1991 سوئد را نقض کرده است؛ قانونی که بر این مسئله تأکید دارد که هر شخصی در ملأ عام سر و صدایی ایجاد کند یا علنا به شیوهای عمل کند که احتمال دارد خشم مردمی را برانگیزد، به دلیل رفتاری که خشم مردم را برانگیخته، با جریمه نقدی مجازات خواهد شد.
همچنین در پایگاه اینترنتی شرکت «لو لاین» متخصص در زمینه حقوقی سؤالی درباره قانونیبودن به آتشکشیدن پرچم همجنسگرایان مطرح شده است و مشاور حقوقی در این پایگاه اینترنتی به آن پاسخ داده و میگوید به طور کلی هر شخصی که به سوزاندن پرچم همجنسگرایان اقدام کند، میتوان از او شکایت کرد. در اینجا سادهترین و دم دستترین قانون مربوط به تحریک احساسات گروهی از مردم در ملأ عام است.
همچنین در این کشور قانونی وجود دارد که به اقدامات مجرمانه تنفرآمیز مربوط است؛ اقداماتی که با انتشار مطلب، تهدید یا تحقیر احساسات گروهی از مردم از یک نژاد، رنگ یا دین خاص یا دارای گرایشات جنسی را تحریک میکند.
با توجه به موارد فوق این مسئله بدون چون و چرا برای ما روشن میشود که سوزاندن قرآن در ملأ عام، جرمی است که در قانون اساسی سوئد مجازات دارد، به این دلیل که این اقدام جرمی تنفرآمیز و تحریک آشکار ضد مسلمانان است؛ بنابراین پلیس سوئد هیچ مستند قانونی ندارد که به این اقدام مجوز بدهد.
انتهای پیام