کتاب «ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی» روانه بازار نشر شد
کتاب «ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی» به قلم سیدموسی حسینی و عبدالله معتمدی قهفرخی در ۱۲۹ صفحه به تازگی از سوی انتشارات آسام شهر مقدس قم به علاقه‌مندان ارائه شده است.
«ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی» عنوان کتابی است که ماه گذشته همزمان با هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با حضور جمعی از مسئولان و کتاب‌دوستان در کتابخانه عمومی ملاصدرا فرخ‌شهر رونمایی و معرفی شد. این کتاب به قلم سیدموسی حسینی و عبدالله معتمدی قهفرخی حاصل بیش از یک دهه پژوهش و مطالعه است که در ۱۲۹ صفحه از سوی انتشارات آسام شهر مقدس قم به علاقه‌مندان ارائه شده است.
حسینی بر حسب علاقه به پژوهش و تألیف می‌پردازد و تا کنون هشت کتاب و ۲۵ مقاله داخلی و خارجی را عمدتاً با موضوعات قرآنی به چاپ رسانده و همایش‌های علمی زیادی را شرکت داشته است.
برای آشنایی بیشتر با محتوای کتاب ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی، خبرنگار ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری گفت‌وگویی با نویسنده اول آن، سیدموسی حسینی، دارنده کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی انجام داده است که بیش از سه دهه در اداره آموزش و پرورش و مدیریت مدارس خاص شاهد، نمونه، تیزهوشان و مدارس هیئت امنایی استان اشتغال دارد.
وی در شرح مختصری از فعالیت‌های خود با اشاره به اینکه از سال ۹۰ بر حسب علاقه شخصی به حوزه پژوهش و تألیف و شعر و ادبیات فارسی روی آورده است، اظهار کرد: خدا را شاکرم که مطالعاتی در حوزه قرآنی داشته در برخی موضوعات ورود کرده و تألیفاتی داشته‌ام که از جمله کتاب «صبر» از دیدگاه قرآن کریم از جدیدترین تألیفات بنده است.
نویسنده کتاب ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی با اشاره به اینکه تشبیهات و مثال‌های قرآنی این کتاب به همراه تفسیر و توضیح به خواننده ارائه می‌شود، اظهار کرد: در این کتاب برخی آیات از سور مبارکه قرآن کریم که جنبه تشبیه و ضرب‌المثل دارند گردآوری و تفسیر آنها با بهره‌گیری از منابع معتبر تفسیر ذیل هر آیه آمده است.
وی ادامه داد: در بخش دیگری از کتاب نیز ضمن ارائه تفسیر آیات، تلاش کردیم ضرب‌المثل‌های عامیانه را که از حیث معنایی به این فرازهای نورانی نزدیک هستند، ذکر کنیم؛ بالغ بر ۳۰ آیه قرآن به همراه تفسیر برای کتاب ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی انتخاب شده است.
حسینی با تأکید بر اینکه بسیاری از تشبیهات و ضرب‌المثل‌هایی که ما معمولاً در لفظ عامیانه استفاده می‌کنیم در قرآن کریم مورد اشاره هستند، گفت: به عنوان مثال در داستان حضرت یوسف(ع) آیه ۸۴، قرآن اشاره به سفید شدن چشمان حضرت یعقوب با تعبیر «ابْيَضَّتْ» دارد که ما نیز در زبان فارسی از تعبیر «چشم سفیدی» به معنای نابینایی استفاده می‌کنیم و تشبیه چشم سفید به کسی گفته می‌شود که واقعیت‌ها را نمی‌بیند و چشم بر آنها می‌بندد؛ البته این تعبیر امروزه در بافت معنایی منفی به‌کار گرفته می‌شود.
وی با بیان اینکه آموزش و پرورش بهترین فضا برای پژوهش و مطالعه است، افزود: دانش‌آموزان اگر به سمت مطالعه و تحقیق راهنمایی و تشویق شوند، هم ایده دارند و هم دوستدار پژوهش هستند و این بهترین ابزار برای اشاعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی در بین آنان است.
مدیر دبیرستان شهید صالحی فرخ‌شهر ادامه داد: بنده از آنجا که علاقه وافری به کتاب و پژوهش دارم تلاش کردم دانش‌آموزان را محقق بار بیاورم و با برقراری رابطه و تعامل دوستانه آنان را در تألیف کتاب و خلق داستان‌ها و آثار ادبی راهنمایی و تشویق کنم که برخی از آنان نیز موفقیت‌هایی را در زمینه تألیف کسب کرده‌اند.
حسینی در پایان بیان کرد: کار کردن در حوزه تربیتی و آموزشی و پرورشی مستلزم صبر و حوصله و سعه صدر است و بنده بسیاری از ایده‌ها را از دانش‌آموزانم می‌گیرم زیرا معتقدم ما معلمان و فرهنگیان همواره از دانش‌آموزان یاد می‌گیریم و باید بتوانیم با سعه صدر این آموزه‌ها و درس‌ها را از آنان بگیریم و به خودشان منتقل کنیم.
۲ تشبیه قرآنی به همراه تفسیر برگرفته از کتاب ضرب‌المثل‌ها و تشبیهات قرآنی، حُسن ختام این گفت‌وگو است.
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (آل‌عمران، آیه ۱۰)
خداوند در این آیه می‌فرماید اگر کافران لجوج تصور می‌کنند که ثروت‌ها و فرزندانشان می‌توانند در جهان دیگر از آنها دفاع کنند، سخت در اشتباهند زیرا این امور در این جهان به‌طور موقت ممکن است در پاره‌ای موارد به انسان کمک کنند اما در برابر پروردگار نه در این جهان و نه در جهان دیگر هیچ اثری نخواهند داشت؛ لذا نباید اینها باعث غرور و جرأت آنها بر گناه شود.
سپس در آخر آیه اشاره دارد که کافران در آتش سوزان گرفتار می‌شوند که خودشان هیزم آن هستند، این تعبیر می‌رساند که آتش دوزخ از وجود گناهکاران زبانه می‌کشد و وجود آنهاست که خودشان را آتش می‌زند.
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (نحل/۱۱۲)
سوره نحل، سوره بیان نعمت‌های مادی و معنوی است که در این آیه شریفه، عواقب کفران نعمت‌های الهی در قالب یک مثال عینی و ملموس به ما ارائه می‌شود و خداوند برای آنان که ناسپاسی می‌کنند مثل منطقه آبادی را مطرح می‌کند که در نهایت امن و امان بوده و ساکنانش با ایمنی و آسودگی در آن زندگی داشتند و هرگز ناچار به کوچ و مهاجرت نبودند اما سرانجام ساکنان این منطقه دچار ناشکری و ناسپاسی شدند و نعمت‌های الهی را کفران کردند بنابراین خداوند لباس گرسنگی و ترس را به خاطر اعمالشان بر اندام آنان پوشانید.
انتهای پیام
